<< Back

" เย็นสบายชายน้ำ วันจันทร์ที่ 19 สิงหาคม 2539 "

(น.155) ไปยืนอยู่ที่สันเขื่อน มีแผนที่ให้ดูบริเวณก่อสร้าง เป็นบริเวณเดียวกันกับที่ท่านนายกรัฐมนตรีหลี่เผิงประกาศเริ่มโครงการเมื่อวันที่ 14 ธันวาคม ค.ศ. 1994 ปีหน้าเป็นปีที่สำคัญที่สุด เพราะจะเริ่มกั้นน้ำน้ำไหล 20,000 ลูกบาศก์เมตรต่อวินาที ตอนนี้ขุดดินไปได้เนื้อดิน 21 ล้านลูกบาศก์เมตรแล้ว จะต้องขุดลึกอีก 23 ล้านลูกบาศก์เมตร คลองนี้จะเปิดราววันที่ 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1997 ปั้นจั่นที่ใช้ก่อสร้างนี้ซื้อจากสหรัฐฯ บริษัทของอเมริกันแจ้งให้ทราบว่า จะพยายามหาแหล่งเงินกู้ที่ไม่ต้องเกี่ยวกับรัฐบาลอเมริกัน บริษัทจะกดดันรัฐบาลยอมให้นักธุรกิจมาได้ ถ้าไม่มาจะเสียเปรียบบริษัทอื่น ๆ ตอนนี้ใช้เครื่องจักรกล 1,500 เครื่อง มีรถบรรทุกใหญ่ขนาดบรรทุกได้ 77 ตัน แถวนี้หินแข็งไม่จำเป็นต้องใช้เสาเข็ม ประตูระบายน้ำออกแบบก่อน แล้วจึงเอามาได้ มีหอสูงคอยคุมข้อมูลสำหรับการระบายน้ำของเขื่อนว่า ควรเปิดประตูบานไหน ปิดบานไหน ใช้คอมพิวเตอร์ในการควบคุมการเปิดปิดประตูและระบบต่าง ๆ บริเวณนี้เป็นศูนย์บริหารโครงการ การบริหารต้องใช้คนที่มีความสามารถสูง คนที่เคยบริหารเขื่อนเก่อโจวป้ามาแล้วเขาบริหารได้ดีมาก ก็จะย้ายมาทำงานแถวนี้ ไม่มีเวลาดูเรื่องอื่นอีก เพราะว่าจะต้องเดินทางต่อไปให้ถึงเขื่อนเก่อโจวป้า ตามกำหนดเวลาที่เขื่อนจะเปิดให้เรือผ่าน


(น.156) รูป 143 เรือผ่านเขื่อนเก่อโจวป้า

(น.157) เมื่อกลับขึ้นบนเรือไปนั่งที่หัวเรือตามเคย มีเสาหินบนยอดเขาเรียกว่า พระถังซำจั๋ง เทือกเขาโคมไฟ ผ่านวัดเตียวหุยตีกลอง เกือบ ๆ เที่ยงขึ้นไปบนดาดฟ้า เรือผ่านเข้าเขื่อนเก่อโจวป้า ประตูน้ำด้านหลังค่อย ๆ ปิด น้ำค่อย ๆ ลด พักใหญ่ประตูด้านหน้าจึงเปิด โครงการเขื่อนเก่อโจวป้านี้ ท่านประธานเหมาอนุมัติให้สร้างในวันที่ 30 มีนาคม ค.ศ. 1971 กว่าจะก่อสร้างประมาณปี ค.ศ. 1977 กั้นน้ำได้เมื่อ ค.ศ. 1981 ถึง ค.ศ. 1987 สร้างเสร็จหมด ยอดการผลิตไฟฟ้า 2,715 เม็กกะวัตต์ มีช่องประตูสำหรับเรือผ่าน 3 ช่อง คือ อยู่ทางช่องฝั่งขวา 1 ช่อง และฝั่งซ้าย 2 ช่อง มีโรงไฟฟ้า 2 โรงตั้งขนาบทางระบายน้ำล้นทั้งทางฝั่งซ้ายและทางฝั่งขวาของตัวเขื่อนเช่นเดียวกัน โดยติดตั้งเครื่องกำเนิดไฟฟ้ามีกำลังผลิตทั้งหมด (2x170MW) + (19x125MW) = 2,715 เม็กกะวัตต์ ผลิตพลังงานไฟฟ้าเฉลี่ยปีละ 16,000 กิกะวัตต์ชั่วโมง เขื่อนสูง 70 เมตร ระดับน้ำในอ่างหน้าเขื่อนแตกต่างจากระดับน้ำท้ายเขื่อน แต่ละฤดูไม่เหมือนกัน หน้าหนาวต่างกัน 27 เมตร เวลาน้ำท่วมต่างกัน 8 เมตร ซึ่งก็ยังเพียงพอสำหรับการผลิตกระแสไฟฟ้า แสดงว่าผลิตกระแสไฟฟ้าได้ทั้งปี การปิด – เปิดประตูน้ำที่นี่ก็ใช้คอมพิวเตอร์คุมเหมือนกัน ประตูน้ำกว้าง 38 เมตร ยาว 380 เมตร เขาเล่าว่าเรื่องการทำประตูน้ำนี้คนจีนคิดมาพันกว่าปีแล้ว เมื่อดูการปิด – เปิดประตูน้ำเสร็จแล้ว มอบของให้แก่พนักงานเรือ ถามเขาว่าปกติการผ่านเข้าออกประตูน้ำนี้เขาเก็บเงินไหม เขาบอกว่าเก็บไม่ได้ เพราะเป็นแม่น้ำสาธารณะ


(น.158) รูป 144 ตั้งออฟฟิศที่หัวเรือตามเคย คราวนี้เอาทั้งผ้าห่มและหมอนมาด้วย


(น.159) รูป 145 ตั้งออฟฟิศที่หัวเรือตามเคย คราวนี้เอาทั้งผ้าห่มและหมอนมาด้วย


(น.159) รูป 146 ผีเสื้อมาออกไข่อยู่ข้าง ๆ

(น.159) รับประทานอาหารกลางวันแล้วไปที่หัวเรือ ตอนนี้แม่น้ำกว้างมาก พื้นที่เป็นที่ราบ ไม่มีภูเขาแล้ว ตอนนี้ไม่มีอะไรทำ (หมายความว่าไม่ต้องดูอะไร) ก็เลยพยายามเขียนเรื่องต่อ โดยเอาผ้าห่มมาปูที่หัวเรือ เอาหมอนมาด้วย อาจารย์สารสินแต่งกลอนเป็นภาษาอังกฤษเกี่ยวกับซานเสีย ข้าพเจ้าเองว่าจะแต่งอะไรก็ยังแต่งไม่สำเร็จเลย มัวแต่พยายามเขียนเรื่องที่ได้ไปเที่ยวไปดูมา อาจารย์อธิบายว่าจากเขื่อนเก่อโจวป้า ผ่านนครอี๋ชาง ซึ่งเป็นเมืองที่มีฝรั่งต่างชาติมาค้าขายนานแล้ว ต่อไปก็จะถึงนครอู่ฮั่นซึ่งก็เป็นเมืองที่เป็นเมืองท่าค้าขายตามเคย คนอื่น ๆ ก็ออกมาคุย เหมือนกับประชุมกันหน้าเรือตามเคย เช่น ประพจน์ ซุป พี่หวาน ส่วนอ้อยก็มาบ่นเรื่องว่า เท่าที่ฟังมารู้สึกสับสนในเรื่องหน่วยของกระแสไฟฟ้า ไม่รู้ว่าตรงไหนเป็นกิโลวัตต์ เม็กกะวัตต์ กิกะวัตต์ ข้าพเจ้าว่างงอยู่เหมือนกัน คงต้องไปเทียบเอกสารต่าง ๆ ที่ได้มาและถามผู้รู้ ถ้าจะต้องเอาเร็ว ๆ เพื่อเขียนข่าวก็ต้องถามคุณถังให้แน่อีกที

(น.160) เรือผ่านเมืองเกงจิ๋ว (เรียกตามสามก๊กของไทย) ภาษาจีนกลาง เรียกว่า จิงโจว เป็นบ้านเกิดของจอมพลเฮ่อหลง (ที่กล่าวถึงที่ฉงชิ่ง) แต่เขาไปคัดค้านโครงการก้าวกระโดดไกลของท่านประธานเหมา จึงประสบปัญหา พรรคคอมมิวนิสต์ประชุมกันที่หลูซานใกล้ ๆ กับตรงนี้ ถือว่าเป็น “ภูเขาศักดิ์สิทธิ์” ของพรรคคอมมิวนิสต์จีน ประธานเหมาชอบไปพักร้อน ข้าพเจ้ารู้สึกว่าเป็นเมืองใหญ่มาก แล่นเรือตั้งนานยังไม่หมด ตอนค่ำรับประทานอาหาร พูดกันถึงเรื่องน้ำตกอีกัวซู (Eguasu) และเขื่อนอิตาปู (Itapu) ที่บราซิลที่ใหญ่ที่สุดในโลก ให้ไฟฟ้าใช้ในบราซิล อุรุกวัย และอาร์เจนตินา ถ้าซานเสียสร้างเสร็จก็จะใหญ่กว่าโครงการนี้ หลังอาหารประพจน์มาเรียกร้องเอาว่า ควรจะทำกายบริหารกัน เพราะวันนี้ไม่ได้ใช้แรงเลย เอาแต่รับประทานอาหาร เมื่อทำกายบริหารเสร็จ พอดีพบกับครูหวาง ก็เลยถามเรื่องบทกวี วันนี้เรือไม่หยุดเลย เขียนเรื่องก็ไม่ได้มาก เพราะง่วงนอนเสียก่อน


(น.161) รูป 147 ตอนนี้สองฝากแม่น้ำเป็นที่ราบ


(น.161) รูป 148 ทิวทัศน์ยามค่ำ