<< Back

เกล็ดหิมะในสายหมอก เล่ม 2 เหลียวหนิง วันเสาร์ที่ 8 มกราคม 2537

(น.151) รูป 195 ลงจากกำแพงล้อมรอบสุสาน


(น.152) รูป 196 เดินลุยหิมะในสุสาน


รูป 197 ถ่ายรูปกับช้างที่เฝ้าสุสาน


(น.153) รูป 198 ถ่ายรูปกับช้างที่เฝ้าสุสาน

(น.153) นอกจากนั้นก็ไม่มีอะไร พูดกันเรื่องสัตว์มงคลที่นี่ทำได้งามดี ช้างภาษาจีนเรียกว่า เซี่ยง เสียงคล้ายกับคำว่า เสียง หรือคำเต็มว่า จี๋เสียง แปลว่า สิริมงคล อูฐสองโหนก เป็นพาหนะทะเลทราย แบกของหนัก กินน้ำน้อย เป็นม้าพันธุ์มองโกล เป็นพาหนะของจักรพรรดิ


(น.154) รูป 199 รูปนี้เป็นอูฐ


(น.155) รูป 200 ถ่ายรูปคู่กับตุ้ยถ่ายรูปกับท่านทูตและอาจารย์ธิดา


รูป 201 เจอประธานเหมาเจ๋อตุง

(น.155) เป่ยหลิงนี้เมื่อปลดแอกแล้วทำเป็นสวนสาธารณะ แบบค่อยเป็นค่อยไป คือค่อยๆบูรณะยังไม่สมบูรณ์ดี กำลังจะลาผู้ต้อนรับ ก็มีคนมาแนะนำว่ารองผู้อำนวยการกองสาธารณะเคยแสดงละครเป็นท่านประธานเหมาตอน ค.ศ. 1980 เรื่องทะเลกำลังหัวเราะ ท่านรองผู้อำนวยการฯ ชื่อจริงว่า ซูหลินเถียน

(น.156) ฉายาในการแสดงว่า ซูสิ่ง แต่ก่อนเคยเป็นทหารเรือ ทะเลกำลังหัวเราะ เป็นเรื่องของท่านประธานเหมากำลังตรวจพล ในเรือที่จะข้ามแยงซีเกียงไปจับเจียงไคเช็คที่นานกิง เขาบอกว่าเรื่องการหัดพูดภาษาสำเนียงก็เป็นเรื่องยาก ท่านเหมาเป็นคนหูหนาน หูหนานเองก็มีหลายสำเนียง ท่านเหมาเป็นคนเกิดในเมืองเล็กๆ ถ้าพูดตามนั้นคนจะไม่รู้เรื่อง จึงเลือกเอาสำเนียงฉางซาซึ่งเป็นเมืองใหญ่ คนเข้าใจมาก แต่ก็รู้ว่ามาจากหูหนาน ข้าพเจ้าคิดว่าที่จริงแล้วน่าจะอยู่ที่ว่าท่านเหมาพูดอย่างไร คนจึงรู้เรื่องเชื่อฟังทั้งประเทศ แล้วก็พูดตามไปอย่างนั้น เขาได้แสดงพูดให้ฟังตอนท่านเหมาพูดกับผู้สื่อข่าวที่ซีอาน ข้าพเจ้าขอให้คุณสรรธนัฏฐ์และคุณวีระชัยมาถ่ายทีวีไว้ด้วย เขาเล่าว่าตอนแสดงต้องใส่รองเท้าสูงเพราะตัวเตี้ยเกินไป การเล่นอย่างนี้ก็เหนื่อยมากต้องใช้กำลังภายในพูดเสียงดังจากลำ- คอ ข้าพเจ้าขอให้เขาแสดงอีกสักที คราวนี้อ่านบทกวีท่านเหมาเรื่องพวกจักรวรรดินิยมเข้ามาโจมตีประเทศจีน จีนอาศัยตนเองสร้างสรรค์ประเทศ เขาจะตะโกนด่าว่าอย่างไรก็ไม่ทำให้เราหวั่นใจแต่อย่างใด


(น.157) รูป 202 คณะผู้ดูแลสุสาน


รูป 203 ประธานเหมา ในละครเรื่องทะเลกำลังร้องไห้


(น.158) รูป 205 ในทะเลสาบกลายเป็นน้ำแข็งหนา คนเล่นเลื่อนกันอย่างสนุกสนาน

Next >>