<< Back

" เมื่อข้าพเจ้าเป็นนักเรียนนอก วันพุธที่ 21 กุมภาพันธ์ 2544 "

(น.36) รูป 34 รำมวยจีน
Practising Taiji.

(น.36) วันพุธที่ 21 กุมภาพันธ์ 2544
เช้านี้ลองทำ grapefruit ลงไปเรียนรำมวยจีนวันนี้เรียนท่าโบกผีผา มีคนมาร่วมอีก 2-3 คน ครูจังอิงสอนเรื่องการศึกษาต่อจากเมื่อวานนี้ครูหวังมาตกลงเรื่องกิจกรรมต่างๆ เช่น การสนทนาเกี่ยวกับเรื่องสตรีจะเชิญกี่คน มากหรือน้อย ถ้าน้อยก็จัดในห้องได้ คิดว่า 3 คนก็พอ เรื่องการสัมมนา “วัฒนธรรมและการศึกษาไทย” จะให้นักศึกษาที่เรียนภาษาไทยสัก 4-5 คนมาถามปัญหา อาจจะต้องหาห้องอื่น แค่นี้อาจจะไม่พอ พบนักเรียนไทยควรจะหาที่อื่นที่กว้างหน่อย ส่วนที่ข้าพเจ้าจะพูดปาฐกถาเรื่องวัฒนธรรมไทยนั้น ให้คิดเป็นภาษาไทยก่อนและปรึกษากับอาจารย์เผย์ เสร็จแล้วจึงปรึกษาอาจารย์หวัง ส่วนวันที่ 12 มีนาคม อาจจะไม่เรียนวาดภาพ เพราะมีกิจกรรมปลูกต้นไม้ ที่ทำกันทั้งประเทศทุกปี คิดว่าเราจะปลูกในมหาวิทยาลัยหรือปลูกกับชาวบ้านข้างนอก ข้าพเจ้าว่าไปปลูกกับชาวบ้าน


(น.37) รูป 35 รำมวยจีน
Practising Taiji.

(น.37) ดีกว่า (เอาเข้าจริง ก็ได้เรียนวาดภาพในวันนั้น และไม่ได้ไปปลูกต้นไม้กับชาวบ้าน) ตกลงเรื่องต่างๆ เสร็จแล้ว เรียนเรื่องสนทนากับนักเรียนโรงเรียนหงจื้อที่จะไปดูพรุ่งนี้ รับประทานอาหารกลางวันกับครูฟั่น วันนี้ดูท่าทางเป็นอาหารเกาหลี เหลือมากไม่เก็บเอาไว้ เพราะว่าคืนนี้จะไปรับประทานข้างนอก กลัวว่าห้องอาหารเขาจะเสียใจว่าไม่ชอบอาหารของเขา รับประทานเสร็จแล้วเขียนหนังสือครู่หนึ่ง แล้วซ้อมดนตรี ตอนที่ครูอยู่รู้สึกว่าเข้าใจดี เล่นคนเดียวไม่ค่อยแน่ใจ


(น.37) รูป 36 ดอกไม้ในห้อง
Flowers in my room.


(น.38) รูป 37 หัดเขียนภาพดอกเหมย
Practising painting plum flowers.

(น.38) 14:30 น. ครูหลิวผิงที่สอนวาดภาพจีนมา ครูบอกว่าข้าพเจ้าเขียนภาพกลับหน้าเป็นหลัง กิ่งก้านต้นไม้แต่งเอาเองไม่ถูกตามธรรมชาติ ข้าพเจ้าว่าไม่เข้าใจวิธีการ (เพราะตอนหลังๆ ที่ครูสอนข้าพเจ้าชักหิวข้าวตาลาย ไม่ได้ตั้งใจฟัง) วันนี้ก็เลยวาดดอกเหมยอีกที เข้าใจลักษณะของดอกไม้ดีขึ้น ดอกเหมยหรือบ๊วยต้องเป็นช่อ ดอกบานอยู่ตรงโคนช่อ ดอกตูมอยู่ปลายช่อ การผสมสีกลีบต้องใช้ 4 สีผสม คือ สีแดง แสด ส้ม และเหลือง จิ้มสีแดง 2 ชนิดปนกัน ต้องมีดอกที่เรามองตรงๆ มองข้างๆ ดอกสีอ่อนสีแก่ (สีอ่อนผสมสีขาว) เกสรสีไม่เหมือนกัน การเขียนก้านต้องใช้พู่กันเล็ก


(น.39) รูป 38 รับประทานที่ร้านก๋วยเตี๋ยวปักกิ่ง
Dinner at the restaurant where typical Beijing dishes are served.


(น.40) รูป 39 ตุ๊กตาต้อนรับ
The receptionist.

(น.40) เรียนเสร็จออกไปรับประทานอาหารที่ร้านอาหารปักกิ่ง กินก๋วยเตี๋ยวจาเจียง กับคุณธนินทร์ เจียรวนนท์ คุณธีรยุทธ อาจารย์สารสิน คุณนิตย์ ข้าพเจ้าเป็นเจ้าภาพ ทุกคนถามว่ารู้จักร้านนี้ได้อย่างไร ข้าพเจ้าเคยอ่านพบในหนังสือพิมพ์อะไรไม่ทราบ คุยกับทางสถานทูต เปิดหนังสือท่องเที่ยวปักกิ่งก็มีเขียนไว้ เป็นร้านใหญ่มากอาหารแบบปักกิ่งแท้ เมนูเป็นไม้ติดข้างฝา บริกรแต่งกายแบบจีนโบราณในหนังจีน มีคนแก่คนหนึ่งถือไม้ผูกผ้าดูไม่ออกว่าเป็นอะไร ถามดูเขาบอกว่าเป็นการต้อนรับขับสู้คือ ปัดฝุ่นที่ม้านั่ง คนนี้คุยเก่งจะมาคุยและชนแก้วกับแขก กล่าวต้อนรับด้วยเสียงอันดัง อยู่หน้าร้านหลังร้านก็ได้ยิน เวลาจะกลับก็ตะโกนเสียงดังว่า ซ่งเค่อ แปลว่า “ส่งแขก” เหมือนหนังจีนกำลังภายใน อาหารจานเอกของร้านนี้ คือก๋วยเตี๋ยวแบบปักกิ่งเรียกว่า จาเจียงเมี่ยน อร่อยดีเหมือนกัน รู้สึกว่าทุกคนพอใจ กลับหอพัก ทางกรุงเทพฯ ส่งของที่ต้องการมาอีกกล่อง