Please wait...

<< Back

" เย็นสบายชายน้ำ วันเสาร์ที่ 24 สิงหาคม 2539 "


(น.242) รูป 216 เช้านี้อากาศหนาว


รูป 217 ตอนเช้ามีคนมารำมวยจีน

(น.243) วันเสาร์ที่ 24 สิงหาคม 2539
ตื่นขึ้นมาเองเกือบตีห้า ไม่มีคนมาเรียก เมื่อคืนนี้อารยาบอกไว้ว่าถ้าจะเห็นพระอาทิตย์ขึ้น ทางโรงแรมเขาจะมาปลุกให้ ข้าพเจ้าก็เตรียมตัวอย่างดี ได้ยินแต่เสียงคนจีนเจี๊ยวจ๊าว ออกไปยืนที่เฉลียงเห็นจี้กับอารยาพยายามดูพระอาทิตย์ขึ้น แต่ว่าไม่เห็น ที่จริงแล้วการดูพระอาทิตย์ขึ้นจะต้องดูที่กวงหมิงติ่ง ก่อน 6 โมง 6 นาที เป็นภูเขายอดแรกที่พระอาทิตย์ส่องไปถึง คำว่า กวงหมิง แปลว่า แสงสว่าง ส่วนคำว่า ติ่ง แปลว่า ยอด ตกลงก็ไม่เห็นพระอาทิตย์ขึ้น


(น.244) รูป 218 พี่อู๋หุ้ยชิงทดลองหอบสัมภาระ

(น.244) หลังอาหารเช้าเราเดินไปที่ยอดเขากวงหมิงติ่ง ซึ่งเป็นยอดที่สูงที่สองรองมาจากยอดเขาดอกบัว ซึ่งสูงกว่าระดับน้ำทะเลถึง 1,860 เมตร เขตภูเขาหวงซานแบ่งเป็น 5 ส่วน หน้าประตูทางเข้าสู่ภูเขาเรียกว่า เฉียนไห่ บริเวณนี้มีร้านขายของ ที่พัก สถานพักฟื้นคนชรา ที่ทำการไปรษณีย์ ทางขวามือเรียกว่า เขตตงไห่ คือกลุ่มภูเขาด้านตะวันออก และทางซ้ายมือเรียกว่า ซีไห่ ทางเหนือเรียกว่า เป่ยไห่ คือ บริเวณที่ตั้งโรงแรมที่เราอยู่ เราเดินไปทางทิศตะวันตก มองเห็นอาคารหลังคาสีเหลืองอยู่ไกล ๆ ได้ทราบว่าเดิมเป็นวัดในพุทธศาสนา ต่อมาเปลี่ยนเป็นบ้านเรือนและร้านค้า เพราะว่าทางการไม่ประสงค์ให้จุดธูปเทียน เกรงว่าจะเกิดอัคคีภัย


(น.245) รูป 219 ให้ดูภาพทิวทัศน์กันอีก

(น.245) เดินไปถึงโรงแรมซีไห่ เป็นโรงแรมสร้างแบบฝรั่ง คุณเฉินเล่าว่าเมื่อครั้งสมเด็จป้าเสด็จ ประทับที่โรงแรมนี้ เพราะว่าช่วงนั้นโรงแรมเป่ยไห่ยังสร้างไม่เสร็จ ขณะนี้คนนิยมมาเที่ยวหวงซานกันมาก จึงมีโรงแรมและเกสต์เฮาส์เกิดขึ้นมากทั้งของรัฐบาลของเอกชน และเอกชนลงทุนร่วมกับรัฐบาล ใกล้ ๆ กับโรงแรมซีไห่ มีอ่างเก็บน้ำซีไห่ เก็บน้ำที่ไหลจากซอกเขาเพื่อไว้ใช้เมื่อแห้งแล้ง


(น.246) รูป 220 ให้ดูภาพทิวทัศน์กันอีก


(น.247) รูป 221ให้ดูภาพทิวทัศน์กันอีก

(น.247) เดินไปเขาตันเสีย มองเห็นยอดเขาที่เราชมกันเมื่อวานนี้หลายยอด ยังมียอดเขาสิงโต ลิงหินมองทะเล ไก่โต้ง และมังกรทั้งเก้า จากนั้นเราลงมาหยุดพักที่ศาลาไผหยุน หรือศาลาชมเมฆ มองดูยอดเขาที่สวยงามของเขตซีไห่ เช่น ยอดเขาป่าต้นสน ยอดเขาเทพเจ้าตากรองเท้า สุนัขสวรรค์มองพระจันทร์ เทพธิดาปักผ้า ไผ่หิน หินตกจากสวรรค์ ยอดเขาหน่อไม้ อู๋ซงสู้เสือ (ตามเรื่องในซ้องกั๋ง) มองไปเห็นที่จะก่อสร้างสถานีกระเช้าอีกสามสาย มีฮ่องกงมาลงทุน แถว ๆ นี้มีร้านขายของที่ระลึก เห็นมีกุญแจล็อคหัวใจ ก็เลยบอกเสี่ยวอู๋ (ล่าม) ให้ทดลองไปซื้อมาล็อคบ้าง คนขายเกิดใจดีให้ฟรี


(น.248) รูป 222 ศาลาชมเมฆ

(น.248) ศาลาชมเมฆนี้อยู่หน้าโรงแรมชมเมฆ สร้างด้วยหิน มีป้ายเขียนว่า เป็นป้ายที่รัฐบาลออกให้ว่าเป็นโรงแรมที่บริการดีไว้ใจได้ เป็นสมาชิกสมาคมการท่องเที่ยว เดินต่อไปที่ผาสะท้อนเสียง เป็นหุบเขาลึกมาก ต้องคนเสียงดัง ๆ ตะโกนลงไป จึงมีเสียงสะท้อนกลับ มีเรื่องเล่าว่ามีชายหญิงคู่หนึ่งรักกัน แต่ต่างฝ่ายต่างมีครอบครัวทำให้ทั้งสองไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ จึงพากันมากระโดดเหวฆ่าตัวตาย


(น.249) รูป 223 ชมวิวหวงซาน

(น.249) ระหว่างทางมาศาลาพักเหนื่อย มีการเขียนคำคมเกี่ยวกับความเป็นคนของเถาสิงจือ ผู้ซึ่งเป็นนักการศึกษาที่มีชื่อมากในสมัยก๊กมินตั๋ง เคยมีตำแหน่งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาใน พ.ศ. 2509 เป็นผู้บุกเบิกงานหลายด้านทางการศึกษา เขาเขียนเอาไว้ว่า “ทำแล้วจึงรู้ รู้แล้วจึงรู้ว่าทำอย่างไร การปฏิบัติตนเปรียบได้เหมือนพ่อ ความรู้เปรียบได้เหมือนลูก” ในที่นี้หมายถึง การเป็นคนที่ดี การปฏิบัติตนย่อมสำคัญกว่าความรู้ หากเป็นผู้มีความรู้ แต่ไม่รู้จักปฏิบัติให้ถูกต้อง ความรู้นั้นก็จะไม่มีประโยชน์อันใด


(น.250) รูป 224 ชมวิวหวงซาน

(น.251) ขึ้นมาถึงยอดกวงหมิงติ่ง เห็นทิวทัศน์สวยงาม จนมีคนกล่าวว่าหวงซานสวรรค์บนโลกมนุษย์ การขึ้นมาบนยอดเขาเปรียบเหมือนว่า เราเป็นเซียนประทับอยู่ในดินแดนสวรรค์ บนยอดกวงหมิงติ่งมีสถานีตรวจอากาศด้วย (เพราะว่าจากยอดนี้มองเห็นยอดดอกบัวที่สวยงามและสูงที่สุด ส่วนเทียนตูเฟิงที่มีความสูงเท่า ๆ กับยอดเขาดอกบัวนั้นมองไม่เห็นเพราะว่าหมอกจัด) ที่กวงหมิงติ่งมีร้านขายน้ำและขนมปัง มีป้ายทองแดงที่แสดงว่าขึ้นยอดเขามาแล้ว ผู้ขายสลักชื่อ และวันที่ ตั้งราคาไว้อันละ 15 หยวน กลับโรงแรมรับประทานอาหารกลางวันเวลา 11.30 น. ตอนบ่ายออกเดินต่อที่ตั้งใจจะไปเมื่อวานนี้ แต่ไม่ได้ไปเพราะฝนตก คือ ยอดเขาซ่างเซิงเฟิง เห็นต้นไม้ต่าง ๆ เขาเขียนป้ายติด มีชื่อจีน ชื่อทางวิทยาศาสตร์ บางต้นก็บอกอายุ เช่น ต้นสนต้นหนึ่ง อายุ 350 ปี

Next >>