Please wait...

<< Back

" ต้นน้ำ ภูผา และป่าทราย วันอังคารที่ 21 สิงหาคม 2544 "


(น.173) รูป 144 ภาพฝาผนังรูปจักรวาล
Mandala.

(น.173) กำแพงบางส่วนสูงๆ ต่ำๆ ไม่เท่ากัน มีเรื่องเล่าว่า ขณะที่สร้างวัด กลางคืนมีปีศาจมาก่อกวนการสร้างกำแพงแล้วก็หายไป พระปัทมสัมภวะปราบปีศาจสำเร็จ คนงานสร้างต่อได้จนสำเร็จ ที่กำแพงสูงๆ ต่ำๆ เพราะมีเทวดามาช่วยสร้าง เทวดาพวกนี้ก่อสร้างไม่ค่อยเก่งกำแพงถึงสูงไม่เท่ากัน ไม่ทราบเป็นตำนานจริงหรือไกด์แต่งเอง พระเจ้าแผ่นดินองค์ที่สร้างวัดนี้เป็นโอรสของเจ้าหญิงจินเฉิง เจ้าหญิงองค์ที่ 2 ที่มาจากเมืองจีน (จงหยวน) มีตำหนักอยู่กลางป่านอกวัด เล่าว่าเป็นของมเหสีพระเจ้าแผ่นดิน


(น.174) รูป 145 หัวกะโหลกของลามะที่อายุยืน 999 ปี เห็นฟันงอกออกมา 1 ซี่
Skull of the Lama, said to live to 999 years, with a new tooth visible.

(น.175) ผู้บรรยายพาไปดูของล้ำค่าที่ใส่ตู้เอาไว้ มีพระพุทธรูปหยกเชื่อว่าอายุ 2,000 ปี ปิดทองจนมองไม่เห็นว่าเป็นอย่างไร รองพระบาทข้างซ้ายของพระปัทมสัมภวะ อีกข้างเก็บไว้ที่วังโปตาลา มีเรื่องเล่าว่าเมื่อสร้างวัดซังเยเสร็จเรียบร้อยแล้ว พระปัทมสัมภวะก็ออกจากทิเบต เดินทางไปทิศใต้ไปไหนก็ไม่รู้ หัวกะโหลกของลามะองค์หนึ่งที่วัดนี้อายุยืน 999 ปี ปีสุดท้ายก่อนมรณภาพมีฟันงอกออกมา หัวกะโหลกนี้อายุ 1,300 กว่าปีแล้ว กล่องหินเก็บเส้นเกศาของพระปัทมสัมภวะ ไม้เท้าที่พระปัทมสัมภวะเคยใช้ รูปพระมัญชุศรี เป็นโลหะผสมอายุ 1,000 กว่าปีแล้ว มีห้องบรรทมดาไลลามะ ลงไป ชั้นล่างสุดมีภาพฝาผนัง ภาพกีฬาพื้นเมือง รูปลามะ 7 ท่านแรก รูปไก่ขาวตัวผู้ เป็นไก่ศักดิ์สิทธิ์ประจำวัด มีเรื่องว่าคืนหนึ่งกลางดึกไฟไหม้วัด ไก่ขันปลุกคนขึ้นมาดับได้ทันท่วงที ภาพพุทธประวัติ ปางประสูติพระพุทธเจ้าออกมาทางสีข้างของพระนางสิริมหามายา (แต่รูปพระพุทธเจ้าหายไปแล้ว) ที่จริงมีเรื่องตั้งแต่พระนางสิริมหามายาทรงพระครรภ์ ทรงพระสุบินว่ามีช้างลงมา ภาพหลังจากประสูติแล้วประทับในวัง (ภาพลบไปหมดแล้ว) มามองเห็นอีกทีตอนเสด็จออกภิเนษกรมณ์ ตัดพระเกศา ภาพชาดกที่พระโพธิสัตว์ตัดเนื้อให้แม่เสือกิน เพื่อให้แม่เสือมีนมให้ลูกกิน มีอักษรเขียนรายชื่อผู้ที่บริจาคเงิน


(น.176) รูป 146 ถ่ายภาพด้านหน้าศิลาจารึกภาษาทิเบตโบราณ
Photograph taken in front of Ancient Tibetan inscription.

(น.177) ด้านนอกวัดมีศิลาจารึกหลักใหญ่เป็นจารึกสมัยโบราณ พระเจ้าแผ่นดินพระราชทานพรให้ศาสนาที่นี่เจริญรุ่งเรือง ออกไปที่โรงเรียนประถมแห่งหนึ่งใกล้วัด ตั้งเต็นท์เลี้ยงอาหารเหมือนเมื่อวานนี้ เมื่อรับประทานเสร็จมีนักข่าวหนังสือพิมพ์ซินหัวมาสัมภาษณ์เป็นภาษาจีน ข้าพเจ้าฟังคำสัมภาษณ์ของเขาเข้าใจดี แต่ไม่ทราบว่าคำตอบจะดีหรือเปล่าเพราะนึกคำที่เหมาะสมไม่ได้ ออกเดินทางช้ากว่ากำหนดไปชั่วโมงหนึ่ง พอรถแล่นได้ชั่วโมงหนึ่งก็หยุดอีก แต่แรกไม่ทราบว่าหยุดทำไมไม่มีใครบอกว่าอย่างไร ทราบภายหลังว่ารถคันเดียวกับที่ตกหล่มเมื่อวันก่อนยางแตก เข้าเมืองซานหนาน ถนนดี อากาศก็ดีท้องฟ้าสีฟ้าใส เมฆขาวเป็นปุย ประมาณ 16.15 น. ถึงเมืองก้งก่า เข้าห้องน้ำที่เดิมและออกเดินทางถึงที่พักโรงแรมลาซา เวลาหกโมงเย็น อาบน้ำสระผมแล้วไปโรงแรมหงเฉียว เลี้ยงฝ่ายจีน-ทิเบต ดูเหมือนจะเป็นอาหารเสฉวน รับประทานแล้วมีรายการบันเทิงคือผลัดกันร้องเพลง ส่งท้ายก่อนจบมีการเต้นระบำทิเบต กลับโรงแรมลาซา