<< Back

" เมื่อข้าพเจ้าเป็นนักเรียนนอก วันจันทร์ที่ 12 มีนาคม 2544 "

(น.233) วันจันทร์ที่ 12 มีนาคม 2544
ทำบะหมี่สำเร็จรูปแบบจีน และผลไม้ เปิดทีวีสอนมวยจีน แอโรบิก และเต้นรำบอลรูม เปิดหน้าต่างรู้สึกไม่ค่อยหนาว ฟังเทปที่ครูหวังจัดให้ ฟังได้สักพักหนึ่งอ้อยมา สักประเดี๋ยวพวกที่อยู่สถานทูตมาถึง ลงไปรำมวยจีน ต่อท่าจนจบ 24 ท่า ขึ้นมาหมอเอกชัยลากลับวันนี้ ครูฟั่นมาบอกว่าหอสมุดแห่งชาติบอกว่าเอกสารต่างๆ ที่ซุปต้องการไม่แน่ใจว่ามีหรือเปล่าอยากให้ครูฟั่นไปดูเอง ครูฟั่นมาชวนประพจน์ไปด้วย ประพจน์บอกว่าเอกสารพวกนี้ต้องให้ซุปไปดู ตกลงกันว่าไปรับซุปที่สถานทูตและไปพร้อมกัน ครูจังอิงมามีพวก CCTV จะมาถ่ายด้วย มาใหม่ 3 คน ไม่ใช่คนที่เคยมา ยังไม่ทันได้ถามชื่อถามแซ่กัน เพราะเขาถ่ายสักพักก็ไป


(น.233) รูป 238 มวยจีน
Practising Taiji.

(น.234) ครูแก้การบ้านที่ส่ง แก้คำกล่าวขอบคุณที่ข้าพเจ้าส่งเมื่อวานนี้ จากนั้น เรียนในหนังสือ ทบทวนศัพท์ ครูอ่านเรื่องหน้า 105-106 ให้ข้าพเจ้าสรุป เสร็จแล้วอ่านพลางอธิบายพลาง ทำแบบฝึกหัดที่ครูพิมพ์มาเพิ่มเติม บอกว่าไม่มีเวลาแล้วไม่ต้องทำการบ้าน พรุ่งนี้จะเรียนบทที่ 5 เรื่องการคมนาคม การท่องเที่ยว ข้าพเจ้าบอกครูจังอิงว่า ขอให้ครูพู่กันจีนเขียนตัวอย่างให้ วันที่ 15 ตอนเช้าเชิญมาช่วยข้าพเจ้า กำลังให้ครูดูที่ข้าพเจ้าเขียนคำตอบนักข่าว พอดีครูหวังมา บอกว่ายังมีอีกหลายกิจกรรมคือ ข้าพเจ้าจะต้องกล่าวขอบคุณมหาวิทยาลัยปักกิ่ง ที่ให้ปริญญาเอกกิตติมศักดิ์ ข้าพเจ้าบอกเนื้อหาที่จะบรรยายปาฐกถาและครูหวังทั้งจดทั้งอัดเทปจะเอาไปเขียนศัพท์ที่ถูกต้อง ก่อนที่จะบรรยายจะต้องมีคำนำเข้าสู่เรื่อง ครูเขียนมาให้เสร็จดีแล้ว และซ้อมอ่านส่วนแรกที่ข้าพเจ้าเขียนเป็นภาษาไทย อาจารย์เผย์แปลเป็นภาษาจีน ตกลงส่วนนี้ใช้ได้แล้ว แต่ข้าพเจ้าเติม (เขียนต่อ) ยังไม่ได้ให้อาจารย์เผย์ แต่แรกข้าพเจ้าเขียนให้ แต่ครูหวังบอกว่าโทร.ไปบอกให้อาจารย์เผย์มาเลยดีกว่า ส่วนหลัง (คำบรรยาย) ต้องย่อมาก เพราะจะต้องพูดในเวลาไม่ยาวเกินไป (40-45 นาที) อึ่งเอาคอมพิวเตอร์ที่สแกนภาพที่จะใช้ประกอบการบรรยายมา ทดลองฉายที่ห้องสมุด บอกว่าค่อนข้างยาว แต่ว่าคัดเอาออกได้ บ่ายนี้จะมาอีกพร้อมๆ กับทุกคน ตอนเที่ยงอาจารย์เผย์มา ข้าพเจ้าให้อาจารย์เผย์แปลหัวข้อ ส่วนคำบรรยายค่อยว่ากันทีหลัง บ่ายสี่โมงมาซ้อมกันอีกที ครูหวังบอกว่าที่จริงข้าพเจ้าไม่ควรจะดูกระดาษตอนนักข่าวสัมภาษณ์ เพราะว่าข้าพเจ้าพูดดีกว่า อ่าน เขียน เป็นการเตรียมเท่ากัน ยังมีอีกเรื่องหนึ่งคือ ทางมหาวิทยาลัยอยากจะเก็บภาพที่ข้าพเจ้าวาดเอาไว้ วันนี้จะต้องพูดกับครูหลิวผิง ครูหวังให้ข้าพเจ้าเซ็นชื่อในเมนูที่เลี้ยงทูตต่างๆ และที่มหาวิทยาลัยห้องอาหารอยากได้ ดูด้วยว่าข้าพเจ้าเขียนผิดอย่างไร

(น.235) เมื่ออาจารย์ไปแล้วข้าพเจ้าเริ่มรับประทานอาหาร แล้วก็อดไม่ได้ที่จะเก็บอาหารที่เหลือเอาไว้ก่อน รับประทานเสร็จมาทบทวนเรื่องที่จะพูดอีก ยังไม่ทันจะเตรียมเสร็จ อ้อย พี่ไก่ อ้วน ประพจน์มา สักประเดี๋ยว ครูหลิวผิงมา เอากระดาษและข้าวของมาเยอะแยะ ครูฟั่นก็มา เอาเสื้อครุยปริญญามาให้ลองว่าพอดีหรือยัง ปรากฏว่าใส่ได้กำลังพอดี กระดุมติดยากหน่อยเป็นกระดุมแบบจีน ครูหลิวผิงวางของเสร็จแล้ว อธิบายสิ่งของต่างๆ ที่เอามา มีภาพที่เขาวาดเอามาพิมพ์บนแผ่นทอง มีเอกสารอธิบายงานนี้ มีลายเซ็น ตราและรอยนิ้วมือแสดงว่าเป็นของแท้ มีประกาศนียบัตรรับรองคุณภาพทอง ครูขอทูลเกล้าฯถวายภาพวาดนี้แด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภาพวาดดอกเหมยทูลเกล้าฯถวายแด่สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ข้าพเจ้าได้ของขวัญหลายชิ้น คือ ให้รูปเขียนครบชุด รวม 4 ภาพ ภาพแรกเป็นรูปดอกมะลิ ถ้วยชา แท่นฝนหมึก พู่กัน ภาพนี้ทำให้นึกถึงซูตงปัว ซึ่งชอบชามะลิ ภาพที่สอง เป็นภาพดอกเบญจมาศ (หรือดอกเก็กฮวย) มีถ้วยชากระบอกใส่พู่กัน ม้วนกระดาษ และกระดาษ แผ่นกระดาษที่เขียนบทกวี ภาพที่สาม เป็นภาพดอกกล้วยไม้ (แบบจีน-หลานฮวา) มีถ้วยน้ำชา 2 ถ้วย หนังสือบทกลอนเกี่ยวกับชา (ฉาซือ) และลูกเชอรี่ 9 ลูก มีความหมายทางพุทธศาสนา แต่จะเป็นความหมายว่าอะไรครูอธิบายแล้วข้าพเจ้าฟังไม่รู้เรื่อง จะถามประพจน์ เห็นกำลังอธิบายเรื่องกำแพงเมืองจีนให้อ้อย นอกจากนั้นในภาพมีใบไผ่ด้วย ภาพที่สี่ เป็นภาพดอกบัว ทั้งบัวตูม บัวบาน และฝักบัวมีถ้วยชา และกาน้ำชา หนังสือคัมภีร์ชา (ฉาจิง) ลูกเชอรี่ 6 ลูก เป็นความหมายทางศาสนาพุทธ ซึ่งข้าพเจ้าฟังไม่ออกตามเคย

(น.236) ครูบอกว่าครูเขียนรูปมีความหมายทางพุทธศาสนา เพราะครูนับถือพุทธศาสนา และบอกว่าทั้ง 4 อย่างใช้ชงชาได้ ข้าพเจ้าไม่เคยดื่มชากล้วยไม้ ครูว่าครูก็ไม่เคยเหมือนกัน ข้าพเจ้าบอกครูว่ามหาวิทยาลัยปักกิ่งขอให้ข้าพเจ้าเขียนภาพให้มหาวิทยาลัย ครูบอกว่าจะเขียนรูปอะไรดี รูปดอกบัว รูปไม้ไผ่ อะไรก็ได้ ข้าพเจ้าเลือกไผ่เพราะเป็นไม้โตเร็ว เปรียบเสมือนความรู้และปัญญาที่งอกงาม นี่ข้าพเจ้าว่าเอาเองไม่ใช่จีนว่า อีกประการหนึ่งข้าพเจ้าได้ยินเรื่องจีนโบราณสมัยราชวงศ์ซ่งเล่าว่า มีศิลปินคนหนึ่งชื่อว่า เหวินถง เป็นคนที่ชอบเขียนรูปไผ่เป็นพิเศษ เขาปลูกต้นไผ่ไว้มากมายในสวนของเขาเพื่อจะได้ดูขั้นตอนการเจริญเติบโตของไผ่ และลักษณะของต้นไผ่ในฤดูกาลต่างๆ เขารู้จักไผ่ดีจนกระทั่งหยิบพู่กันขึ้นมาครั้งใด ก็มีภาพต้นไผ่อยู่ในสมอง จึงสามารถเขียนไผ่ได้เหมือนกับต้นไผ่จริง เรื่องนี้เป็นที่มาของคำพังเพยว่า ซยง โหย่ว เฉิง จยู๋ แปลว่า วางแผนการเอาไว้เรียบร้อย (ข้าพเจ้าคิดจะปลูกไผ่เอาไว้ดูเหมือนกัน)


(น.236) รูป 239 ภาพที่วาดให้มหาวิทยาลัยปักกิ่ง
Painting by me for Peking University as a memento.

(น.237) ครูเขียนให้ดูก่อนภาพหนึ่งใช้แต่สีเขียวกับสีดำและผสมน้ำ ต้องเขียนแบบมีกำลังภายใน ลากเส้นยาวๆ ด้วยด้านข้างของพู่กัน ใช้สีดำเขียนรูปข้อไม้ไผ่ ทิศทางของกิ่งและใบต้องให้เหมาะสม ไม่ซ้ำซาก ต้องเขียนภาพสีอ่อนสีแก่ แสดงระยะ เมื่อเสร็จแล้วครูให้เขียนคำว่า เกา เฟิง เลี่ยง เจี๋ย 高風亮節 (แปลว่า รสนิยมลีลาสูงสง่า คุณธรรมงามพิสุทธิ์) เป็นคำที่นิยมเขียนเวลาเขียนภาพต้นไผ่ และเขียนว่ามอบให้มหาวิทยาลัยปักกิ่ง ครูให้วาดอีกภาพหนึ่ง เป็นภาพใช้สีเขียวดำผสมกันเหมือนกัน เป็นภาพดอกบัว ครูวาดภาพใบบัวกับบัวตูมเอาไว้ ให้ข้าพเจ้าเติมภาพบัวบาน บัวต้องมีก้าน ข้าพเจ้ายังติดเขียนภาพต้นไผ่ ก้านบัวจึงออกมาประหลาด ครูแก้ให้นิดหนึ่งดูดีขึ้น


(น.237) รูป 240 เขียนรูปดอกบัวรูปนี้ให้ครู
Lotus painted for my teacher.


(น.238) รูป 241 กำลังเซ็นชื่อ
Signing my name.


รูป 242 ภาพที่วาดให้ครู
Painting for my teacher.

(น.239) อาจารย์หวัง อาจารย์เผย์ มาช่วยเตรียมเรื่องที่ข้าพเจ้าจะบรรยาย อึ่ง ประพจน์ เอา Slide มา ยิ่งทำยิ่งงง ถึงเวลาที่จะต้องไปกระทรวงต่างประเทศ ไปที่กระทรวงต่างประเทศ เป็นอาคารใหม่สวยงามมาก ท่านรัฐมนตรีถังเจียเสวียนเลี้ยง ท่านเคยต้อนรับข้าพเจ้าเมื่อเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการต่างประเทศ มีท่านรองอธิการฉือ (มหาวิทยาลัยปักกิ่ง) ผู้แทนกระทรวงศึกษาธิการ (คุณเถียน) ฯลฯ เมื่อรับประทานเสร็จข้าพเจ้าบอกคุณเถียนว่าเมื่อวานนี้ท่านรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการเหว่ยอวี้บอกว่าจะไปที่ฝรั่งเศส ฟังไปฟังมารู้สึกว่าจะไปฝรั่งเศสเวลาเดียวกัน ถ้าเป็นอย่างนั้นจะได้นัดพบกัน และขอชื่อสถานที่ที่ท่านแนะนำให้ไปดู กลับมาถึงหอพัก อารยาให้ข้าพเจ้าเซ็นรูป ประพจน์ช่วยเรียงรูปสำหรับที่จะพูดพรุ่งนี้ (จี้กับป้าจันรออยู่) พอทำเสร็จประพจน์เอาคอมพิวเตอร์ (ซึ่งขอยืมจากสถานทูต) กลับไปด้วย จะเอามาใหม่พรุ่งนี้เช้า เมื่อเขาไปกันหมดแล้วข้าพเจ้าเขียนบันทึก เพราะว่าวันนี้พรุ่งนี้มีเรื่องราวต่างๆ นานาเกิดขึ้นมากมาย เสร็จแล้วซ้อมอ่าน จะซ้อมต่อก็ง่วง


(น.239) รูป 243 ดอกไม้วันนี้
Today flowers.