<< Back
เกล็ดหิมะในสายหมอก เล่ม 2 เหลียวหนิง วันเสาร์ที่ 8 มกราคม 2537
(น.136) รูป 175 ไปสุสานเป่ยหลิง
รูป 176 ไปสุสานเป่ยหลิง
(น.136) เมื่อไปถึงมีผู้อธิบาย คุณชัยรัตน์แปลตามเคย (จนกลายเป็นผู้ชำนาญสุสาน) หวงไท่จี๋สวรรคตพระชมน์ 52 พรรษา หลังจากครองราชย์ได้ 16 ปี
เข้าเขตสุสาน ก็ดูคล้ายๆกับตงหลิง เป่ยหลิงมีชื่อเรียกอีกชื่อว่าจาวหลิง มีเสาสือว่างจู
ยอดตัวเป็นตัวกิเลนว่างเทียนโห้วมองสุสานตลอดเวลาเพื่อถวายพระพรให้เป็นมงคล มีหอศิลาจารึก พระเจ้าคังซีทรงเขียนด้วยลายพระหัตถ์พระองค์เอง บรรยายพระราชกรณีกิจหวงไท่จี๋ ที่นี้มีสัตว์
(น.137) รูป 177 บริเวณที่เขาจัดเป็นฉากให้นักท่องเที่ยวถ่ายรูป
(น.138) รูป 179 น้ำแข็งเกาะบนต้นสน
รูป 178 บริเวณที่เขาจัดฉากให้นักท่องเที่ยวถ่ายรูป
(น.138) มงคลกับเสาหวาเปี่ยวเหมือนที่ตงหลิง ที่นี่เขามีเสื้อผ้าให้เช่าแต่งตัวถ่ายรูป ชุดทหารจีนแบบเต็มยศ มีฉากให้ถ่าย เอาหิมะมาทำสโนว์แมน
และทำเกล็ดน้ำแข็งบนต้นสนแบบที่ภาษาจีนเรียกว่าอู้ซง ที่เราจะไปดูของจริงที่จี๋หลิน ถามเขาว่าทำอย่างไร เขาว่าง่ายมาก
ไปเก็บกิ่งสนมาเสียบๆบนต้นสนจริงๆ (ให้พุ่มโตขึ้น) เอาน้ำราดแล้วก็จะมีน้ำแข็งจับเป็นก้อนๆบนใบสน ดูสวยดี
(น.139) รูป 180 ถ่ายภาพกับเกล็ดน้ำแข็งและมนุษย์หิมะ
(น.140) รูป 181 ถ่ายภาพกับเกล็ดน้ำแข็งและมนุษย์หิมะ
(น.141) รูป 182 ถ่ายภาพกับเกล็ดน้ำแข็งและมนุษย์หิมะ
(น.142) รูป 183 ภายในสุสานเป่ยหลิง
(น.143) รูป 184 ภายในสุสานเป่ยหลิง
(น.143) อาคารที่ตั้งพระป้ายเรียกว่าหลงเอินเหมิน “หลง” คำนี้แปลว่า ยิ่งใหญ่ เจริญร่ำรวย “เอิน” หมายถึง ความกรุณา บุญญาบารมี “เหมิน”
แปลว่า ประตู รวมความแล้วไม่ทราบจะแปลว่า ทวารเจริญบุญ ได้หรือเปล่า ชื่ออาคารจารึกภาษาจีน แมนจู มองโกล ลานหินหน้าอาคารเป็นหินซึ่งเขาว่ามีแร่ทองปน
เวลาแดดส่องจะมีแสงระยิบระยับ หน้าอาคารเขาเอารั้วมาล้อมหินแผ่นหนึ่งไว้ บอกว่าเป็นหินเรียกว่า “ชุ่ย” เป็นพวกหยกอย่างหนึ่ง สีออกเขียว (เข้าใจว่าเป็นหินสีเขียว ที่เรียกว่า Jadeite)
พระป้ายทำด้วยไม้ของพระจักรพรรดิ และพระมเหสี มีทั้งบัลลังก์มังกรและบัลลังก์หงส์ เครื่องสักการะเป็นถมปัด จิ่งไท่หลาน ล้วนเป็นของเก่าแก่ดั้งเดิม มีแต่ผ้าด้วน ไทยเรียกต่วน ฝรั่งเรียก Satin ที่เปลี่ยนใหม่
Next >>