<< Back
" เมื่อข้าพเจ้าเป็นนักเรียนนอก วันเสาร์ที่ 10 มีนาคม 2544 "
(น.216) รูป 225 วิ่งตอนเช้า
Morning jog.
(น.216) วันเสาร์ที่ 10 มีนาคม 2544
เมื่อคืนนี้มหาวิทยาลัยเอาดอกไม้มาเปลี่ยนอีกแล้ว ในห้องรับแขกเป็นต้นปาล์มกับกล้วยไม้ ในห้องนอนเป็นกล้วยไม้กับตู้จวนสีชมพู (สิบสองปันนา)
ตอนเช้าพยายามจัดของหาของ ป้าจัน จี้ และประพจน์มาพอดี หกโมงครึ่งลงไปวิ่ง ป้าจันบอกว่าข้างนอกเย็น ข้าพเจ้าก็เลยเข้าไปใส่หมวก ถุงมือ ผูกผ้าพันคอ ที่จริงก็ไม่เย็นเท่าวันก่อนๆ
วันนี้เจอคุณลุงคนเดิมเดินเล่น รอบแรกก็สวัสดีกัน รอบสองยิ้มให้กัน พอถึงรอบที่สามแกว่าทำไมต้องวิ่งเร็วอย่างนี้ (ที่จริงไม่เร็วเลย)
ทะเลสาบด้านหอพักน้ำแข็งละลายหมดแล้ว อีกด้านหนึ่งยังเป็นน้ำแข็งอยู่ มีคนวิ่งไปพลางฟังวิทยุภาษาอังกฤษ มีคนเข้าไปในระฆังซ้อมร้องเพลง ไม่ทราบว่ามันจะดังสะท้อนเกินไปหรือเปล่า หมาปักกิ่งอ้วนตัวเล็กออกมาเดินเล่นอีกแล้ว
(น.217) รูป 227 ดอกไม้ในห้อง
Flowers in the room.
รูป 226 เวลาวิ่งตอนเช้าเจอคุณลุงคนนี้ทุกวัน
The old gentlemen whom I met every morning when jogging.
(น.218) รูป 228 นักเรียนไทยที่มหาวิทยาลัยปักกิ่ง
Thai students at Peking University.
(น.218) ขึ้นมารับประทานบะหมี่สำเร็จรูปญี่ปุ่น สตรอเบอรี่ นม แล้วถึงได้อาบน้ำ
สักประเดี๋ยว ซุป ท่านทูต พี่หนูเล็กมา ครูฟั่นก็มาแล้ว
ข้าพเจ้าซ้อมเขียนตัวหนังสือให้มหาวิทยาลัยปักกิ่งยังไม่ดี
ไปที่ห้องรับรองหลินหูซวนริมทะเลสาบ ข้าพเจ้ามาทีไรก็ไปที่นั่นทุกที พบนักเรียนไทยที่มหาวิทยาลัยปักกิ่ง มีนักเรียนทุนกระทรวงต่างประเทศคนเดียวที่เรียนประวัติศาสตร์ นอกนั้นเรียนภาษาจีน
กลับมาที่หอพัก ตอนที่เดินเห็นคนยังเล่นสเกตอยู่เลย อาจารย์จังบอกว่าอันตรายมาก
(น.219) รูป 229 นักเรียนไทยที่มหาวิทยาลัยปักกิ่ง
A group photograph with Thai students who are studying at Peking University.
(น.219) อึ่ง พี่ไก่ อ้วน มา เขาไปปานเจี่ยหยวน ซื้อกี๋สำหรับตั้งแจกันจีน
รองอธิการบดีฉือ ทูตฟู่และภรรยา อู๋จวิ้น ภรรยา และลูกชาย
ออกไปทางปาต๋าหลิ่ง เดี๋ยวนี้ถนนดีมาก ไปปลูกต้นไม้ที่ไหนก็ไม่ทราบ ดูวุ่นวายเละไปหมด หนาวด้วย ขี้เกียจป่วย เหลืออีก 5 วัน ต้องถนอมตัวเองไว้หน่อย เลยบอกเขาว่ากินข้าวเลย จะได้กลับมาทำการบ้าน
กลับมาถึงเขาไปไหนๆ กัน บางส่วนก็กลับสถานทูต บอกว่าจะไปเอาผักและอาหารต่างๆ อาจารย์เผย์นำนักศึกษาที่เรียนปริญญาโทสนใจค้นคว้าเกี่ยวกับคนจีนในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เปรียบเทียบระหว่างไทยกับอินโดนีเซียและเรื่องอะไรอีกก็ไม่ทราบมาพบซุป ผู้ซึ่งเป็นนักวิชาการที่ค้นคว้าเรื่องชาวจีนในประเทศไทยมามากหลายด้าน
(น.220) รูป 230 น้ำแข็งละลายไปครึ่งทะเลสาบแล้ว ส่วนที่ยังเป็นน้ำแข็งก็ยังมีคนลงไปเล่นสเกต
Half of the frozen lake has already melted. There are people skating on the remaining frozen part.
(น.220) ส่วนข้าพเจ้าฟังเทปเพลงหุ่นกระบอกสามก๊กที่ครูสิริชัยชาญส่งมาให้ พลางเขียนคำปราศรัยขอบคุณมหาวิทยาลัยปักกิ่งในวันเลี้ยงอำลา
เรียนมา 4 อาทิตย์แล้วจะต้องพูดให้ได้เรื่องได้ราวดีกว่าเมื่อวันแรกมา ข้าพเจ้าเขียนหนังสือจีนช้ามากยังใช้ไม่ได้ ขนาดมาอยู่นี่แล้วยังฝึกน้อยเกินไป
เขียนไปเขียนมาพวก “แขก” ที่จะมารับประทานข้าวมาแล้ว คุณดอนไปรับประทานกับคุณชายดิศนันดา พี่หนูเล็ก อารยา อึ่ง พี่ไก่ อ้วน ซุป
ประพจน์ ก็เลยมากัน มีอาหารสถานทูตและอาหารจานเด็ดของข้าพเจ้าอย่างเดิมคือ ไก่กระเทียมพริกไทยรากผักชีใส่น้ำมันหอย
ผัดผักใส่แบรนด์ ที่แปลกคือไข่เจียวหมูสับ ไอศกรีมพี่ไก่ซื้อมา กาแฟดอยตุง เสร็จแล้วออกไปเดินเล่นรอบหนึ่งขึ้นมาสักพัก จึงกลับกันไป
(น.221) รูป 231 นกยืนบนน้ำแข็ง
Birds on ice.
(น.221) ข้าพเจ้าเขียนคำปราศรัยต่อไปได้ 2-3 คำ ยังคิดไม่ออก เลยโทรศัพท์ไปประเทศ Niger ที่แอฟริกา
ถามหาครูหวังจวินเซียงที่สอนภาษาจีนข้าพเจ้าก่อนครูฟั่น ตอนแรกโทร.ไปที่ทำงาน มีคนรับคงจะเป็นคนอยู่เวร
เขาบอกว่าหวังจวินเซียงอยู่บ้าน วันนี้วันหยุด ให้โทร.ไปบ้าน บอกเบอร์ให้เสร็จ แต่แรกคนรับคงจะเป็นสามี
ถามว่าใครพูด ข้าพเจ้าบอกเขาว่าข้าพเจ้าโทร.ไปหาครูหวัง พอรู้ว่าข้าพเจ้าเป็นใครรีบเรียกครูหวังมาพูด ไม่นึกเลยว่าโทร.ไปแอฟริกาจะง่ายอย่างนี้ โลกแคบจริงๆ
อาบน้ำแล้วนั่งเขียนคำปราศรัยต่อ กว่าจะเสร็จสองยามครึ่งพอดี