<< Back
" เย็นสบายชายน้ำ วันศุกร์ที่ 23 สิงหาคม 2539 "
(น.237) รูป 211 อากาศไม่ค่อยดี ฝนตก
(น.237) เราเดินต่อไปมี แมวสองตัวจับหนู ระฆังหล่นจากสวรรค์ เสาสวรรค์ เป็นหินสองท่อนต่อกัน หินตือโป้ยก่ายกินแตงโม
ตามโขดหินมีต้นสนขึ้น เขาเรียกว่าสนรูปพัด อายุ 500 หรือ 600 ปีมาแล้ว แต่ไม่โตมากนักเพราะขึ้นบนหิน แทบไม่มีดินเลย เป็นสน 2 ใบ ใบสั้นกว่าสนธรรมดา ที่จีนมีสนสอง สาม
และห้าใบ นอกจากต้นสนมีต้นชาคือ ต้นคามีเลีย สำหรับต้นสนในบริเวณหวงซานมีสนรูปร่างแปลก ๆ เป็นพิเศษอยู่ 10 กว่าต้น มีชื่อเรียกพิเศษ นักพฤกษศาสตร์ได้ขึ้นทะเบียนเอาไว้
ตอนนี้เห็นต้นหนึ่ง เรียกว่า สนฉีหลิน เป็นต้นสนสิริมงคล เวลาหิมะตก จะมองดูขาวไปหมดทั้งต้นเหมือนกิเลนหยก สนที่มีชื่อเสียงแบบนี้มีอยู่ประมาณ 10 ต้น เช่น สนเล็บมังกร
สนมองทะเล (ทะเลเมฆ) สนรูปซูฉิง (เป็นเครื่องดนตรีอย่างหนึ่ง) สนเสือดำ (ให้ชื่อตามตำนานว่า มีหลวงจีนเลี้ยงเสือดำที่ใต้ต้นสนนี้) สนประตู บนเขาอากาศเย็นไม่มีต้นไผ่
(น.238) รูป 212 ทิวทัศน์หวงซาน
(น.238) ยอดท้อสวรรค์ เขาว่ากองถ่ายภาพยนตร์เรื่อง ความฝันในหอแดง ก็มาถ่ายที่นี่ หัวสิงโต หน้าโรงแรมมีเขาห้ายอด เรียกว่า เขาที่วางพู่กัน
ไกด์อธิบายว่าเขตภูเขาหวงซานมีน้ำพุร้อน มีน้ำตก แต่เราไม่ได้เห็นสักอย่าง ที่จริงมีที่ว่ายน้ำได้เสียด้วยซ้ำ
กลับโรงแรมรับประทานอาหารกลางวัน อาหารที่นี่ไม่เผ็ดต้องขอพริกมาใส่ เพราะว่าเกิดติดนิสัยกินเผ็ดเมื่ออยู่ในเรือ
(น.239) รูป 213 ทิวทัศน์หวงซาน
(น.239) พี่แอ๊บอกว่าบ่ายสองโมงเราจะออกเดินทาง กำหนดเดิมสองโมงครึ่ง รับประทานอาหารเสร็จข้าพเจ้าขึ้นมาเขียนหนังสือที่ห้องต่อ แต่ประเดี๋ยวเดียวเกิดเรื่องคือ ฝนตกห่าใหญ่ หมอกก็มากขนาดว่าเดินขึ้นเขาก็คงจะตกเหวหายไปเลย
ทางปฏิบัติตอนนี้มีอย่างเดียวคือรอ ข้าพเจ้าเอาหมึก พู่กัน ที่เขาวางไว้ให้ในห้องมาเขียนรูป แต่ก็เขียนออกมาไม่ค่อยจะดี ให้น้อย (เจ้าหน้าที่สถานทูต) ช่วยไปหากระดาษสำหรับเขียนภาพจีนหรือเขียนตัวอักษร น้อยไปหามาได้ แต่บอกว่าหายาก
เพราะคนมาเที่ยวที่นี่ เขามาเที่ยวชมเขาไม่เขียนหนังสือกัน ฝนฟ้าจะตก เขาหาเวลาเที่ยวยากเขาก็ต้องเที่ยว เขียนเรื่องต่อ คิดเสียว่าออกไปข้างนอกไม่ได้ก็ดีไปอย่างได้ทำงาน พอดีอาจารย์สารสินกับประพจน์เดินเข้ามา สองคนนั้นเขาบอกว่าแต่งกลอนกันดีกว่า แล้วก็แต่งกันใหญ่ ออกมาดังนี้
(น.240) รูป 214 ต้นสนก็เป็นเครื่องหมายของหวงซานเช่นกัน
(น.240)
อิงสน รับลม
ขึ้นเขา ช้อนดาว
ท่องฟ้า ล้อเดือน
เหยียบเมฆ สอยตะวัน
คลี่หมอก ห่มผา
ข้าพเจ้าไม่ได้มีส่วนแต่งด้วย ฟังเขาเฉย ๆ พอเขาแต่งจบก็จด ถือโอกาสหัดเขียนหนังสือจีน ให้อาจารย์สารสินสอน ตู่มาดูอยู่บอกว่า อาจารย์ไปเป็นครูสอนหนังสือดีกว่า
พอฝนหยุดออกไปท่องเที่ยวอีก แต่ว่าฝนตกอีก ดูอะไรไม่รู้เรื่อง กลับเข้ามาข้างใน
(น.241) รูป 215 ที่หวงซานมีโรงแรมหลายโรง
(น.241) เห็นจะไม่ได้ดูอะไรแล้ว ไปอาบน้ำกินข้าวดีกว่า รับประทานเสร็จไปเดินเล่น มีร้านขายของขายเสื้อผ้า ของที่ระลึก อาหาร ที่ดีคือ ใบชาของบริเวณหวงซาน เป็นชารสอ่อน ๆ