<< Back

" มุ่งไกลในรอยทราย วันพุธที่ 11 เมษายน 2533 "

(น.123) รูป 88. ระฆังโบราณอยู่ในบริเวณใกล้ ๆ เจดีย์ห่านฟ้าเล็ก มีบทกวีจารึก
An ancient bell with inscription near the pagoda.

(น.123) บนระฆังมีจารึกแสดงความเป็นมาของระฆัง มีบทกวี ข้าพเจ้าจดคำภาษาจีนไว้ไม่ทัน แต่แปลคร่าว ๆ ได้ว่า
ขอให้จักรพรรดิมีพระชนม์ยืนนาน
ให้เสนาบดี ขุนนาง รับใช้อารักขาให้จักรพรรดิ
ครองราชย์ตลอดกาล
ให้ประชาชนผาสุก บ้านเมืองสงบ
ให้พระพุทธศาสนาเผยแพร่ได้ไม่หยุด
ถือว่าบทกวีนี้แสดงความมุ่งหวังของประชาชน
มีกลองลักษณะคล้ายกลองเพล เป็นของสร้างใหม่ ข้าพเจ้าไม่ทราบว่าเขาใช้ประโยชน์อะไร นอกจากให้นักท่องเที่ยวตีเล่น

(น.124) ในสวนมีต้นไม้หลายอย่าง ข้าพเจ้าเลยนึกขึ้นได้ว่า เคยรวบรวมต้นไม้ที่กล่าวถึงในบทกวีราชวงศ์ถังแต่ทำหายไปไหนก็ไม่ทราบ ข้าพเจ้าพูดขึ้น ไก๊ด์บอกว่ามีต้นหยาง ต้นหลิว ซึ่งกวีชอบกล่าวถึง เพราะเป็นต้นไม้ที่ผลิใบเร็วที่สุดในฤดูใบไม้ผลิ จริง ๆ แล้วมีเวลาอีกมาก เพราะเครื่องบินช้าไปจนถึงหกโมงเย็น ข้าพเจ้าคิดว่าน่าจะไปที่อื่น เช่นสุเหร่าเก่าที่สุดในเมืองจีน แต่ข้าพเจ้าคิดว่าเขาไม่ได้เตรียมไว้ และอีกอย่างหนึ่งเขาคงต้องการให้เราอยู่กับที่ ไม่เที่ยวเพ่นพ่านไปไหน เวลาเครื่องบินพร้อมจะได้ไปได้ง่าย ๆ จึงไปรอกันที่โรงแรมจนใกล้เวลาจึงไปสนามบิน คุณหัน (รองอธิบดีวิเทศสัมพันธ์แห่งรัฐ) เป็นผู้นั่งรถไปสนามบินตามเคย เขาบอกว่าเขายินดีต้อนรับเต็ม ที่ แต่ถ้าการต้อนรับบกพร่องก็ขออภัยด้วยเพื่อไมตรีจิต คุณหันบอกว่าชอบข้าพเจ้าด้วยเหตุผล 3 ประการ
1. ขยันในการศึกษาประวัติศาสตร์จีน
2. เป็นคนที่คบกันได้ง่าย ๆ ธรรมดา ๆ
3. เป็นมิตรกับชาวซีอานและชาวจีนโดยทั่วไป
ที่สนามบินรองผู้ว่าให้หนังสือเกี่ยวกับวัดฝ่าเหมินซื่อ และรูปถ่ายขณะที่อยู่ส่านซี คุยกัน (ระหว่างรอเครื่องบิน) ว่าเรื่องวิชาการนี้ยิ่งเรียนยิ่งมีมากเขียนเท่าไรก็ไม่จบ พูดกันถึงเรื่องการสอบจอหงวนว่าแต่ก่อนเมืองซีอานเป็นเมืองหลวง คนต้องเดินทางมาสอบ บางทีการเดินทางใช้เวลาถึงครึ่งปี แต่ละท้องถิ่นสอบได้เป็นบางชั้น เช่น จู่เหรินสอบที่มณฑล ซิ่วไฉ่สอบที่อำเภอ การที่มาสอบที่เมืองหลวงเรียกว่า จิ้นซื่อ ทั้งประเทศมีแค่ร้อยกว่าคนเท่านั้น คนสอบได้ที่ 1 ได้เป็นจ้วงหยวนหรือจอหงวน การสอบ

(น.125) แต่เดิมมีหลายอย่าง เช่น แข่งตีคลี สอบเรื่องบทกวี สอบคัดลายมือที่เจดีย์ห่านฟ้าใหญ่ แต่พอถึงสมัยหมิงและชิง แยกสอบเป็น ทหาร พลเรือน คนเป็นจ้วงหยวนจะทำหน้าที่คล้าย ๆ กับเป็นองคมนตรี ข้าราชการชั้นรองลงมาเป็นนายอำเภอ และเลื่อนสูงขึ้นไปได้ ระยะหลังการสอบจอหงวนจะได้คนที่ไม่มีความรู้ทางปฏิบัติ เพราะสอบแค่ข้อเขียน ใครท่องเก่งก็สอบได้ คุยกันเรื่องการอนุรักษ์โบราณสถาน โบราณวัตถุ เขาบอกว่าจะต้องคำนึงถึงหลายด้านด้วยกัน
1. เทคนิคมีพอหรือยัง
2. สภาพแวดล้อมทางสังคมเป็นอย่างไร
3. งบประมาณ
โดยสรุปแล้ว ต้องประสานกับประชาชนให้ดี ประชาชนต้องช่วยรักษาด้วย ประมาณหกโมงเย็นเครื่องบินเพิ่งมาจากกวางโจว การบินไปหลานโจวใช้เวลาชั่วโมงหนึ่ง ขึ้นไปบนเครื่องบินเลี้ยงน้ำชาจีน เชินเชินโคล่า (Shen Shen Cola) เป็นโคล่าที่จีนทำเอง รสเหมือนยาจีน ขนมสมุนไพร มีสรรพคุณมากตามเคย ขนมปังไส้ถั่วแดง ขนมเค้ก ฯลฯ ชมวิวภูเขาก็ดูแปลกดี มีภูเขาเป็นกระจุก ๆ ตามช่องเขาเป็นที่ไร่นา แต่ก็มีอยู่น้อย เครื่องบินลงที่สนามบินประมาณทุ่มครึ่ง ยังไม่มืด ที่สนามบินจะอุณหภูมิเท่าไรก็ไม่ทราบ รายงานอากาศนั้นว่าประมาณ 2 ํซ. แต่เป็นที่หลานโจว สนามบินจะต้องหนาวกว่านั้น รองผู้ว่าราชการมณฑลมารับ ท่านบอกว่าที่สนามบินนี้ก่อนข้าพเจ้ามาถึงสักครึ่งชั่วโมงหิมะ


(น.126) รูป 89. ที่สนามบิน อากาศหนาวมาก
At the airport. It was very cold.

(น.127) ตกลงมา สนามบินห่างตัวเมือง 70 กิโลเมตร รถแล่นประมาณชั่วโมง อาจจะมากกว่านั่งเครื่องบินจากซีอานมาเสียอีก เมืองนี้มีภูเขาอยู่สองข้าง ตรงกลางมีแม่น้ำหวงเหอ จึงต้องใช้ที่ที่ค่อนข้างจะราบเป็นสนามบิน เลยอยู่ไกลหน่อย นับว่าเป็นสนามบินที่ไกลเมืองเป็นที่สองของจีน (ที่หนึ่งคือลาซาในทิเบต) เคยได้รับนายกรัฐมนตรีญี่ปุ่น คราวนั้นเปียนเหมยก็มาอารักขา ก่อนเรามาท่านรองผู้ว่าฯ ได้เอาหนังสือย่ำแดนมังกร และแก้วจอมแก่นภาษาจีนมาอ่าน (มีในห้องสมุดของมณฑล) ผ่านโรงงานปิโตรเคมี ที่นี่ทำพลาสติก ยางสังเคราะห์ เป็นต้น ไปถึงบ้านพักหนิงว่อ เป็นบ้านรับรองของรัฐบาล (ทำนองเดียวกับเตี้ยวหยูวไถ) เกือบสามทุ่ม เขานักกันรับประทานอาหารเวลาสามทุ่ม มีปลารู้สึกอร่อยมาก (จะอร่อยจริงหรืออร่อยเพราะหิวจัดก็บอกไม่ได้แล้ว) หม่านโถว หมูผัดหอม ไก่ผัดไข่ขาว ขนม บะหมี่ ดอกไม้จีน ประมาณสี่ทุ่มมีข่าวทีวีตอนที่เรามาถึงสนามบิน ข้าพเจ้าขึ้นมาดูทีวีที่ห้อง ห้องพักของข้าพเจ้าที่นี่เขาวางพู่กัน หมึก แท่นฝนหมึก สีน้ำ กระดาษเขียนตัวอักษร กระดาษเขียนภาพเอาไว้เสร็จ ข้าพเจ้าพยายามเขียนรูปม้ากับรูปอูฐ แต่ไม่ออกเป็นตัว (ดูไม่ออก) เลยเลิก มาเขียนเรื่องดีกว่า