<< Back
ชนเผ่าไป๋
(น.68) รูป 74 การแสดงในเรือ
(น.68) จากนั้นให้ดื่มชาถ้วยแรกซึ่งเป็นชาขม ก่อนที่จะดื่มชาถ้วยที่ 2 มีนักร้องหญิงมาร้องเพลง คลอด้วยพิณสามสายชื่อเพลง ยินดีต้อนรับสู่ต้าหลี่ของเรา กับเพลงชนชาติไป๋แห่งภูเขาซีซาน นักร้องเสียงสูงเหมือนนางเอกงิ้ว หรือนักร้องเสียงโซปราโนในอุปรากรฝรั่ง จากนั้นมีระบำหมวกใบลาน ร้องเพลงมีเนื้อหาว่า บ้านเมืองของเขานั้นมีเขาสวย น้ำใส สาวงามยิ่งกว่าดอกชา พอจบแล้วโฆษกออกมาสอนภาษาไป๋ 2-3 คำแต่ข้าพเจ้าฟังไม่ออก จับได้แต่คำว่า น่าเวนิ แปลว่า ขอบคุณ แล้วเขาสั่งเอาไว้ว่าเวลาเอาชาถ้วย 2 มาให้ ทุกคนต้องขอบคุณว่า น่าเวนิ
ชาถ้วยที่ 2 ใส่ลูกวอลนัท น้ำตาลทรายแดง และนม
โฆษกออกมาบอกว่าเคยมีภาพยนตร์เรื่อง อู๋ตั่วจินฮัว หรือดอกจินฮัว 5 ดอก ในเรื่องกล่าวถึงสาวงามชื่อจินฮัว 5 คน เพลงที่จะแสดงต่อไปนี้เป็นเพลงคู่รักเกี้ยวกันที่ทะเลสาบหูเตี๋ยฉวน ผู้ชายออกมาร้องก่อน ทำนองเพลงฟังแปลกหู ผู้หญิงออกมาร้องเสียงแหลมๆ ตาม
(น.69) รูป 75 การแสดงในเรือ
รูป 76 การแสดงในเรือ
(น.70) รูป 77 ถ่ายรูปกับนักแสดง
(น.70) แบบฉบับคลาสสิกของที่นี่ เป็นภาษาไป๋ว่า “ได้ยินไหมคะ” ข้าพเจ้าฟังแล้วนึกในใจว่าเสียงทั้งดังทั้งแหลม ถ้าไม่ได้ยินเห็นจะเป็นคนหูหนวก
เสียงผู้ชายเรียก “น้องสาว”
ร้องไปร้องมาข้าพเจ้าเกิดรู้สึกว่าฟังเข้าใจ เพราะกลายเป็นภาษาจีนตอนท้ายๆ เพลงมีการร้องประสานเสียงกัน ฝ่ายชายคืออาเผิง ฝ่ายหญิงคือจินฮัว สุดท้ายผู้หญิงผู้ชายแลกของกัน ฝ่ายหญิงให้กระเป๋า ฝ่ายชายให้เครื่องดนตรีเป่า แสดงความ “ชิชิเก่าเก่า” แปลว่า สนิทสนมกัน
ชาถ้วยที่ 3 คือชาไม่รู้ลืม เป็นชาผสมด้วยเปลือกต้นกุ้ย (อบเชย) น้ำผึ้ง
การปลูกชาที่ต้าหลี่ทำมาพันกว่าปีแล้ว
(น.71) รูป 78 เกาะเสี่ยวผู่ถัว
(น.71) การแสดงต่อจากนั้นแสดงพิธีการแต่งงานของพวกไป๋ ต้องมีการไล่จับเจ้าสาว 3 ครั้ง ครั้งแรกดีใจ ครั้งที่ 2 มีความสุข ครั้งที่ 3 เสร็จพิธี เชิญให้แขกไปจับแก้มเจ้าสาวเป็นการให้พร สุดท้ายเจ้าบ่าวเจ้าสาวแจกขนมหงชวงซี
เสร็จพิธีแล้วเรือไปเทียบที่เกาะเล็กๆ ชื่อเกาะเสี่ยวผู่ถัว (ผู่ถัวใหญ่อยู่ที่เจ๋อเจียง) บนเกาะมีวัดเล็กๆ ที่ทะเลสาบนี้มีเกาะอยู่ 4 เกาะ เกาะนี้เล็กที่สุด มีคนมาไหว้พระกวนอิม พอขึ้นเกาะเห็นมีคนเอากุ้ง ปลาลาย (ฮัวหยู) ปลาเงิน (อิ๋นหยู) มาขาย แถมยังทอดขายกันตรงนั้นเลย ใส่แป้งทอดเป็นแผ่นๆ ก็มี นอกจากนั้นมีของที่ระลึกขายอีกหลายอย่าง แต่แรกข้าพเจ้าคิดว่าพวกนักซื้อ (ปาทังก้า) ทั้งหลายจะ “ลง” กันอย่างสนุกสนาน แต่ปาทังก้าของเราไม่ซื้อเพราะแพงเกินไป เขาว่ากวนอิมที่นี่ศักดิ์สิทธิ์มาก แต่ก่อนมังกรอาละวาด กวนอิมมาประทับตรา
จัดหมวดหมู่สารสนเทศ
ชนเผ่าไป๋
ที่อยู่อาศัย/วิถีชีวิต
บ้านจำลองชาวไป๋ที่อยู่ในเขตภูเขา บ้านทำด้วยไม้ มุงกระเบื้องไม้ รูปจำลองสะพานแบบต่างๆ เริ่มตั้งแต่สมัยราชวงศ์ถัง
เข้าประตูแบบหมู่บ้านไป๋ไปอีกห้อง แสดงเครื่องแต่งตัวสตรีไป๋ในท้องถิ่นต่างๆ แต่ละถิ่นแต่งไม่เหมือนกัน เช่น ในต้าหลี่เป็นเขตภูเขามีพวกเอ๋อเหยียน เหอจิ่น การแต่งกายเจ้าสาวเหอชิ่ง
จำลองบ้านชาวไป๋ในสี่โจว (ที่เราจะไป) ตรงกลางเป็นห้องรับแขกหรือห้องที่ตั้งป้ายบูชา เรียกว่า จุงถัง ซ้ายเป็นห้องที่พ่อแม่อยู่ ด้านขวามือเป็นห้องเจ้าบ่าวเจ้าสาว[1]
ดูเพิ่มเติมที่ หมู่บ้านสี่โจวเจิ้น
พิธีแต่งงาน/การครองคู่
พิธีการแต่งงานของพวกไป๋ ต้องมีการไล่จับเจ้าสาว 3 ครั้ง ครั้งแรกดีใจ ครั้งที่ 2 มีความสุข ครั้งที่ 3 เสร็จพิธี เชิญให้แขกไปจับแก้มเจ้าสาวเป็นการให้พร สุดท้ายเจ้าบ่าวเจ้าสาวแจกขนมหงชวงซี [2]
ภาพถ่ายพิธีแต่งงานของชาวไป๋ เจ้าสาวต้องสวมแว่นดำเพื่อป้องกันภัย (ประยุกต์จากผ้าคลุมหน้า ?) มีลูกก็เอาลูกใส่ตะกร้า[3]
ใกล้ๆทะเลสาบเอ๋อร์ไห่ มีหมู่บ้านชนเผ่าหนึ่งที่มีประเพณีถือระบบแม่เป็นใหญ่ ชายหญิงแต่งงานกัน ชายต้องไปนอนอยู่บ้านหญิง แต่กลางวันไปอยู่บ้านตัวเอง ในสมัยก่อนพวกเด็กๆ รู้แต่ว่าใครเป็นแม่ ไม่รู้จักพ่อ เดี๋ยวนี้เปลี่ยนไปบ้างแล้ว [4]
อ้างอิง
1. ใต้เมฆที่เมฆใต้ หน้า 55,57
2. ใต้เมฆที่เมฆใต้ หน้า 71
3. ใต้เมฆที่เมฆใต้ หน้า 57
4. ใต้เมฆที่เมฆใต้ หน้า 60