<< Back
ซูโจว
จากหนังสือ
แกะรอยโสม
แกะรอยโสม หน้า 152, 157
(น.152) ไทยและจีน เห็นนักศึกษาจีนติดเข็มนักกีฬาไทย ถามเขาว่าเขาเป็นนักกีฬาหรือ เขาบอกว่าในช่วงกีฬาเอเชี่ยนเกมส์ได้ไปช่วยเป็นล่ามให้นักกีฬาของไทย
ข้าพเจ้าอยากดูมหาวิทยาลัยปักกิ่งและสนทนากับคณาจารย์ของมหาวิทยาลัยให้มากกว่านี้ แต่มีเวลาจำกัดจึงต้องลาเดินทางต่อไปที่ถนนซูโจว แต่แรกข้าพเจ้าก็ไม่เข้าใจว่าคืออะไร ทั้งพี่อู๋และหลี่ก็ไม่เคยไปและไม่รู้จักทั้งคู่
ไปถึงมีคนแต่งตัวแบบจีนโบราณมาอธิบายว่าเป็นถนนเข้าพระราชวังฤดูร้อนคือวังอีเหอหยวน สมัยพระเจ้าเฉียน หลงบริเวณนี้ยังเป็นศูนย์การค้าใหญ่ ในสมัยนั้นมีร้านค้ามากมาย หกสิบกว่าร้าน มีแม้แต่ธนาคาร
เขาพาเราไปเที่ยวตามร้านต่างๆ มีร้านเครื่องถ้วยจิงเต้อเจิ้นอันลือชื่อ เครื่องกังไสสมัยราชวงศ์ชิง แต่เป็นของที่ทำขึ้นใหม่ ขายได้ดีเหมือนกัน ที่สำหรับไหว้เทวดา แผงลอยขายของกระจุกระจิกในตลาด ร้านทอผ้าแบบโบราณ เขาเอากี่โบราณมาจากซูโจวจริงๆ เมืองซูโจวนี้มีชื่อเสียงในเรื่องแพรไหม ร้านขายดอกไม้ (ที่โชว์ไว้เป็นดอกไม้พลาสติกทั้งนั้น) เครื่องแบบข้าราชการ ธนาคาร เขาเล่าว่าสมัยก่อนเขาไม่ได้เรียกธนาคารว่า “อิงหาง” อย่างในปัจจุบันแต่เรียกว่า “เฉียนจ้วง” สำหรับที่นี่เขาบอกว่าใครอยากจะซื้ออะไรก็ต้องเอาเงินปัจจุบันมาแลกเงินโบราณแบบมีรูที่นี่ จึงจะเอาไปซื้อของตามร้านได้ ดูถึงตรงนี้หันไปดูทิวทัศน์สวยงาม ได้บรรยากาศโบราณดี ข้าพเจ้าเลยถามว่ามีคนมาถ่ายหนังบ้างหรือเปล่า เขาบอกว่ามีเหมือนกัน เช่นเรื่องจักรพรรดิเฉียนหลงเสด็จเจียงหนาน จักรพรรดิเฉียนหลงนั้น ตามประวัติศาสตร์ว่าโปรดเจียงหนานจริงๆ
(น.157) เราเที่ยวตลาดกันต่อดีกว่า มีร้านขายผลไม้ มีสาลี่และแอปเปิ้ล มีลูกอะไรอย่างหนึ่ง ซึ่งคุณก่วนมู่อธิบายว่าเรียกว่าลูกสมอ ดูแล้วก็ไม่เห็นเหมือนกับสมอ แล้วก็มีลูกอะไรก็ไม่ทราบ (อันนี้ไม่ทราบจริงๆ ) อีกร้านหนึ่งมีของที่เขาใช้ในงานวันเกิด เช่นท้อที่ทำด้วยแป้ง เส้นบะหมี่ ขนม ร้านผักดองซูโจวเอามาจากซูโจวจริงๆ หมวกข้าราชการปักขนหางนกยูงถ้าขนหางนกยูงมีแววมาก แปลว่ามีตำแหน่งใหญ่ ร้านขายว่าว มีว่าวรูปต่างๆ น่ารักแต่ไม่ได้ซื้อ ร้านขายตัวอักษร จะมีคนรับจ้างเขียน เช่นคำขวัญวันตรุษจีน ร้านเครื่องเขียนจานฝนหมึก แท่งหมึกมีเขียนลายตัวหนังสือแบบประดิษฐ์คือหลายๆ ตัวรวมกันเป็นตัวเดียว พู่กันขนาดต่างๆ ร้านขายกระดาษฉลุ ร้ายขายพัด ร้านขายเหล้า ร้านขายยาจีน (ไม่ทราบมียาแก้ไอบ้างไหม)
หมดเวลาดูแล้ว ตอนนี้เราจะไปสถานทูตกัน วันนี้พี่อู๋ไม่ได้ไปด้วย วันนี้พบกับพวกข้าราชการสถานทูต การบินไทย นักธุรกิจไทย ทางฝ่ายจีนมีครูจีน 4 คน เติ้งอิงแวะมาได้เฉพาะวันนี้ เขาบอกว่าหมู่นี้งานยุ่งมาก เพราะมีคณะชาวต่างประเทศที่ต้องรับรองมาก ยิ่งเติ้งอิงพูดภาษาอังกฤษได้ยิ่งมีงานมาก
รับประทานข้าวกับท่านทูตและอาจารย์ธิดา ครู สี่คน คุณเช่า คุณจาง คุยกันสนุก เมื่อรับประทานเสร็จแล้วมอบของให้คณะคนไทย จีนสองคนคือเหมยและเติ้งอิง นั่งรถไปโจวโข่วเตี้ยนซึ่งเป็นที่ค้นพบมนุษย์ปักกิ่งที่มีชื่อเสียง นั่งนานทีเดียว ที่นี่มีชื่อเสียง หลี่บอกว่าเขาเคยไปแล้ว เราผ่านบริเวณที่เรียกว่าฝังชาน บริเวณนี้เป็นภูเขาที่มีคนเคยบอกข้าพเจ้าว่าเขาเอาหินอ่อนจากบริเวณนี้มาทำบันไดที่พระราชวังหลวงในปักกิ่ง ดูแล้วก็น่าเป็นไปได้ เห็นมีการระเบิดภูเขาเอาหินทำปูนขาวก็มี