<< Back
" เย็นสบายชายน้ำ วันจันทร์ที่ 26 สิงหาคม 2539 "
(น.285) รูป 256 บนหอไข่มุกมีรูปให้ดูและมีการเปรียบเทียบความสูงของหอต่าง ๆ
(น.286) รูป 257 ทิวทัศน์มองลงมาจากหอไข่มุก วันนี้เห็นไม่ชัดเพราะอากาศไม่ดี
(น.286) ชั้นไข่มุกเม็ดที่ 2 นี้ ส่วนหนึ่งจัดเป็นโรงแรม มี 25 ห้อง มีบริเวณสำหรับดูทิวทัศน์ มีห้องอาหารหมุนได้ อัตราความเร็วชั่วโมงละรอบ มีห้องเต้นดิสโก้ บาร์เหล้า
วันนี้หมอกจัดมากเพราะฝนตก ชมวิวก็ไม่เห็นอะไรมากนัก เขามีรูปเปรียบเทียบให้เห็นว่าหอต่าง ๆ ทั้งในประเทศจีนและในต่างประเทศสูงเท่าไร ชี้ทิศทางว่ามองตรงไปจากที่ไหน ระยะทางกี่กิโลเมตร และมีภาพติดให้เปรียบเทียบได้ว่ามองไปทางไหนจะเห็นอะไร
จุดที่น่าสนใจแห่งหนึ่งคือ สะพานข้ามแม่น้ำหวงผู่เจียงที่เก่าที่สุดชื่อ สะพานไว่ไป๋ตู้ หมายความว่า เป็นชาวต่างชาติข้ามฟรี แต่คนจีนต้องเสียเงินถึงสามเหรียญ
(น.287) ข้างบนสุดก็เป็นที่ชมวิว แต่ขึ้นไปแล้วเห็นอะไร ข้างในมีรูปบุคคลสำคัญที่เคยมาชมสถานที่นี้
ลงมาชั้นล่าง มีป้ายไฟฟ้าเขียนไว้ว่าฮ่องกงจะกลับเป็นของจีนเมื่อไร เหลืออีกกี่วัน มีภาพประเทศต่าง ๆ
จากนั้นไปที่เขตเศรษฐกิจพิเศษผู่ตง คุณเจ้าฉี่เจิ้ง รองนายกเทศมนตรี และเป็นหัวหน้าโครงการที่นี่ เชิญนั่ง แล้วบรรยายสรุปยืดยาวมาก อาจจะเก็บความไม่ได้ครบถ้วน จะเล่าเท่าที่เข้าใจว่า
เมื่อร้อยกว่าปีมาแล้วเซี่ยงไฮ้เจริญเฉพาะแต่เขตที่ชาวต่างประเทศอาศัยอยู่ เมื่อสิบกว่าปีมานี้ไม่มีสะพาน ไม่มีอุโมงค์ข้ามแม่น้ำ ต้องข้ามเรือ ชาวบ้านมีความเห็นว่ามีแต่เตียงเพียงเตียงเดียวในผู่ซียังดีกว่ามีห้องชุดในผู่ตง ที่ผู่ตงรายได้ประชาชาติต่ำมาก
(น.287) รูป 258 ฟังคำบรรยายสรุปที่เขตเศรษฐกิจพิเศษผู่ตง
(น.288) รูป 259 ย่านการค้าโบราณ
(น.288) ในวันที่ 22 เมษายน ค.ศ. 1990 นายกรัฐมนตรีหลี่เผิง ในฐานะตัวแทนรัฐบาล มาประกาศว่ารัฐบาลจะบุกเบิกพัฒนาเขตผู่ตง ต่อมาเมื่อมีการประชุมสภาของพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศจีนสมัยที่ 14
ก็ประกาศเพิ่มเติมว่าจะสร้างเซี่ยงไฮ้เป็นหัวมังกรของจีน ให้เป็นทั้งศูนย์การค้า เศรษฐกิจ และการเงิน ท่านเติ้งเสี่ยวผิงเคยมาเขตนี้ ท่านมาเมื่อ ค.ศ. 1992 ใน ค.ศ. 1994 ท่านเติ้งกลับมาเยี่ยมอีก และได้ข้ามสะพานหยางผู่ ท่านประธานาธิบดีก็มาเมื่อปีที่แล้ว
ในบริเวณนี้ได้วางแผนโครงสร้างพื้นฐาน เครื่องอำนวยความสะดวกต่าง ๆ เช่น เส้นทางการคมนาคม สนามบิน โรงพยาบาล สถานศึกษา ธนาคาร ฯลฯ ประกาศเป็นเขตปลอดภาษี ชักชวนให้ชาวต่างประเทศมาลงทุน เขตผู่ตงแบ่งออกเป็นเขตย่อย 4 เขต คือ
1) เขตหลู่เจียจุ่ย เป็นเขตการเงินและการค้า
2) เขตจินเฉียว เป็นเขตดำเนินการส่งออก มีนิคมอุตสาหกรรมที่ทันสมัย
3) เขตไว่เกาเฉียว เป็นเขตการค้าเสรี
(น.289) รูป 260 ร้านน้ำชาเลียนแบบโบราณ
(น.289)
4) เขตฉางเจียง เป็นเขตอุทยานไฮเทค
ข้าพเจ้าขอบันทึกไว้เพียงเท่านี้ การค้นคว้ารายละเอียดเรื่องนี้ที่ง่ายที่สุดคือในเครือข่ายอินเตอร์เนต
ไปเที่ยวที่ย่านการค้าโบราณ เดิมเคยเป็นวัดชื่อว่า เฉิงหวงเมี่ยว อาคารบ้านเรือนก็เป็นแบบสถาปัตยกรรมโบราณสมัยราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิง แต่ของที่ขายเป็นของแบบสมัยใหม่ เช่น รองเท้ากีฬาอาดิดาส แมคโดนัลด์ มีร้านขายยาอายุร้อยกว่าปี ร้านขายทอง เขาว่ากันว่าร้านขายทองร้านนี้ขายทองได้ปีละ 3 ตัน ร้านขายกระดาษตัดเป็นรูปต่าง ๆ ขนมและอาหารพื้นเมือง ไม่มีเวลาดูละเอียด ไปที่ร้านน้ำชา ข้ามสะพานที่เขาเรียกกันว่า สะพานเลี้ยว 9 ครั้ง
ร้านน้ำชาแห่งนี้ได้ต้อนรับบุคคลสำคัญหลายท่าน สมเด็จพระราชินีนาถ เอลิซาเบธที่ 2 ก็เคยเสด็จมา (มีภาพ) เรานั่งดื่มน้ำชากับแกล้ม พลางฟังเพลงพื้นเมืองหลายเพลง ได้ความว่าเพลงเหล่านี้เป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีในหมู่ชาวจีนโพ้นทะเล ของชำร่วยของร้านเป็นหนังสือตำราชาสมัยราชวงศ์ถังทำเป็นเล่มเล็ก ๆ
(น.290) รูป 261 สวนยู่หยวน
(น.290) สวนยู่หยวน สร้างสมัยต้นราชวงศ์หมิง ค.ศ. 1559 ผู้สร้างเป็นขุนนางตระกูลพาน ซึ่งเป็นชาวเซี่ยงไฮ้ แต่ไปรับราชการเป็นผู้ว่าราชการมณฑลเสฉวน สร้างบ้านหลังนี้เพื่อแสดงความกตัญญูต่อบิดา
ซึ่งเคยเป็นเสนาบดีกลาโหมของเสฉวน เมื่อสร้างเสร็จบิดาก็เสียชีวิตพอดี แต่ก่อนเป็นสวนใหญ่โต ปลูกทั้งต้นไม้ต่าง ๆ และปลูกผัก ร้านน้ำชาก็เป็นส่วนหนึ่งของสวนนี้ ตอนที่เกิดสงครามฝิ่นใน ค.ศ. 1839 สวนถูกทำลายไปมาก เพิ่งมาซ่อมราว ค.ศ. 1959 ซ่อมเสร็จ ค.ศ. 1980
เข้าไปในสวนนี้จะเห็นต้นแป๊ะก๊วยต้นใหญ่อายุ 400 ปี ที่มีชื่อเสียงที่สุดคือสวนหิน ทำเป็นเขามอ เป็นแห่งเดียวในเซี่ยงไฮ้ นำหินมาจากหลายแหล่ง เช่น อำเภออู่คัง มณฑลเจ้อเจียง มีหินที่เอามาจากทะเลสาบไท่หู การนำหินมาประกอบกันไม่ได้ใช้ซีเมนต์ ใช้ปูนผสมข้าวเหนียว
(น.291) สมัยก่อนบริเวณนี้เป็นบริเวณที่สูงที่สุดบริเวณใกล้แม่น้ำหวงผู่ แต่ปัจจุบันมีตึกต่าง ๆ ที่สูงกว่า
ในสวนมีศาลาต่าง ๆ เช่น ว่างเจียงถิง หรือศาลาชมแม่น้ำ ข้างหน้ามีสิงโตเหล็กสมัยราชวงศ์หยวน สิงโตเป็นสัตว์มงคลที่คนจีนชอบ ทำรูปสิงโตตัวเมียจะมีลูกอยู่ด้วย ส่วนสิงโตตัวผู้จะมีลูกบอลหรือลูกโลกเป็นสัญลักษณ์ของอำนาจ
หุ้ยจิ่งโหลว หรือหอร่วมดูทิวทัศน์ เครื่องบนหลังคาทำเป็นรูปมังกรหรือสัตว์ประหลาดคือ มีตากุ้ง หัวควาย เขากวาง ขาไก่ ตัวงู
(น.291) รูป 262 ปลาในสระตบมือเรียกก็มา
(น.292) รูป 263 เลี้ยงอาหารค่ำสุดท้ายในจีนและเป็นการเลี้ยงวันเกิดดร.สุเมธ ด้วย
(น.292) พบกับศิลปินนักเขียนพู่กันจีนของเซี่ยงไฮ้ เขาให้ของขวัญข้าพเจ้าเป็นกาน้ำชา
ในสระน้ำมีปลาหลีฮื้อสีแดงฝูงใหญ่ เวลาตบมือแล้วมันมากัน คงเคยได้รับประทานอะไร ไปหลอกปลาแบบนี้อีกหน่อยตบมือมันคงไม่มา
กลับโรงแรม ป้าจันกลับมาจากซื้อของที่จะเอาไปเป็นของฝาก ข้าพเจ้าฝากป้าจันหาผ้าสำหรับปูโต๊ะเขียนภาพหรือตัวอักษรจีน
Next >>