<< Back
" เยือนถิ่นจีนโพ้นทะเล วันพุธที่ 16 ตุลาคม 2545 "
(น.36) วันพุธที่ 16 ตุลาคม 2545
วันนี้รับประทานอาหารเช้าแล้ว นั่งเครื่องบิน Air China (A 1505) ไปนครฝูโจว มณฑลฝูเจี้ยน (ฮกเกี้ยน) ถึงสนามบินฉางเล่อ ใช้เวลา 2 ชั่วโมงครึ่ง
นั่งรถต่ออีกชั่วโมงไปโรงแรม Golden Resources International รับประทานอาหารกลางวันที่โรงแรม มีรองนายกเทศมนตรี (หวงซี่ว์เหอ)
และรองอธิบดีวิเทศสัมพันธ์ของมณฑลฝูเจี้ยน (หยางเต๋อกุย) ส่วนมากจะสนทนากันเรื่องอาหาร เขาบอกว่าที่นี่อาหารฝูเจี้ยนเรียกว่า อาหารหมิ่น (ชื่อย่อของฝูเจี้ยน)
นอกจากนั้นในจีนยังมีอาหารเสฉวน (เผ็ด) เขารู้สึกว่าอาหารทางใต้หวาน อาหารเหนือเค็ม อาหารภาคกลางเผ็ด
อาหารฝูโจว ที่มีชื่อเสียงที่สุดคือ พระกระโดดกำแพง ใส่ของทะเลหลายอย่าง เช่น หอยเป๋าฮื้อ ปลิงทะเล หอยเชลล์แห้ง ฯลฯ
หอยชนิดหนึ่งเรียกว่า จางกั่งปั้ง เป็นของพิเศษอีกอย่าง เขาว่าหอยชนิดนี้มี 2 แห่งในโลกเท่านั้นคือ ที่เวนิส แต่สูญพันธุ์ไปแล้ว กับที่บริเวณใกล้สนามบินที่เราลงวันนี้
ต้องมีสภาพนิเวศน์ที่พอเหมาะคือ น้ำทะเลและน้ำจืดบรรจบกัน ไม่มีมลภาวะ ตอนโจวเอินไหลรับนิกสัน ฝูเจี้ยนส่งอาหาร 2 ชนิด คือ พระกระโดดกำแพง กับจางกั่งปั้ง ไปให้รับประทาน
อาหารฝูเจี้ยนหรือฮกเกี้ยนนี้มีอีกลักษณะคือ มีซุปมาก เกือบทุกอย่างเป็นซุป ถือว่าเป็นของล้ำค่า อีกอย่างหนึ่งคือ ต้องมีไข่เป็ด คำว่า ไข่เป็ด ในภาษาฮกเกี้ยน เสียงพ้องกับคำที่แปลว่า สงบ จึงนำมาเลี้ยงแขก
(น.37) รูป
(น.37) มีปลาอบใส่ซอสแดงๆ รองอธิบดีวิเทศสัมพันธ์บอกว่า เป็นคนมาจากมณฑลเหอเป่ย รับประทานซอสแดงไม่เป็น เขาไม่ค่อยชอบอาหารทะเล แถวๆ อู่อี๋ซานเป็นภูเขา อาจมีแต่ของป่า
เมื่อรับประทานแล้วไป หออนุสรณ์สถานวีรบุรุษ-นายพลหลินเจ๋อสู (ค.ศ. 1785-1850)
อนุสรณ์สถานนี้สร้าง ค.ศ. 1905 เป็นปีที่หลินเจ๋อสูเสียชีวิตครบ 55 ปี
(น.38) รูป
(น.39) รูป
(น.39) ทางเข้ามีรูปสัตว์ต่างๆ 2 ด้าน มีต้นไทรต้นใหญ่ (Rong) เข้าไปมีป้ายเขียนตำแหน่งที่นายพลหลินเจ๋อสูเคยปฏิบัติงาน
เป็นผู้ว่าราชการมณฑล 14 มณฑล เคยทำลายฝิ่นที่ป้อมหู่เหมิน เมืองตงก่วน มณฑลก่วงตง (กวางตุ้ง)
มีศิลาจารึกของจักรพรรดิกวางสู มีเนื้อหา 3 ประการ
1 .แต่งตั้งให้มีตำแหน่งกิตติมศักดิ์ (หลังเสียชีวิต)
2. ตอนมีชีวิตอยู่ทำผิดอะไร ยกโทษให้หมด
3. ดูแลคนในครอบครัว ให้ลูกชาย 3 คนรับราชการ
(น.40) รูป
(น.41) ศาลาซู่เต๋อ (สร้างธรรมะ) มีรูปหลินเจ๋อสู ทำด้วยไฟเบอร์กลาส สร้าง ค.ศ. 1997 หลังเกาะฮ่องกงกลับคืนสู่จีน มีลายพระหัตถ์จักรพรรดิเต้ากวง มีรูปฮกกับซิ่ว ที่เห็นอยู่เป็นของจำลอง
ป้ายลายมือประธานาธิบดีเจียงเจ๋อหมิน เมื่อ ค.ศ. 1995 แปลเป็นภาษาไทยความว่า หากในวาระแห่งความเป็นความตายของชาติ
จะชักเข้าชักออกด้วยเหตุเป็นคุณเป็นโทษแก่ตนเองได้หรือ สื่อความหมายว่า ในวิกฤตการณ์ของชาติ ต้องกล้าทำกล้าตัดสินโดยไม่คิดถึงผลกระทบต่อตนเอง ข้อความในป้ายลายมือของเจียงเจ๋อหมินมาจากวาทะของหลินเจ๋อสูที่เขียนสอนคนในครอบครัว
อนุสรณ์สถานนี้ใช้เป็นประโยชน์อย่างหนึ่งคือ ต่อต้านยาเสพติด มีโปสเตอร์ต่อต้านยาเสพติด (สมัยใหม่) ติดไว้ข้างทางเดิน
ตามศาลามีประวัติหลินเจ๋อสู เป็นป้ายอธิบาย มีภาพเขียนและภาพถ่ายประกอบ
(น.41) รูป
(น.42) รูป
(น.42) หลินเจ๋อสูเกิดที่เมืองฝูโจว เมื่อวันที่ 30 สิงหาคม ค.ศ. 1785 รัชสมัยจักรพรรดิเฉียนหลง บิดาเป็นครู ฐานะยากจน
มารดาต้องทำดอกไม้กระดาษเป็นการหารายได้เพิ่ม บิดามีความคาดหวังสูงว่าบุตรชายจะต้องเป็นขุนนาง มีอนาคตดี
จึงสอนหนังสือตั้งแต่อายุ 4 ปี สามารถเขียนบทความได้ตั้งแต่อายุ 7 ปี เมื่ออายุ 13 ปีสอบได้ที่ 1 ในตำบล
อายุ 14 ปีสอบได้เป็น ซิ่วไฉ
อายุ 20 ปีเป็น จี่เหริน แต่งงาน
(น.43) อายุ 27 ปีเป็น จิ้นซื่อ และเข้าเรียนที่สถาบันฮั่นหลิน (ในกรุงปักกิ่ง) สถาบันวิชาการระดับสูงสำหรับขุนนาง
(การสอบไล่ด้านวิชาการในประเทศจีนนั้นเป็นลำดับจากซิ่วไฉ-จี่เหริน-จิ้นซื่อ ผู้ที่สอบได้จิ้นซื่อได้ที่ 1 เรียกว่า จ้วงหย่วน หรือ จ่อง้วนในภาษาแต้จิ๋ว ภาษาไทยใช้ว่า จอหงวน)
มีสำเนาลายมือเขียนของหลินเจ๋อสู เลียนแบบตัวอักษรของโอวหยังซวิน นักเขียนพู่กันจีนสมัยราชวงศ์ถัง รูปถ่าย
บทความที่เขียนให้แม่ เขายังสร้างฮวงซุ้ยให้ข้าราชการนักปราชญ์สมัยราชวงศ์ซ่ง ชื่อ หลี่กัง
ประโยคเตือนสติที่สำคัญ คือ
“มหาสมุทรยิ่งใหญ่ รับแม่น้ำได้ 100 สาย
คนใจกว้าง จึงทำงานใหญ่ได้”
(海纳百川,有容乃大)
ภาพการทำลายฝิ่นที่ป้อมหู่เหมิน เมืองตงก่วน มณฑลกวางตุ้ง
ศาลาที่ 2 แสดงกระบอกสูบฝิ่น และตำรับยาจีนที่ช่วยให้เลิกฝิ่นได้
มีคำขวัญของหลินเจ๋อสูว่า “ถ้าไม่ปราบฝิ่น จะไม่มีทหารรักษาชาติ และไม่มีเงินเดือนให้ทหาร”
(น.43) รูป
Next >>