<< Back

" คืนถิ่นจีนใหญ่ วันพฤหัสบดีที่ 3 กรกฎาคม "

(น.286) รูป 227 ทำท่านั่งโต๊ะอาหาร (ปลอม)

(น.286) เมื่อเข้าไปดู เขาให้เซ็นชื่อด้วยพู่กันอีก ไม่ได้เขียนมาหลายวัน บ้านหลังนี้รู้สึกว่าไม่น่าอยู่ บ้านของหลู่ซุ่นที่ไปดูที่เซี่ยงไฮ้เมื่อปีที่แล้วน่าอยู่กว่า ห้องรับแขกติดรูปเขาและรูปพ่อแม่ ห้องพี่ชาย ห้องอ่านหนังสือที่เขาใช้เมื่อจบแพทย์แล้วใน ค.ศ. 1892 ผู้อธิบายบอกว่าแต่แรกเรียนแพทย์เพื่อจะช่วยรักษาผู้ป่วยชาวจีน แต่ต่อมาเห็นว่าไม่สำคัญเท่าการรักษา “โรคของชาติ” ความคิดแบบนี้เหมือนกับความคิดของหลู่ซุ่น ซึ่งไปเรียนแพทย์ที่ญี่ปุ่น แต่เห็นความไม่รู้ของคนจีนจึงเปลี่ยนมาเป็นนักเขียน ส่วนที่ติดกำแพงว่าเป็นส่วนที่เขาเกิด แต่รื้อไปแล้วเมื่อจะสร้างบ้านใหม่ มีบ่อน้ำ ห้องคุณแม่ ห้องอาหาร ห้องนอน (ขณะนั้นอยู่กับภริยาคนแรก) ครัว ห้องอาบน้ำ

(น.287) นอกจากบ้านของดร. ซุน ทางพิพิธภัณฑ์ซื้อบ้านของชาวบ้านอื่นๆ เอาไว้หลายหลังเพื่อให้ดูว่าประชาชนในท้องถิ่นนี้แต่ก่อนอยู่กันอย่างไร มีทั้งคนที่จนกว่าดร. ซุนและคนที่รวยกว่า แสดงโต๊ะอาหาร ห้องที่บูชา ประเพณีสมรส เมื่อดูเสร็จแล้วเดินทางประมาณครึ่งชั่วโมงถึงโรงแรม Zhuhai Holiday Resort เป็นโรงแรมใหญ่โตยังใหม่ ขึ้นไปที่ห้องพักผ่อนครู่หนึ่งแล้วลงมาพบกับนายหวงหลงหยุน นายกเทศมนตรี เมืองจูไห่ นายหยูปิงหลิน รองนายกเทศมนตรี นายเหอเว่ยหลง ผู้อำนวยการสำนักงานต่างประเทศเมืองจูไห่ นางลั่วปี้เจียน รองผู้อำนวยการสำนักงานการต่างประเทศเมืองจูไห่ นายกเทศมนตรีกล่าวต้อนรับออกตัวว่าการมาครั้งนี้ขออภัยที่ไม่ค่อยสะดวกสบายเพราะว่าเป็นช่วงฝนตก แต่ก็หวังว่าจะทำให้ประทับใจและเป็นพื้นฐานของความสัมพันธ์อันดี คนจูไห่ก็ดูทีวี อ่านหนังสือพิมพ์เรื่องเมืองไทย และมีคนไปท่องเที่ยวเมืองไทย ทำให้รู้จักกันดี ขออธิบายเรื่องเมืองจูไห่ว่า แต่ก่อนเป็นหมู่บ้านชาวประมงอยู่บนปากแม่น้ำจูเจียง ยกระดับเป็นเมืองเมื่อ ค.ศ. 1979 และเป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษเมื่อ ค.ศ. 1980 มีพื้นที่ทั้งสิ้น 1,581 ตารางกิโลเมตร มีชายฝั่งทะเลยาว 179 กิโลเมตร มีเกาะต่างๆ มากถึง 156 เกาะ จึงมีฉายาว่าเมืองร้อยเกาะ มีดินแดนติดต่อกับมาเก๊าทางใต้ และมีทะเลเชื่อมกับฮ่องกงทางตะวันออก เดินทางไปเสิ่นเจิ้นก็ได้

(น.288) หลังจากเป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษแล้ว จูไห่ได้รับการพัฒนาเป็นเมืองการค้า อุตสาหกรรม และการท่องเที่ยว มีศักยภาพทางการเกษตร การเลี้ยงสัตว์ และการประมง มีความสำคัญทางการค้าระหว่างประเทศ รัฐบาลจีนลงทุนทางด้านการคมนาคมขนส่ง มีท่าเรือน้ำลึกสามารถรับเรือที่มีระวาง 10,000 ตันได้ มีท่าอากาศยาน มีโครงการสร้างทางรถไฟระหว่างจูไห่และกวางโจว เพื่อรองรับการขยายตัวด้านการค้าและการท่องเที่ยว ขณะนี้เดินทางไปกวางโจวใช้เวลาสองชั่วโมงครึ่ง ฐานะของประชาชนดีขึ้นทุกหมู่เหล่า มีการศึกษาดีขึ้น มีโรงเรียนตั้งแต่ชั้นอนุบาลถึงมัธยม ตั้งแต่ ค.ศ. 1990 จัดการศึกษาภาคบังคับ 9 ปี อีก 2 ปีจะบังคับ 12 ปี ปัจจุบันเน้นเรื่องการพัฒนาการศึกษา และจะสร้างมหาวิทยาลัย ถือว่าความเจริญของจูไห่ เกิดจากวิสัยทัศน์ของนายเติ้งเสี่ยวผิง ถ้าไม่เปิดประเทศเช่นนี้ก็จะไม่ก้าวหน้า ท่านนายกเทศมนตรีบรรยายละเอียดมาก ข้าพเจ้าง่วงนอนเพราะชักหมดแรงแล้ว เคราะห์ดีว่าพรุ่งนี้ก็กลับแล้ว ทางจีนก็เลยให้รวบรัดเพราะว่าจะต้องไปดูโรงงานอีก ท่านนายเทศมนตรีไม่ได้ตามไปด้วยให้รองนายกเทศมนตรีไปกับข้าพเจ้า เขาดูแลทางด้านเกษตร การเกษตรของที่นี่มีข้าว อ้อย ไม้ผล (ลิ้นจี่ กล้วยหอม ลำไย แตงโม) แต่ตัวเขาเองชอบกินมะม่วงและมะละกอของไทย เลี้ยงปลา เลี้ยงกุ้ง ที่นี่มีอ้อยมาก ผลิตน้ำตาลด้วย ถมทะเลสร้างท่าเรือสินค้าจิ่วโจว

(น.289) โรงงาน Asia Simulation & Control Engineering (Zhuhai) Corporation Limited (ASC) เมื่อไปถึงมีประธานบริษัทชื่อนายโหยวจิงยู่ มาต้อนรับ บรรยายสรุปว่า บริษัทนี้เป็นบริษัทที่เชี่ยวชาญด้านการพัฒนาและวิจัยระบบการควบคุมและสร้างแบบจำลอง (simulator) ต่างๆ ที่ใช้กับสินค้าที่ต้องเทคโนโลยีระดับสูง ASC ไม่ได้ผลิตสินค้าออกมาขายโดยตรง ส่วนใหญ่จะสร้างต้นแบบให้บริษัทลูกค้า ทำการวิจัยค้นคว้าระบบที่ใช้กับเครื่องบิน เรือดำน้ำ โรงงานไฟฟ้าปรมาณู โรงไฟฟ้าพลังน้ำ เป็นต้น นอกจากนั้นยังเป็นศูนย์อบรมแก่ผู้ที่ต้องใช้สินค้านั้น บริษัทเครื่องบินนำระบบของเครื่องบินมาให้ ASC วิจัยแบบจำลองสำหรับฝึกบิน เพื่อลดต้นทุนการฝึกและลดความเสี่ยงในการฝึกและการปฏิบัติงาน โรงงาน ASC ถือเป็นโรงงานสร้างแบบจำลองใหญ่ที่สุดในจีน มีพื้นที่ 22,000 ตารางเมตร และมีสาขาอีก 2 แห่ง ที่ปักกิ่ง


(น.289) รูป 228 ไปโรงงานที่จูไห่ ผลิตเครื่อง simulator


(น.290) รูป 229 ไปโรงงานที่จูไห่ ผลิตเครื่อง simulator

(น.290) และฝูเจี้ยน โรงงานที่จูไห่มีบุคคลากรประมาณ 270 กว่าคน ส่วนใหญ่เป็นวิศวกรที่เชี่ยวชาญสูง สินค้าของบริษัทได้มาตรฐานสากลและเคยได้รางวัลผลงานยอดเยี่ยมแห่งชาติ มีส่วนทำให้จีนสร้างโรงงานปรมาณูได้ บริษัทนี้ได้ประมูลงานทั้งในและนอกประเทศ เช่น ในสหรัฐอเมริกา ร่วมดูแลงานวิจัยของคณะกรรมการวิทยาศาสตร์และวิจัย บริษัทดำเนินการมาตั้งแต่ ค.ศ. 1988 ผู้นำประเทศเอาใจใส่ดูแลบริษัทนี้อย่างดีเสมอ เช่น ท่านเติ้งเสี่ยวผิง เขาปลื้มใจมากที่ท่านเติ้งมาพูดคุยกับผู้เชี่ยวชาญทุกคนอยู่นานถึง 40 นาทีตอน ค.ศ. 1992 นอกจากนั้นท่านประธานาธิบดีเจียงเจ๋อหมินก็มา ท่านจูหรงจี ท่านเฉียวฉือก็มา โรงงานนี้ผลิตแบบจำลองได้ประมาณปีละ 11 เครื่อง


(น.291) รูป 230 ไปโรงงานที่จูไห่ ผลิตเครื่อง simulator

(น.291) เดินดูในโรงงานติดรูปการเยือนของบุคคลสำคัญเอาไว้ตามผนัง มีคนทำงานอยู่หลายโครงการ กำลังเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ เครื่องที่เห็นในโรงงานส่วนมากเป็นเครื่องแบบจำลองโรงไฟฟ้า มีเครื่องจำลองควบคุมการบินเครื่องบินบริษัทของออสเตรเลีย คุณโหยวบอกว่าอยากให้อะไรสักอย่างแก่ข้าพเจ้าเป็นที่ระลึก แต่ว่าของที่ผลิตก็ล้วนแต่เป็นของที่ใหญ่ๆ ให้ไม่ได้ มีของเล็กอยู่อย่างหนึ่งแต่เป็นของไม่เป็นมงคล ไม่กล้าให้ ข้าพเจ้าถามว่าอะไรเล่าที่ไม่เป็นมงคลได้ความว่าเป็นเครื่องตรวจวัดหัวใจ ติดกับตัวผู้ป่วยแล้วต่อกับโทรศัพท์ไปให้หมอฟังที่โรงพยาบาลได้เลย ขณะนี้มีขายทั่วไปในปักกิ่ง ผู้ใหญ่จีนชอบใช้กันมาก มีน้ำหนักเบาเรียกกันว่า การ์ดชีวิต ข้าพเจ้าว่าไม่แป็นไร ไม่เป็นการแช่งหรอก เขาเลยเอามาให้

(น.292) เมื่อดูเสร็จแล้วไปที่ท่าเรือจิ่วโจว คณะเมืองจีนให้สมุดภาพถ่ายข้าพเจ้าในเมืองจีนและลากัน ขึ้นเครื่อง hydrofoil เที่ยวสุดท้ายกลับฮ่องกง ที่ท่าเรือฮ่องกงมีคนไทยมารับกลุ่มหนึ่ง ทักทายกันครู่หนึ่งข้าพเจ้าขึ้นลิฟต์ไปออกประตู ขึ้นรถกลับบ้าน วันนี้พี่แอ๊เชิญกุ๊กคนหนึ่งมาทำเป๋าฮื้อให้รับประทาน ตามประวัติว่าเขาเคยเป็นเจ้าพนักงานเก็บเงินที่ภัตตาคารแห่งหนึ่ง ได้ยินคนบ่นว่ากุ๊กทำไม่อร่อย เขาเลยขออาสาไปลองทำ ปรากฏว่าทำได้ดี มีชื่อเสียง ได้ทำอาหารให้ผู้นำหลายคน ทำเป๋าฮื้อเก่งที่สุด ตอนรับประทานอาหารท่านทูตเล่าเรื่องปักกิ่งว่าขณะนี้จีนกำลังปรับปรุงเรื่องการดูแลสภาพสิ่งแวดล้อม โดยจะลดการใช้ถ่านหินในปักกิ่ง โดยการที่จะต่อท่อน้ำมันมาจากซินเกียง ตอนที่ข้าพเจ้าไปซินเกียงก็ได้ยินคนพูดเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน


(น.292) รูป 231 ลาเพื่อนชาวจีน จากจูไห่กลับฮ่องกง


(น.293) รูป 232 ลาเพื่อนชาวจีน จากจูไห่กลับฮ่องกง

(น.293) โทรฯ คุยกับเพื่อนที่กรุงเทพฯ ว่าตอนนี้เงินเหรียญสหรัฐราว 30 บาท คนชักแย่เพราะว่าเกี่ยวกับน้ำมัน อาหารก็แพง ข้าพเจ้าถามถึงกระดาษเพราะว่าต้องทำงานเขียนหนังสือ พิมพ์หนังสือ ก็ได้ยินว่าจะขึ้นราคา อาบน้ำแล้วกำลังจะนอน เกิดพายุ มีควันในห้องน้ำ ข้าพเจ้าร้องเรียกของขวัญ ลูกกงสุลให้ช่วยด้วย ของขวัญดูแล้วก็ว่าไม่ใช่ควัน เป็นฝุ่นที่พายุตีเข้ามา ค่อยยังชั่วหน่อย นึกว่าทำบ้านเขาไฟไหม้แล้ว ของขวัญนี้ก็ช่วยเรื่องอะไรต่างๆ ได้ดี เช่น ต่อคอมพิวเตอร์ ส่วนน้องสาวคือ หนูโบ ก็มีส่วนในกิจกรรมอะไรทุกอย่าง มีคนว่าชื่อโบ อาจจะย่อมาจากโบราณเขาก็ไม่ว่าอะไร แต่หันไปเรียกพี่ชายว่า พี่เก่าแก่ นอกจากเกิดพายุ มีฝุ่นควันแล้ว รูปที่แขวนไว้ยังตกลงมา และชั้นบนกระถางแตกไปบ้าง เก็บของเตรียมกลับ