<< Back
" ต้นน้ำ ภูผา และป่าทราย วันพุธที่ 15 สิงหาคม 2544 "
(น.45) รูป 35 ชมทิวทัศน์โครงการไฟฟ้าพลังน้ำชิงถงเสีย
Viewing the Qingtongxia hydro-power station.
(น.45) ทีแรกนึกว่ามาที่นี่จะให้ดูระบบชลประทานหรือระบบไฟฟ้าพลังน้ำ แต่ที่จริงแล้วจุดมุ่งหมายใหญ่คือ ให้เข้าห้องน้ำ ซึ่งสำคัญมาก
นั่งรถต่ออีกชั่วโมงครึ่งถึงสนามบิน รองผู้ว่าฯ หลิวบอกว่าเสียดายที่มีเวลาน้อย ถ้ามาอีกทีจะพาไปดูอีกหลายที่
ขึ้นเครื่องบินลำเดิม ระยะทางบินประมาณ 480 กิโลเมตร ใช้เวลาบิน 50 นาที
(น.46) เครื่องบินลงที่สนามบินซีหนิง มณฑลชิงไห่ ทิวทัศน์เป็นภูเขาตามเคย สูง 2,600 เมตร อยู่ห่างจากเมืองประมาณ 25 กิโลเมตร ฝนตกเล็กน้อย เวลาทุ่มกว่าแล้วยังไม่มืด สองข้างทางต้นหมากรากไม้ดูเขียวดี มีแปลงปลูกผัก
ถึงเรือนรับรองเซิงหลี่ เป็นเรือนรับรองหรือโรงแรมของรัฐบาลอย่างที่ข้าพเจ้าเคยไปอยู่หลายมณฑล ข้าพเจ้าอยู่คนเดียว 3 ห้องนอน
(น.46) รูป 36 แนวทิวเขาสูงชัน มีทางน้ำไหลคดเคี้ยวในหุบเขา
Rift valleys with meandering water channels.
(น.47) รับประทานอาหารเย็นกันเองภายในคณะเดินทาง รับประทานเสร็จ ดูแผนที่ชิงไห่กับทิเบต อาจารย์กฤษฎาวรรณเอาภาพพระปัทมสัมภวะ เป็นผ้าทอทังกา
พระลามะที่กำลังจะสร้างวัดที่แคนานดาให้มา สำหรับถวายวัดต่างๆ กฤษฎาวรรณนัดคนอเมริกันคนหนึ่งเอาไว้ จบปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยฮาวาย แล้วมาอยู่ที่ชิงไห่ 14 ปีแล้ว กฤษฎาวรรณ ประพจน์และปีเตอร์จะลงไปคุยก่อน ถ้าน่าสนใจข้าพเจ้าจะไปคุยด้วยก็ได้
ข้าพเจ้าทำอะไรๆ อยู่พักหนึ่ง ลงไปร่วมวงสนทนากับคณะ และ Dr. Kevin Stuart ซึ่งมีผลงานทางวิชาการเกี่ยวกับชนชาติทิเบตในชิงไห่ รวมทั้งสอนภาษาอังกฤษให้นักเรียนเผ่าทิเบตที่ชิงไห่ด้วย และยังพยายามช่วยหาทุนทำโครงการพัฒนาเล็กๆ เช่น ช่วยชาวบ้านด้านสุขาภิบาล โรงเรียนประถมศึกษา และเรื่องจัดหาน้ำใช้ เป็นต้น
เขาเล่าเรื่องประเพณีชาวบ้านทิเบตที่น่าสนใจ เรื่องภาษาทิเบตต่างๆ คุยกันจนเกือบสองยาม
วันนี้จี้ให้รับประทานยาจีน สำหรับปรับตัวไม่ให้แพ้ความสูง บางคนรับประทานยาฝรั่งแล้วแพ้ ชามือชาเท้า แต่บางคนกลับแพ้ยาจีน ชามือชาเท้า เป็นผื่นคัน ข้าพเจ้ารับประทานยาจีนแล้วสบายดี