<< Back

ราชวงศ์เหลียว

จากหนังสือ

เกล็ดหิมะในสายหมอก
เกล็ดหิมะในสายหมอก เล่ม 2 เหลียวหนิง หน้า 32-35

(น.32) ห้องที่ 6 สมัยเหลียว วัฒนธรรมพวกฉีตาน (ค.ศ. 926-1125) คนส่วนนี้กลุ่มหนึ่งไปอยู่ทางตะวันตกแถบมณฑลซินเกียง เรียกว่าเหลียวตะวันตก การศึกษาประวัติศาสตร์ช่วงนี้ค่อนข้างยากเพราะชื่อเมืองก็เรียกต่างๆกันไป ผิดจากที่ใช้กันก่อนสมัยราชวงศ์เหลียว เช่น เมืองปักกิ่งเรียกกันว่าซ่างจิง ส่วนเมืองหลินหวงฝู่ (ปัจจุบันอยู่มองโกเลียใน) กลับเรียกว่าเมืองเป่ยจิง ส่วนเมืองต้าถงเรียกซีจิง เมืองเหลียวหยางเรียกตงจิง เป็นเมืองหลวงในขณะนั้น


(น.33) รูป

(น.33) วัฒนธรรมในแถบนี้คล้ายกับราชวงศ์ฮั่น แต่ที่พิเศษคือมีการโยกย้ายเร่ร่อน เจอสุสานของสตรีสูงศักดิ์ ทำเป็นรูปบ้านคน ศพใส่โลงหิน ของที่ใส่ในสุสานหลายอย่างไม่ใช่ของในท้องถิ่น เป็นของมาจากทางใต้ มีภาชนะเคลือบขาวสมัยราชวงศ์ซ้อง (ถ้าไม่บอกว่าเป็นของเก่าก็ดูไม่ออก คิดว่าเป็นชามก๋วยเตี๋ยวยุคปัจจุบัน) หมากรุกโบราณเรียกว่าชวงลู่ เข้าใจว่าเป็นอย่างเดียวกับที่มีบรรยายไว้ในวรรณคดีเรื่องหงโหลวมิ่ง เครื่องเขิน ผู้ตายสวมเสื้อไหมปักทองซ้อนกันหลายชั้น มีเครื่องประดับม้า มีม้วนภาพเขียน ของทำด้วยแก้วโมรา


(น.34) รูป 48 ฟังบรรยายก่อนให้ดูของพิเศษ

(น.34) ห้อง 7 ก็เป็นของราชวงศ์เหลียวเช่นเดียวกัน มีมงกุฎกาไหล่ทอง เครื่องประดับม้า กระดิ่ง เครื่องม้าสลักรูปมังกรคู่ ตัวอย่างหินจากโลงศพสลักเป็นรูปรถเทียมอูฐ เครื่องเซรามิกเคลือบขาว แผ่นปิดหน้าคนตายทำด้วยทองแดง นิทรรศการส่วนหนึ่งในห้องนี้เกี่ยวกับพุทธศาสนาสมัยเหลียวใต้ซึ่งเจริญมาก มีพระเจดีย์ พระธาตุ ภาพที่สลักบนเจดีย์ ขอบทำเป็นรูปเทวดาเหาะ คล้ายๆกับที่พบแถบถ้ำตุนหวง ภาพเขียนฝาผนังภายในก็คล้ายๆกัน มีรูปทวารบาลไว้ทรงผมแปลก คือโกนหัวหมดปล่อยแต่ข้างๆยาว ทำให้นึกถึงพวกผู้ชายแมนจูที่โกนหัวครึ่งหนึ่งและที่เหลือถักเปียยาว พวกมูเซอร์ดำทั้งชายหญิงโกนหัวด้านหน้าด้านหลังปล่อยยาว พวกนายพลเหลียวก็ไว้ผมสองแกละอย่างนี้เช่นกัน


(น.35) รูป 49 ของพิเศษในพิพิธภัณฑ์

เกล็ดหิมะในสายหมอก เล่ม 3 จี๋หลิน หน้า 82

(น.82) ขึ้นไปชั้นบนมีเรื่องราชวงศ์เหลียว มีทั้งภาษาจีนและภาษาอังกฤษ ได้จดภาษาอังกฤษมาบ้าง The Organisational System of Liao บรรพบุรุษเป็นชนเผ่าฉีตาน ต่อมารวมชาติเปลี่ยนชื่อประเทศจากฉีตานเป็นเหลียว สถาปนาการปกครองเป็นกรมการเมืองฝ่ายเหนือและฝ่ายใต้ มีรัฐบาลกลางควบคุม มีรูปถ่ายสถานที่เมืองโบราณ 4 เมือง ตอนนี้ดูเป็นแต่กองดิน พบวัตถุโบราณ เช่น กระเบื้องมุงหลังคา หน้ามังกร เจดีย์ ดินเผาเรียกว่าว่านจินถ่า วังใต้ดิน ภาพวาดกษัตริย์ล่าสัตว์ ทุกคนไว้ผมแกละ 2 ข้าง เหรียญเงิน ชาวฉีตานเคยอยู่ในทุ่งหญ้าขี่ม้ามาก่อน ฉะนั้นสิ่งของเกี่ยวกับการขี่ม้าจึงเป็นของสำคัญ เช่น อานม้าต้องทำให้สุดฝีมือ เครื่องปั้นดินเผาสำหรับใส่น้ำแขวนข้างม้า รูปร่างเลียนแบบของโบราณซึ่งเป็นหนัง เครื่องเซรามิกเคลือบสีขาว โอ่งรูปขาไก่สำหรับใส่น้ำ ภาพวาดสมัยเหลียว ได้อิทธิพลทั้งสมัยถังและซ้อง สุสานหมายเลข 1 พบ ค.ศ. 1971