<< Back
มุ่งไกลในรอยทราย ท้ายเล่ม
(น.335) ท้ายเล่ม
หนังสือเล่มนี้มีวิธีการเขียนแปลกไปกว่าเล่มอื่น ตามปกติข้าพเจ้าจะจดบันทึกไว้ระหว่างการเดินทาง กลับมาจึงได้เรียบเรียงเป็นเรื่อง แต่เล่มนี้ข้าพเจ้าเขียนตอนเดินทาง
พิมพ์ในตอนนั้นเป็นบางส่วน เมื่อกลับมาเขียนต่อที่ยังไม่เสร็จ และส่งพิมพ์ ใช้เวลาไม่ถึงสัปดาห์ ทำให้ได้อารมณ์
ความรู้สึกในขณะนั้นอาจจะมีข้อเสียบ้างคือการเขียนที่รีบร้อนทำให้นึกอะไรไม่ออกไปหลายอย่าง ขาดความประณีตในการเขียน
ปัญหาในการเขียนอีกประการคือการถอดเสียงภาษาจีน อักษรไทยไม่สามารถจะเขียนให้ออกเสียงได้เหมือนเสียงในภาษาจีน
อีกประการหนึ่งคนจีนแต่ละคนก็ออกเสียงคำกันไปต่าง ๆ นานา ตามท้องถิ่นของตน ทำให้ข้าพเจ้าตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเขียนเป็นภาษาไทยอย่างไรให้ใกล้เคียงที่สุด
ฉะนั้นจึงอาจจะลักลั่นกันบ้าง มีทั้งภาษาจีนกลางสำเนียงปักกิ่ง สำเนียงภาคใต้ และสำเนียงภาคตะวันตก
อย่างไรก็ตามในการถอดเสียงคำต่าง ๆ ในภาษาจีน เป็นภาษาไทยนั้น ได้พยายามถอดเสียงให้ใกล้เคียงที่สุด
คำใดที่คนไทยใช้จนแพร่หลายอยู่แล้ว เช่น ปักกิ่ง กวางตุ้ง ซินเกียง ก็จะใช้ตามเสียงที่คนไทยคุ้นเคย มิได้ถอดตามเสียงภาษาจีน
ส่วนในด้านการตรวจสอบเหตุการณ์ต่าง ๆ ทางประวัติศาสตร์นั้น ได้ใช้หนังสือและเอกสารต่าง ๆ ที่ทางจีนให้มา
หนังสือของ Reischauer และ Fairbank เรื่อง East Asia The Great Tradition รวมทั้งหนังสือของ Jacques Gernet เรื่อง A History of Chinese Civilization
(น.336)
(น.337)