<< Back

พระมเหสีหว่านหรง

จากหนังสือ

เกล็ดหิมะในสายหมอก
เกล็ดหิมะในสายหมอก เล่ม 3 จี๋หลิน หน้า 51-53,62



(น.51) รูป 89 ห้องมเหสี
(น.51) ห้องพระมเหสีหว่านหรง ถึงจะอยู่ในตำหนักเดียวกัน แต่ก็ไม่เคยอยู่ห้องเดียวกันและไม่ยอมมองหน้ากันเสียด้วยซ้ำไป เนื่องจากหว่านหรงทำสิ่งที่ปูยียอมให้อภัยไม่ได้คือเป็นชู้กับองครักษ์และมีลูกด้วยกัน บริเวณที่อยู่ของหว่านหรงจึงเรียกว่าตำหนักเย็น แปลว่า ถูกแช่เย็น มีห้องนอน ห้องเขียนหนังสือ หว่านหรงเป็นผู้มีความสามารถในด้านกวีนิพนธ์และเขียนภาพ แต่จิตใจฟุ้งซ่าน ภายหลังติดฝิ่น ต้องมีห้องสูบฝิ่น ในห้องทำรูปหว่านหรงนอนสูบฝิ่นอยู่บนโซฟา สูบวันละ 8 กระบอก ฝิ่น 2 ตำลึง แถมด้วยบุหรี่อีก 85 มวน นอนสูบจนเคลิ้ม เกิดวิปลาสฟั่นเฟือน ผมไม่สระ หน้าไม่ล้าง เดินเพ่นพ่าน และป่วยตายปี ค.ศ. 1946 ที่เมืองเหมียนจี๋ อายุ 46 ปี ตอนนั้นญี่ปุ่นหมดอำนาจไปแล้วรัฐบาลจีนเอาไปรักษาที่นั่น



(น.52) รูป 90 ห้องมเหสี



รูป 91 หุ่นขี้ผึ้งรูปพระสนมหว่านหรงตอนติดฝิ่น



(น.53) รูป 92 หุ่นขี้ผึ้งรูปพระสนมหว่านหรงตอนติดฝิ่น



รูป 93 หุ่นขี้ผึ้งรูปพระสนมหว่านหรงตอนติดฝิ่น
(น.62) ปี ค.ศ. 1936 หว่านหรงเริ่มถูกขังในตำหนักเย็น ติดฝิ่นบ้างแล้ว สวมชุดญี่ปุ่น