<< Back
" เยือนถิ่นจีนโพ้นทะเล วันอังคารที่ 22 ตุลาคม 2545 "
(น.241) รูป
(น.241) เดินทางไปสถานท่องเที่ยวชายทะเลอีกแห่งหนึ่ง (เทียนหยาไหเจี่ยว) ซึ่งพัฒนาโดยกลุ่มบริษัทเดียวกับที่ทำสวนธรรมะ ที่นี่อยู่ห่างตัวเมืองซานย่า
ทางทิศตะวันตกประมาณ 20 กิโลเมตร ที่ชายหาดมีก้อนหินก้อนโตๆ เป็นกลุ่มๆ มีอักษรสลัก 4 ตัวว่า เทียนหยาไหเจี่ยว สลักตั้งแต่ปลายสมัยราชวงศ์ชิง รวมความแล้วแปลว่า
สุดขอบฟ้าสุดทะเล จึงใช้เป็นชื่อสถานที่ท่องเที่ยวนี้ มีก้อนหินที่ประธานาธิบดีเจียงเจ๋อหมินขึ้นไปนั่งถ่ายรูป นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่จึงนิยมขึ้นไปถ่ายรูปกันที่นั่น มีต้นไม้ที่ประธานาธิบดีเจียงเจ๋อหมินปลูกไว้ บริเวณภูเขามีต้นไม้แปลกๆ ต้นโตๆ พันก้อนหิน เป็นศิลปะธรรมชาติที่สวยงาม น่าดูน่าชม
(น.241) รูป
(น.242) รูป
(น.243) รูป
(น.243) แหล่งท่องเที่ยวสุดท้ายที่ดูทั้งๆ ที่ชักจะหมดแรงท่องเที่ยวแล้วคือ สวนสาธารณะลู่หุยโถว มีรูปหินสลักตามนิยายที่เล่ากันว่า มีหนุ่มนักล่าสัตว์ชาวหลีเข้าป่าไปพบนางกวางทอง
พอนายพรานตั้งท่าจะยิง กวางนั้นเหลียวหลังมาจนทุกวันนี้ บริเวณนี้อยู่ใต้เมืองซานย่าไป 3 กิโลเมตร เป็นหน้าผามองลงไปเห็นแม่น้ำและตัวเมือง ตามประวัติหนุ่มคนนี้มาจากภูเขาอู๋จื่อซาน ตรงภาคกลางเกาะไหหลำ
(น.244) มาถึงที่โรงแรมที่พักชื่อ กลอเรียรีสอร์ต เขาแจกเสื้อผ้าแบบสบายๆ ไว้ให้ ห้องพักมีเฉลียง มองเห็นทะเล มีสนามใหญ่ วันนี้เวลา 18.30 น. นายกเทศมนตรีเป็นเจ้าภาพเลี้ยงอาหารค่ำ เป็นอาหารฝรั่งและพวกบาบีคิว มีการแสดงของชนเผ่าต่างๆ
พูดกันถึงชาวหลี อาจารย์ธีรพันธุ์มาค้นคว้าที่ไหหลำแล้วได้ความว่าเป็นชนเผ่าที่พูดภาษาไทยกลุ่มหนึ่ง
หลังอาหารไปซื้อของที่ร้านในโรงแรม
(น.245) รูป