<< Back
เกล็ดหิมะในสายหมอก เล่ม 3 จี๋หลิน วันจันทร์ที่ 10 มกราคม 2537
รูป 153 สิ่งของต่าง ๆ ที่จัดแสดงไว้ในพิพิธภัณฑ์
รูป 154 เครื่องแบบทหารประจำกองธงทั้ง 8
(น.87) รูป 155 เครื่องแบบทหารประจำกองธงทั้ง 8
รูป 156 เครื่องแบบทหารประจำกองธงทั้ง 8
(น.88) รูป 157 ของสมัยราชวงศ์ชิง
![]()
รูป 158 ของสมัยราชวงศ์ชิง
(น.88) ดูเสร็จแล้วมาที่ห้องรับรอง ผู้อำนวยการพิพิธภัณฑ์บอกว่ามีของพิเศษให้ดูเฉพาะ คือหนังสือโบราณและภาพเขียนสำคัญ มีผู้เชี่ยวชาญหนังสือโบราณอธิบาย หนังสือแต่ละม้วน
(น.89) รูป 159 ดูหนังสือโบราณและภาพเขียนสำคัญที่ไม่ได้นำออกแสดงในพิพิธภัณฑ์
(น.89) ห่อหลายชั้น ที่ได้ดูเป็นภาพเขียนของติงกวนเผิง ช่างเขียนในราชสำนักราชวงศ์ชิง เป็นภาพในพุทธศาสนา มีลายพระหัตถ์พระเจ้าเฉียนหลงเขียนไว้
มีรูปเทพผู้ควบคุมกฎทางพุทธศาสนา ท้าวจตุโลกบาล พระโพธิสัตว์กวนอิม 16 ปาง พระยูไล พระศากยมุนี พระมี่เล่อ (พระศรีอารย์) พระโพธิสัตว์มัญชุศรี
พระโพธิสัตว์กษิติครรภ พระโผหมู่ เป็นพระผู้พิทักษ์เด็ก พระอรหันต์ต่าง ๆ มีพระอานนท์ เป็นต้น พระศาสดานิกายฉานจงหรือเสียมจงหรือฌานที่ญี่ปุ่นเรียกเซน
พระมี่จงซึ่งเป็นพวกเทวดาในลัทธิวัชรยาน เทพที่ดูแลพระไตรปิฎก สุดท้ายบอกปีว่าเสร็จใน ค.ศ. 1767 ปีที่ 37 ในรัชกาลพระเจ้าเฉียนหลง วาดรูป 3 ปี
นอกจากนั้นมีคัมภีร์ที่อยู่ในพระราชวังหลวงในปักกิ่ง พระเจ้าปูยีนำมาจากวัง ปัจจุบันได้มีการพิมพ์หนังสือนี้ และเขาให้ข้าพเจ้ามาด้วย
(น.90) รูป 160 ดูหนังสือโบราณและภาพเขียนสำคัญที่ไม่ได้นำออกแสดงในพิพิธภัณฑ์
(น.90) หนังสืออีกเล่มเป็นบทกวีของซูตงโพ (ค.ศ. 1037 - 1101) กวีเอกสมัยซ้องเหนือ มีหลายบท อะไรบ้างไม่ทราบ เขาเปิดเร็วมากจดไม่ทัน แต่ที่เห็นเกี่ยวกับสุรา
ชื่อสุราต้งถิง มีคำภาษาจีนโบราณที่น่าสนใจคือ 醪 อ่านว่า “เหลา” ความหมายหนึ่งแปลว่า เหล้า อีกความหมายหนึ่งหมายถึงเหล้าที่หมักจากผลไม้
คำนี้พ้องเสียงและความหมายในภาษาไทย สุดท้ายเซ็นชื่อว่า ซูตงโพ จวีซื่อ คุณขลุ่ยแปลคำ “จวีซื่อ” ว่า “ธรรมดา” ข้าพเจ้าก็เลยว่าราษฎรเต็มขั้น
เพราะตอนนั้นกวีผู้นี้ไปขัดแย้งกับวงราชการ ถูกเนรเทศมาสู่ชนบททางใต้ เขาได้มาพบกับชีวิตที่เงียบสงบเป็นตัวของตัวเอง
แต่ก็คงยังมีความรู้สึกที่ไม่ดีต่อความอยุติธรรมของวงการเมืองสมัยนั้นอยู่บ้าง ท้ายเล่มกวีท่านอื่น ๆ มาเขียนต่อท้ายเช่น สมัยราชวงศ์หมิงมีกวี 2
(น.91) รูป 161 ดูหนังสือโบราณและภาพเขียนสำคัญที่ไม่ได้นำออกแสดงในพิพิธภัณฑ์
(น.91) พี่น้องตระกูลหวัง ข้าพเจ้าเคยศึกษาบทกวีของซูตงโพบางบทรู้สึกว่ายากมาก เป็นบทกวีประเภทฉือ ซึ่งจำนวนคำในบรรทัดไม่แน่นอน
ที่จริงแล้วมีหนังสือให้ดูอีกหลายเล่ม แต่ว่าไม่มีเวลาแล้ว ทางพิพิธภัณฑ์ให้หนังสือรวมภาพของสำคัญในพิพิธภัณฑ์ แคตาล็อกของที่ไปจัดแสดงในต่างประเทศ กลับมารับประทานอาหารกลางวันที่เรือนรับรอง
อาการไอก็ยังมีอยู่ ผู้ว่าฯ ให้ยาชวนป๋วยผสมดีงูกับยาฝรั่ง ดูยาฝรั่งแล้วรู้สึกเป็นแบบที่ทำให้ง่วง ก็เลยเลือกเอายาจีนชวนป๋วย รู้สึกว่าดี
ช่วงบ่ายไปมหาวิทยาลัยฉางชุน หน้ามหาวิทยาลัยสลักลายมือท่านนายกหลี่เผิง ศาสตราจารย์เมิ่งซิ่งชุน อธิการบดี รองอธิการบดี คณบดีการศึกษาพิเศษ รอรับ พาไปนั่งที่ห้องรับรอง
และอธิบายกิจการของมหาวิทยาลัยว่า มหาวิทยาลัยนี้ขึ้นตรงกับรัฐบาลมณฑลจี๋หลิน ตั้งมาราว 40 กว่าปีแล้ว เวลานี้มีนักศึกษา 3,000 กว่าคน อาจารย์ 800 กว่าคน ในจำนวนนี้มีศาสตราจารย์ รองศาสตราจารย์ 80 กว่าคน นอกนั้นมี
(น.92) รูป 162 ในตอนบ่ายไปมหาวิทยาลัยฉางชุน ฟังบรรยายกิจการของมหาวิทยาลัย
Next >>