<< Back
" เย็นสบายชายน้ำ วันพฤหัสบดีที่ 15 สิงหาคม 2539 "
(น.30) รูป 25 ภาพแสดงเรื่องพระคุณบิดามารดา
รูปพระขี่นกยูงถือว่านกยูงเป็นสัตว์สิริมงคล ข้าง ๆ มีรูปงูรูปเสือ แสดงว่าอยู่ในป่า สัตว์ร้ายต่าง ๆ ก็มาทำอันตรายไม่ได้
รูปพระคุณบิดามารดา แสดงเรื่องราวของครอบครัว เมื่อแต่งงานก็ต้องการมีลูก ผู้หญิงจุดธูปบนบานศาลกล่าวขอลูก เมื่อตั้งครรภ์ก็ต้องรักษาตัวเพื่อให้ลูกออกมาแข็งแรง
เมื่อคลอด (มีหมอตำแยมาช่วยทำคลอด) แสดงว่าเมื่อเกิดมาก็สร้างความทุกข์ให้แม่ แต่เมื่อแม่เห็นลูกก็จะลืมความทุกข์ มีลูกแล้วพ่อแม่รักกัน มีคำจารึกที่อ้างว่า
เป็นพระสูตรที่เทศน์โปรดพระอานนท์เหมือนพระสูตรทั้งปวงแต่ที่จริงไม่มี เป็นคำสอนที่แต่งขึ้นใหม่โดยได้รับอิทธิพลลัทธิขงจื้อ กล่าวถึงโทษที่ผู้ประพฤติปฏิบัติไม่ถูกต้องต่อบิดามารดาจะได้รับ
เช่น ผู้ที่ด่าพ่อแม่ของตนเอง ด้านบนมีรูปเทพต่าง ๆ เช่น เทพแห่งลม เทพแห่งฝน ซึ่งจะลงโทษผู้อกตัญญู ด้านล่างมีรูปพระพุทธเจ้าทรงแสดงความกตัญญูต่อพระบิดาและพระมารดา เช่น มาเทศน์โปรด มายกโลงศพพระบิดามารดา
(น.31) รูป 26 ภาพแสดงเรื่องพระคุณบิดามารดา
รูป 27 จารึกพระสูตรที่เรื่องราวได้อิทธิพลขงจื้อ
รูป 28 พระพุทธเจ้าทรงแสดงความกตัญญูต่อพระพุทธบิดา
รูป 29 พระพุทธเจ้าแบกโลงพระพุทธบิดา
(น.32) รูป 30 พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร
(น.32) เรื่องนิทาน ไม่ทราบมาจากชาดก หรือ อวทาน เช่น เรื่องนกแก้วขโมยข้าวเลี้ยงบิดามารดา มีเรื่องผู้ที่ควักลูกตาตัดเนื้อเลี้ยงพ่อแม่
รูปสลักที่ค่อนข้างประณีตกว่ารูปอื่น ๆ เป็นรูปสวรรค์ พระโพธิสัตว์ต่าง ๆ เช่น พระเมตไตรย์ พระอวโลกิเตศวร (กวนอิม) พระมหาสถามปราปตะ พระกษิติครรภ (ดูแลนิริยภูมิ)
รูปนรก ในที่นี้เป็นภาพที่ใหญ่ที่สุดในประเทศจีน นรกมี 18 ขุม ก่อนจะลงนรก วิญญาณจะต้องไปฟังการตัดสิน ในนรกมีภาพโทษทัณฑ์ต่าง ๆ เช่น ลงกระทะทองแดง (แต่ไม่มีขึ้นต้นงิ้ว)
รูปหลิวเปิ่นจุนผู้เป็นอาจารย์ของเจ้าจื้อเฟิ่ง ตัดหูควักลูกตาตนเองและได้บรรลุธรรมขั้นสูง
(น.33) รูป 31 นรก
รูป 32 หลิวเปิ่นจุน
(น.34) รูป 33 คนสำคัญเขียนตัวหนังสือเอาไว้
(น.34) จากนั้นชมธรรมชาติภูเขาหินทราย สลักลายมือของบุคคลสำคัญ เช่น ท่านนายกรัฐมนตรีหลี่เผิง ท่านประธานสภาเฉียวสือ เข้าไปนั่งพักในห้องพัก
นายอำเภอเฉินหวยเหวินให้หนังสือเกี่ยวกับภาพสลักในอำเภอต้าจู๋ และอธิบายว่าที่จริงมีอยู่หลายแห่ง แต่เราไม่มีเวลาจึงดูได้แห่งเดียว ในหนังสือมีภาพสลักที่เราดูในวันนี้
และที่เป่ยซานซึ่งรัฐบาลอนุรักษ์เช่นเดียวกับที่นี่ มีรูปสลักที่เก่าแก่กว่าที่นี่คือ เป็นสมัยราชวงศ์ถัง ข้าพเจ้าเขียนอักษรจีนว่า ต้าจู๋สือเขอเหม่ย แปลว่า ต้าจู๋หินสลักงาม
กลับไปที่โรงแรมต้าจู๋ นายอำเภอเป็นเจ้าภาพเลี้ยงอาหารกลางวัน เป็นอาหารพื้นเมือง มีเหล้าขาวมาอีก คราวนี้ข้าพเจ้าดื่มถ้วยเดียว มีเหล้าแดงของท้องถิ่น ยี่ห้อหญิงเป่าขลุ่ย (ตี๋หนู่ว์) และเบียร์ของท้องถิ่น ชิมเล็กน้อย
(น.35) รูป 34 ข้าพเจ้าเขียนหนังสือจีน
Next >>