<< Back
ทะเลสาบโซ่วซีหู
จากหนังสือ
เจียงหนานแสนงาม
เจียงหนานแสนงาม หน้า 182-185
(น. 182) รูป 142 ลงเรือเที่ยวโซ่วซีหู ซึ่งดูเหมือนคลองมากกว่าทะเลสาบ
Along Shou Xihu Lake which is more like a canal.
รูป 143 ลงเรือเที่ยวโซ่วซีหู ซึ่งดูเหมือนคลองมากกว่าทะเลสาบ
Along Shou Xihu Lake which is more like a canal.
(น. 183) กำหนดการต่อไปเป็นการลงเรือชมทะเลสาบโซ่วซีหู โซ่ว แปลตามศัพท์ว่า ผอม แต่ในบริบทนี้ตรงกับคำว่า แคบ ในภาษาไทย ส่วนคำว่า ซีหู แปลว่า ทะเลสาบตะวันตก เพราะอยู่ทางตะวันตกของเมืองหยังโจว ทะเลสาบโซ่วซีหู เดิมมีชื่อว่า เป่าจั้นหู เป็นลำน้ำที่มีต้นน้ำมาจากภูเขาสู่กัง ทางตะวันตกเฉียงเหนือของหยังโจว ก่อนกลางคริสต์ศตวรรษที่ 18 ยังมีสภาพเป็นลำน้ำหรือลำคลองธรรมชาติ ต่อมามีการสร้างสวนบนสองฟากฝั่งลำน้ำที่เรียวยาวคดเคี้ยว ก่อเกิดทัศนียภาพที่งดงาม ภาพกิ่งและใบต้นหลิวแตะลงบนผิวน้ำที่ทอดยาวสองฟากฝั่ง ภาพห้องหอศาลาในหมู่ไม้นานาพันธุ์ที่งามหลากสี นับจากนั้นเป็นต้นมาทะเลสาบโซ่วซีหูจึงเป็นที่ล่องเรือชมสวน ชมทิวทัศน์ ที่งามตระการ เป็นแหล่งท่องเที่ยวลือนามของหยังโจว
ลงเรือที่ท่าจักรพรรดิ เป็นท่าที่จักรพรรดิเฉียนหลงเคยมาลงเรือประพาสทะเลสาบ เรือลำที่ข้าพเจ้านั่งจึงให้ชื่อว่า เฉียนหลง ในเรือมีคนบรรยายว่า กวีหลี่ไป๋เคยมาที่หยังโจวในเดือนสาม (เทียบปฏิทินจีนแล้วตกประมาณเดือนเมษายน) และพรรณนาถึงดอกไม้งามในม่านหมอก ข้าพเจ้ามองสองฝั่งแล้วดูไม่ออกว่าเป็นทะเลสาบเหมือนกับแล่นเรือในลำคลอง เห็นคนมานั่งเขียนภาพอยู่ริมฝั่ง มีร้านขายขนม ร้านน้ำชา ซึ่งเป็นที่ชุมนุมของบรรดาคนที่มีชื่อเสียงและกวีที่จะต้องมาจิบน้ำชาคุยกันในตอนเช้า สมัยราชวงศ์ชิงรุ่งเรือง จักรพรรดิเฉียนหลง (ค.ศ. 1736 – 1795) เสด็จมาภาคใต้ 6 ครั้ง (ค.ศ. 1751, 1757, 1762, 1765, 1780 และ 1784) ทุกครั้งต้องมาแวะที่หยังโจว เมืองนี้เป็นศูนย์กลางของสินค้าข้าวและเกลือที่จะส่งไป
(น. 184) รูป
(น. 184) ทางเหนือ พ่อค้าเกลือเอาพระทัยจักรพรรดิ ด้วยการสร้างสวนที่สวยงาม 2 ฝั่งคลองยาว 10 ลี้ (ประมาณ 5 กิโลเมตร)
ทิวทัศน์ที่เลื่องชื่อลือนามของทะเลสาบนี้มีอยู่ 24 จุด และมีสะพานแบบต่างๆ 10 แบบ เดือนที่ดีที่สุดคือเดือนนี้ เพราะจะได้เห็นท้อสีแดงกับหลิวสีเขียว หลิวที่เห็นที่นี่เรียกว่า หยังหลิว (ต้นหลิวนั้นภาษาจีนกลางออกเสียงว่า หลิ่ว แต่คนไทยออกเสียงว่า หลิว จนคุ้นกับเสียงนี้) มีประวัติว่าสมัยจักรพรรดิสุยหยังตี้ (ค.ศ. 605 – 617) ประทับเรือมังกรให้ผู้หญิงลาก อากาศร้อนเหงื่อออกดูไม่งาม จึงให้ปลูกต้นหลิวเพื่อกันแดด ต้นหลิวทั้งสวยทั้งเป็น
(น. 185) ประโยชน์ จึงให้แซ่ของพระองค์ (แซ่ราชวงศ์สุย) ซึ่งใช้ชื่อแซ่ว่า หยัง เป็นส่วนหนึ่งของชื่อต้นหลิว
ในสมัยราชวงศ์ซ่งและหยวน เมืองหยังโจวเป็นท่าเรือสำคัญ มาร์โคโปโลก็เคยมา
มีบทกวีที่กล่าวถึงเสียงนกร้อง 1,000 เสียง สีเขียวของหลิวและสีแดงของท้อตัดกันงดงาม มีตลาดดอกไม้และนก รวมทั้งมีสวนไม้ดัด (แบบบอนไซ) สมัยราชวงศ์สุยการทำไม้ดัดมีชื่อเสียงมาก มีอิทธิพลต่อการดัดบอนไซในญี่ปุ่น การดัดต้องเริ่มตั้งแต่ต้นไม้ยังเล็กๆ กว่าจะได้ดีๆ สักต้นต้องใช้เวลาหลายชั่วอายุคน ฝีมือละเอียดมาก