<< Back

" เยือนถิ่นจีนโพ้นทะเล วันเสาร์ที่ 19 ตุลาคม 2545 "

(น.154) คนไทยมาที่นี่ส่วนใหญ่เพื่อมาเรียนภาษาจีน การเล่าเรียนเนื้อหาวิชาการยังมีน้อย ตั้งแต่ ค.ศ. 1956 ตั้งหลักสูตรสอนเฉพาะแต่ภาษาจีนอย่างเดียว คนที่มาเรียน 80% มาจากเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ พยายามสร้างสัมพันธ์กับมหาวิทยาลัยต่างประเทศ รวมทั้งประเทศไทย


(น.154) รูป

(น.155) ขึ้นไปชมทิวทัศน์บนชั้นบนของตึก เห็นว่ามหาวิทยาลัยนี้มีที่ตั้งดีมาก มีทิวทัศน์ทั้งทะเลและภูเขา (พวกปริญญาโทเอกเรียนบนเขา ที่จริงน่าจะให้พวกปริญญาโทเอกเรียนที่ราบๆ ปริญญาตรียังหนุ่มสาวเดินคล่องแคล่วไปเรียนบนเขา แต่เขาอาจจะให้คนแก่ออกกำลังกายก็ได้) มีหอพัก หอประชุมอยู่ใกล้ถนนรอบเกาะเซี่ยเหมิน มีสระน้ำแบบเดียวกับมหาวิทยาลัยปักกิ่ง กำลังสร้างอาคารต่างๆ เพิ่มเติม มีสนามกีฬา อาคารพิพิธภัณฑ์หลู่ซุ่น ซึ่งมีป้ายอาคารเป็นลายมือของกัวมั่วรั่ว มีรูปปั้นหลู่ซุ่นเป็นฝีมือของอาจารย์ศิลปะในมหาวิทยาลัยนี้เอง ท่านหลู่ซุ่นเคยอยู่ที่เซี่ยเหมินพักหนึ่ง (4 กันยายน ค.ศ. 1926 – 16 มกราคม ค.ศ. 1927) ขณะนั้นคนรักอยู่ที่กวางโจว คนรักชื่อ สี่กว่างผิง เขียนจดหมายถึงกันมีสาระที่น่าสนใจ


(น.155) รูป

(น.156) กำลังจะสร้างหอกีฬาและสระว่ายน้ำ
มีสถาบันเศรษฐศาสตร์และสถาบันเคมี มีนักเคมีที่มีชื่อเสียงระดับประเทศ
มีสถาบันสอนดนตรีสากลและดนตรีจีน มีลูกชายของนักแต่งเพลงที่แต่งเพลงไซ่หม่า สอนซอเอ้อร์หูอยู่ที่นี่
ด้านเหนือของตึกนี้มีห้องสมุดมหาวิทยาลัย และมองเห็นสถานที่ที่เราเพิ่งไปเมื่อสักครู่นี้
เข้าไปดูห้องสมุด มีเคานเตอร์ให้ยืมหนังสืออยู่ตรงล็อบบี้ ตรงห้องโถงวางแคตาล็อก คู่มือ Bulletin ต่างๆ ทั้งของแผ่นดินใหญ่และของไต้หวัน มีหนังสือชื่อ ซื่อคู่ฉวนซู (ประมวลหนังสือสมัยราชวงศ์ชิง) คำว่า “ซื่อคู่ฉวนซู” แปลว่า “คลังหนังสือ 4 คลัง” เป็นหนังสือชุดที่ประมวลหนังสือจีนทุกชนิดจากสมัยโบราณถึงยุคที่ทำ (ราชวงศ์ชิง) แบ่งหนังสือเป็น 4 แผนก ได้แก่


(น.156) รูป


(น.157) รูป

(น.157)
1) ปรัชญาสำนักขงจื่อ
2) ประวัติศาสตร์
3) ปรัชญาสำนักอื่นๆ ทั้งหมด
4) เบ็ดเตล็ด รวมทุกอย่าง เช่น การแพทย์ วรรณคดี พยากรณ์

(น.158) ซื่อคู่ฉวนซู เป็นหนังสือชุดที่ใหญ่ที่สุดในโลก ฉบับที่พิมพ์ใหม่ถ่ายจากต้นฉบับเดิม พิมพ์ที่เซี่ยงไฮ้ ใน ค.ศ. 1990 มีทั้งที่เป็นหนังสือ เป็น CD ROM ราคา 70,000 หยวน ส่งทาง internet ราคา 200,000 หยวน ส่วนไต้หวันพิมพ์ 200-300 ชุด ใน ค.ศ. 1983 ส่วนมากขายในสหรัฐอเมริกา ห้องสมุดมีหนังสือ 2,400,000 เล่ม มี 8 ชั้น มีหอสมุดกลางแห่งหนึ่งและสาขาอีก 4 แห่ง บรรณารักษ์เป็นอาจารย์ด้านประวัติศาสตร์ เขียนหนังสือเรื่องเศรษฐศาสตร์สมัยราชวงศ์ถัง ค่าเล่าเรียนเทอมหนึ่งราว 1,000 เหรียญสหรัฐ
3. เขตเศรษฐกิจพิเศษไห่ชาง รองนายกเทศมนตรีนั่งรถไปด้วยเพื่ออธิบาย เขาเล่าว่ากำลังทำถนนวงแหวนรอบเกาะราวๆ 40 กว่ากิโลเมตร ปัญหาคือ บางส่วนมีคนอยู่อาศัยแล้ว ต้องซื้อที่ดินหรือจ่ายค่าทดแทน ในทะเลมีเกาะใหญ่ 4 เกาะ ขึ้นกับไต้หวัน 2 เกาะ ขึ้นกับเซี่ยเหมิน 2 เกาะ ขณะนี้ความสัมพันธ์ระหว่าง 2 ฝั่งนับว่าดี ไม่มีการปะทะกันมานานแล้ว ในทศวรรษ 1950 แถวนี้นับได้ว่าเป็นแนวรบ คนธรรมดามาไม่ได้เป็นเขตทหาร ปัจจุบันเทศบาลเข้ามาดูแลวางแผนอนุรักษ์ทะเล ชายหาด ไม่สร้างอาคารใหม่เพิ่มจากที่มีอยู่แล้ว แถวภูเขายังอนุญาตให้สร้างได้บ้าง มีคำขวัญว่า ทะเล ชายหาด ต้นไม้ ดอกไม้ นักท่องเที่ยวชอบมาดูพระอาทิตย์ตก เวลามีงาน เช่น ส่งท้ายปีเก่าขึ้นปีใหม่ วันตรุษจีน ทั้งสองฝั่งนัดกันจุดประทัดพร้อมกัน เปิดหอจัดการแสดงสินค้านานาชาติ เพื่อส่งเสริมการค้าระหว่างประเทศ แถวนี้มีการลงทุนระหว่างประเทศมาก ไปถึงไห่ชาง (Haichang) เขตพัฒนาเศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดของเซี่ยเหมิน ตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1989 เป็นเขตการลงทุน รัฐบาลกลางตั้งขึ้นให้เป็นเขตการลงทุนจากไต้หวัน มีพื้นที่ 100 ตารางกิโลเมตร ก่อนนี้เป็นพื้นที่ชนบท ที่ดินเปรี้ยว และค่อยๆ สร้างเพิ่มเติม เดิมอยู่เฉพาะเซี่ยเหมิน ต่อมาขยายเข้าไปในพื้นที่ที่อยู่บนแผ่นดินด้วย

(น.159) เขตการลงทุนแบ่งเป็น 4 บริเวณ คือ
1. เขตท่าเรือ มีพื้นที่โครงการ 12.4 ตารางกิโลเมตร เป็นท่าเรือน้ำลึกสำหรับเรือที่บรรทุกตู้สินค้าขนาดใหญ่
2. เขตอุตสาหกรรมภาคเหนือ หรือซินหยัง มีพื้นที่โครงการ 29.6 ตารางกิโลเมตร เป็นเขตพัฒนาอุตสาหกรรมหลักของไห่ชางและเมืองเซี่ยเหมินเป็นเขตส่งเสริมอุตสาหกรรมขนาดเล็กและขนาดกลาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งอุตสาหกรรมที่ใช้เงินทุนและเทคโนโลยีสูง ได้แก่ อุตสาหกรรมเครื่องจักร เคมี อิเล็กทรอนิกส์ พลาสติก และอุปกรณ์ก่อสร้าง
3. เขตอุตสาหกรรมตอนใต้ มีพื้นที่โครงการ 17.7 ตารางกิโลเมตร เน้นอุตสาหกรรมเคมี โดยเฉพาะอย่างยิ่งปิโตรเคมี และมีการลงทุนจากบริษัทต่างชาติยุโรป สหรัฐอเมริกา ไต้หวัน และภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ นอกจากนี้ยังเป็นที่ตั้งของนิคมอุตสาหกรรมไฮเทค (Haichang High-Tech Park)
4. เขตตัวเมือง หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าเขตที่อยู่อาศัย (Haichang New Urban Area) มีพื้นที่โครงการ 27.6 ตารางกิโลเมตร เน้นการพัฒนาภาคการค้า การเงิน อสังหาริมทรัพย์ การท่องเที่ยว รวมเป็นที่ตั้งโรงเรียนอนุบาล ประถมศึกษา มัธยมศึกษา และโรงพยาบาล เพื่อเป็นการดึงดูดบริษัทต่างๆ ที่จะมาลงทุน ในการเปิดพื้นที่ให้คนมาลงทุนนั้น ความสะดวกสบาย ความมั่นคงในชีวิตการทำงานและครอบครัว เป็นส่วนสำคัญในความสำเร็จของโครงการด้วย เขตนี้มีที่ให้คนไปพักผ่อนสังสรรค์ เล่นกีฬาด้วย เมื่อบรรยายเสร็จแล้วมีวิดีโอฉายให้ดู เพื่อให้เห็นภาพเขตการลงทุนนี้มีความพร้อมเพียงใด เช่น ไม่ไกลจากสนามบิน มีทางรถไฟ มีถนน มีความสะดวกในด้าน IT มีสะพานไห่ชาง ยาว 6 กิโลเมตรข้ามทะเล เรือก็ผ่านได้ เจียงเจ๋อหมินเขียนชื่อสะพานให้ มีโรงไฟฟ้า มีการกำจัดน้ำเสีย ที่ท่าเรือมีระบบการขนส่งสินค้ารูปแบบต่างๆ มีโกดังเก็บสินค้า


(น.160) รูป

(น.160) มีการกำหนดลักษณะการใช้ที่ดิน การเก็บภาษีอย่างแน่นอน มีระบบรองรับการท่องเที่ยว มีโรงแรม กิจกรรมทางวัฒนธรรม สนามกอล์ฟ สวนสัตว์ ศูนย์กีฬา โรงเรียนนานาชาติ ขึ้นรถไปดูรอบๆ บริเวณ มีส่วนที่เทศบาลทำระบบระบายน้ำเสียของโรงแรม 100,000 ตันต่อวัน โรงงานต้องมีส่วนที่ทำเองส่วนหนึ่งสำหรับที่มีสารพิษ เทศบาลมีหน่วยงานรักษาสิ่งแวดล้อมของตนเอง ต้องไปคอยเอาอุปกรณ์ มีหน่วยงานมาตรวจ ISO 9000 และ 14000 รถแล่นผ่านบริษัทหลายบริษัททั้งของจีนและต่างประเทศ รถกลับที่อุโมงค์ซึ่งยาวมาก ประเดี๋ยวเดียวถึงโรงแรม ตอนเย็นคุณเจริญและคุณศรีสุมาลย์ สุวรรณมงคล เลี้ยงพวกเรากันเอง คุณเจริญมาช่วยพัฒนาบ้านเกิด อยากชวนพวกเราไปดูโครงการ แต่พอดีไกลจากสถานที่เส้นทางที่เราจะไปตามกำหนดการ รับประทานเสร็จยังไม่ถึง 2 ทุ่ม มีการแสดงต่ออีกครู่หนึ่ง