<< Back
" เย็นสบายชายน้ำ วันอังคารที่ 20 สิงหาคม 2539 "
(น.180) รูป 166 กวีที่เขียนบทกวีกล่าวถึงหอนกกระเรียนเหลือง
(น.180) รูป 167 ทิวทัศน์เมืองอู่ฮั่น
(น.181) ขึ้นไปขั้น 5 มองลงมาเห็นอู่ชาง ข้ามฉางเจียงไปฮั่นโข่ว สะพาน 2 ชั้น รถยนต์อยู่ชั้นหนึ่ง ชั้นล่างเป็นทางรถไฟ ส่วนสะพานข้ามฮั่นสุ่ยไปฮั่นโข่ว มองเห็นรถติดน่าดูเหมือนกัน มีป้ายติดคำขวัญไว้ 4 ด้าน จดมาได้แค่ 3 ด้านดังนี้
จากจุดนี้มองได้ทั่วแคว้นฉู่
ตรงนี้เป็นจุดสูงสุดของภาคใต้
สูงเสมอดาวเหนือ
ลงมาข้างล่าง มีป้ายติดที่หอเอาไว้ว่า ได้รางวัลหลู่ปัน เป็นรางวัลสูงสุดทางการก่อสร้าง หลู่ปันเป็นเทพทางสถาปัตยกรรมของจีน
เดินทางไปพิพิธภัณฑ์แห่งชาติหูเป่ย พิพิธภัณฑ์อยู่เขตฮั่นโข่ว ผ่านที่ว่าราชการมณฑล ย่านการค้า ร้านสรรพสินค้าใหญ่ ศูนย์การค้าจงหนาน ตอนนี้ยังสร้างไม่เสร็จ
ถ้าเสร็จแล้วจะเป็นศูนย์การค้าใหญ่ที่สุดของอู่ฮั่น รอบ ๆ ทะเลสาบตงหูมีมหาวิทยาลัย ริมน้ำมีต้นไม้ปลูกเรียงเป็นแถว ผ่านบ้านประธานเหมา ปัจจุบันใช้เป็นสถานที่ที่ผู้นำมณฑลมาประชุม
(น.182) รูป 168 พิพิธภัณฑ์มณฑลหูเป่ย
(น.182) ถึงพิพิธภัณฑ์ ผู้อำนวยการมาต้อนรับ ดูหุ่นจำลองสุสานสมัยจ้านกว๋อ เป็นสุสานของเจ้าก๊กเล็ก ๆ ชื่อ เจิงโหวยี่ ประมาณ 2,400 ปีมาแล้ว นอกจากศพของเจ้า ยังมีศพสาว ๆ อีก 21 คน
ของในสุสานมีภาชนะต่าง ๆ ส่วนใหญ่ทำด้วยสำริด เครื่องดนตรี อาวุธ ของบางอย่างมีจารึกไม้บันทึกศักราชไว้ ทำให้รู้ว่าเป็นสมัยไหน สิ่งของเหล่านี้พบที่ซีหยาง อำเภอสุยโจว
การที่ทำฮวงซุ้ยนี่มีประวัติว่าพระเจ้าแผ่นดินก๊กฉู่พระราชทานที่ฝังศพ เพราะมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน พระบิดาของฉู่หุ้ยหวางเคยมาลี้ภัยที่ก๊กนี้
(น.183) รูป 169 หุ่นจำลองสุสานสมัยจ้านกว๋อ
(น.184) รูป 170 ภาชนะที่อยู่ในสุสาน
รูป 171 ภาชนะที่อยู่ในสุสาน
รูป 172 เกราะหัวม้าทำด้วย หนังวัวลงรัก
รูป 173 หัวธนูโบราณ
(น.185) ของที่อยู่ในสุสานเขาใส่ตู้ให้ดู มีหลายอย่าง เครื่องสำริด มีรูปร่างต่าง ๆ เช่น ติ่ง มีฝาปิดหูหิ้ว สำหรับใช้ในพิธีกรรม หลี่ ภาชนะใส่อาหาร ใช้ในชีวิตประจำวัน หม้อที่ใช้ต้มเนื้อ ภาชนะรูปสี่เหลี่ยม
เครื่องอุ่นเหล้า เครื่องกรองสำหรับทำเหล้า ภาชนะใส่น้ำเรียกว่าโฟ่ มีร่องรอยว่าแต่ก่อนเคยติดเพชรพลอยอัญมณี อีกใบหนึ่งทำด้วยสำริด แต่ฝังลายด้วยทองแดง ชุดภาชนะพิธีไหว้บรรพบุรุษ
จะมีจำนวนมากน้อยขึ้นอยู่กับยศตำแหน่ง ถ้าเป็นจักรพรรดิมีติ่ง 9 ใบ ถ้าเป็นเจ้าผู้ครองแคว้นมี 7 ใบ นอกจากนั้นมีช้อน (ทัพพี) สำริด สำหรับตักเหล้า จานผลไม้ หม้อชนิดหนึ่งคล้าย ๆ กับเป็นจาน 2 ชั้น
ชั้นบนใส่อาหาร ชั้นล่างใส่ถ่าน ตอนที่ขุดขึ้นมายังมีก้างปลา ปลาชนิดนี้ยังมีอยู่ในมณฑลหูเป่ย ในสุสานยังมีกระดูกหมา กระดูกสาว ๆ 21 คน เขาเก็บเอาไว้หมด แต่ไม่ได้เอาออกมาแสดง หมาก็ใส่อยู่ในหีบ
มีหัวธนู 9 ประเภท รูปร่างต่าง ๆ 4,000 ชนิด หอกโบราณ ไกด์บอกว่าเมื่ออ่านบทกวีโบราณ ซือจิง ที่กล่าวว่ามีอาวุธชนิดหนึ่งชื่อ ชู เราก็ไม่รู้ว่าแปลว่าอะไร บางคนสันนิษฐานว่าทำด้วยไม้ไผ่ แม้แต่ในพจนานุกรม
ฉือไห่ ยังแปลว่า อาวุธไม้ไผ่ แต่เมื่อขุดสุสานนี้ขึ้นมาก็พบอาวุธที่สลักไว้ว่า เป็นชูของเจิงโหวยี่ เขาทดลองเอาเครื่องอาวุธนี้มาใส่ด้ามสำริด ก็หนักเกินไป จึงทดลองใช้ไม้ไผ่พันด้วยหวาย สิ่งของอื่น ๆ ยังมีโล่ลายนกเฟิ่งและมังกร เกราะหัวม้าทำด้วยหนังวัวลงรัก เหล็กบังเหียนม้า
(น.186) หนังสือแกะสลักไม้ไผ่ บันทึกบัญชีของที่มีอยู่ในสุสาน
รูปถ่ายหีบศพใหญ่ลงรักสีแดง ของที่ตั้งไว้ให้ดูเป็นของจำลอง ไม่ใช่ของเดิม มีหีบศพสาว 21 คน เขาเอามาวิจัย ทราบว่าสาวอายุมากที่สุด 25 ปี น้อยที่สุด 13 ปี ส่วนเจิงโหวยี่เองอายุ 46 ปี เขาต้องใช้วิธีดูฟัน จึงจะรู้ว่าอายุเท่าไร หีบใหญ่นั้นข้างนอกเป็นสำริด ข้างในเป็นไม้เนื้อแข็ง หนัก 8 ตัน
นอกจากนั้นมีลูกปัดดินเผา
ตอนหลังที่ดูไม่ใช่ของสุสาน เช่น มีหีบใบหนึ่ง (เข้าใจว่าเป็นหีบใส่เสื้อผ้า) มีลายที่เกี่ยวกับดาวในท้องฟ้า เช่น เทพเจ้าโห้วอี้อยู่บนฟ้า มีพระอาทิตย์ 10 ดวง และยิงธนูให้ตก 9 ดวง หีบอีกใบมีลายดาว ตรงกลางเป็นดาวเหนือ รอบ ๆ มี 28 กลุ่มดาว นักวิทยาศาสตร์มาคำนวณดูแล้วว่าถูกต้องดี ถือเป็นแผนที่ดาราศาสตร์
(น.186) รูป 174 หีบศพใหญ่ลงรักปิดทอง
(น.187) ที่เก่าแก่ที่สุดของโลก ข้าพเจ้าดูแผนที่ดาวนี้แล้ว คิดว่าสัตว์ที่ประจำทิศต่าง ๆ เช่น มังกรเขียวทางทิศตะวันออก เสือขาวทางทิศตะวันตก อาจจะหมายถึงกลุ่มดาวก็ได้ เครื่องปิกนิกโบราณ โต๊ะเก้าอี้แบบโบราณ
อีกห้องเป็นห้องเก็บเครื่องรัก เช่น กล่องรูปเป็ด แต่ของพวกนี้เป็นของจำลอง ของจริงอยู่ในคลัง
ห้องเครื่องดนตรี มีของคนชนชาติส่วนน้อยต่าง ๆ เช่น แคนน้ำเต้า ฉือ (ขลุ่ยที่เป่าทางขวาง) เสื้อ กลองชนิดต่าง ๆ ทั้งที่ถือและแขวน มี drumstand สำริด ทำเป็นรูปงูและลิง
Next >>