<< Back
ซุปไก่ตุ๋นในหม้อ
จากหนังสือ
ย่ำแดนมังกร
ย่ำแดนมังกร หน้า 293-294
(น.293) สิ่งที่รับประทานกับหมาดำเป็นซุปซึ่งเขียนไว้ในเมนูว่า “ซุปไก่ตุ๋นในหม้อ” ต้องอธิบายนิดหน่อยว่าหม้ออันนี้เป็นหม้อพิเศษซึ่งใช้ทำไก่อัด (ทั้งตัว) ใครๆ เช่น ป้าไล ตุ๋ย ต่างซื้อกันใหญ่ ท่านผู้ว่าฯ กระซิบว่านี่ไม่ใช่ไก่ แต่เป็นตุ๊กแก ข้าพเจ้าเป็นคนสำคัญก็ได้กินมากหน่อย คนอื่นๆ ได้กินแต่น้ำซุปหรือเนื้อไก่เท่านั้นแหละ ไม่ใช่ตุ๊กแกจริงๆ ว่าแล้วก็หันไปสั่งลูกน้องให้เลือกเฉพาะตรงที่เป็นตุ๊กแกมาให้ข้าพเจ้าถึง สองถ้วย เนื้อตุ๊กแกในซุปนี้ไม่ค่อยน่าเกลียดเขาลอกหนังออกหมดแล้ว หั่นเป็นท่อนๆ ท่อนที่มีขาติดก็ตัดขาออก ท่านผู้ว่าฯ อธิบายวิธีรับประทานว่า กระดูกตุ๊กแกก็รับประทานได้ แต่ขอให้เคี้ยวละเอียดๆ ให้รับประทานมากๆ เพราะเป็นประโยชน์ต่อร่างกาย ช่วยระบบประสาท และแก้หืด กล่าวพลางสั่งลูกน้องว่าอะไรอีกไม่ทราบ ลูกน้องคนนั้นหายไปและกลับมาพร้อมกับตุ๊กแก (เป็นๆ) ตัวหนึ่งผูกติดไม้มาส่งให้ข้าพเจ้า
ตั้งแต่เกิดมาข้าพเจ้าก็ไม่เคยจับตุ๊กแก รู้สึกอยู่ตลอดเวลาว่ามันน่าเกลียดน่ากลัว ในกระบวนสัตว์ต่างๆ ให้น่าเกลียดแสนน่าเกลียด เช่น ไส้เดือนกิ้งกือ หนอน แม้แต่บุ้งก็เคยจับ กลัวอยู่ 2 อย่างคือ ตุ๊กแก กับคางคก วันนี้เลยลองจับตุ๊กแก เขาเตือนว่า อย่าจับตุ๊กแกที่ปาก เพราะมันดุมาก อาจจะกัดเอาได้ ให้จับที่ตัว ตุ๊กแกที่เขาเอามาให้ดูนั้นตัวไม่โตนัก ยาวประมาณคืบหนึ่ง เป็นสีเทา
(น.294) หนังเรียบกว่าตุ๊กแกบ้านเรา ตาสีเหลือง เมื่อข้าพเจ้าดูเสร็จแล้วเขาเอาโชว์ตามโต๊ะต่างๆ ภุชชงค์ถึงกับเอาแว่นขยายขึ้นมาส่อง ได้ความว่ากสิณให้ตุ๊กแกอ้าหาก และตรวจดูคอ แอ๋วจัดการขอตุ๊กแกมาให้กสิณเลี้ยง ซึ่งกสิณได้แก้มัดแล้วเอาไปปล่อยไว้ที่ก้อนหิน ตกลงกสิณเป็นคนเดียวที่ได้ทำบุญในวันวิสาขบูชาโดยการปล่อยตุ๊กแกแทนการปล่อย นกปล่อยปลาแบบธรรมดาๆ ตุ๊กแกนี้เป็นของแพงราคาตั้งแต่ 5-6 หยวน เล่นเอาข้าพเจ้าอยากขายตุ๊กแกส่งออกนอก เมื่อข้าพเจ้าเด็กๆ ได้มีโอกาสไปเมืองอังกฤษเห็นตุ๊กแกขายในร้านสัตว์ราคาแพงถึงตัวละ 2 ปอนด์ เล่นเอาอยากขายตุ๊กแกอยู่พักหนึ่ง ได้ทราบว่าทางอีสานของไทยมีคนจับตุ๊กแกส่งขายนอกประเทศเหมือนกัน
รสชาติตุ๊กแกนี่ดีมาก คล้ายๆ ไก่แต่เนื้อละเอียดกว่าไม่ทราบว่าตุ๊กแกของข้าพเจ้าที่เมืองไทยจะอร่อยหรือ เปล่า ตุ๊กแกตัวของ ตุ๊กแกตัวของข้าพเจ้าโตมาก ตัวสีออกฟ้าๆ มีจุดสีแสด
จัดหมวดหมู่สารสนเทศ
ซุปไก่ตุ๋นในหม้อ
ซุปไก่ตุ๋นในหม้อ คืออะไร
สิ่งที่รับประทานกับหมาดำเป็นซุปซึ่งเขียนไว้ในเมนูว่า “ซุปไก่ตุ๋นในหม้อ” ต้องอธิบายนิดหน่อยว่าหม้ออันนี้เป็นหม้อพิเศษซึ่งใช้ทำไก่อัด (ทั้งตัว) ใครๆ เช่น ป้าไล ตุ๋ย ต่างซื้อกันใหญ่ ท่านผู้ว่าฯ กระซิบว่านี่ไม่ใช่ไก่ แต่เป็นตุ๊กแก[1]
รสชาติและสรรพคุณ
ข้าพเจ้าเป็นคนสำคัญก็ได้กินมากหน่อย คนอื่นๆ ได้กินแต่น้ำซุปหรือเนื้อไก่เท่านั้น ไม่ใช่ตุ๊กแกจริงๆ ว่าแล้วก็หันไปสั่งลูกน้องให้เลือกเฉพาะตรงที่เป็นตุ๊กแกมาให้ข้าพเจ้าถึงสองถ้วย เนื้อตุ๊กแกในซุปนี้ไม่ค่อยน่าเกลียดเขาลอกหนังออกหมดแล้ว หั่นเป็นท่อนๆ ท่อนที่มีขาติดก็ตัดขาออก
ท่านผู้ว่าฯ อธิบายวิธีรับประทานว่า กระดูกตุ๊กแกก็รับประทานได้ แต่ขอให้เคี้ยวละเอียดๆ ให้รับประทานมากๆ เพราะเป็นประโยชน์ต่อร่างกาย ช่วยระบบประสาท และแก้หืด
รสชาติตุ๊กแกนี่ดีมาก คล้ายๆ ไก่แต่เนื้อละเอียดกว่าไม่ทราบว่าตุ๊กแกของข้าพเจ้าที่เมืองไทยจะอร่อยหรือเปล่า[2]
ลักษณะตุ๊กแก
ตั้งแต่เกิดมาข้าพเจ้าไม่เคยจับตุ๊กแก รู้สึกอยู่ตลอดเวลาว่ามันน่าเกลียดน่ากลัว ในกระบวนสัตว์ต่างๆ ให้น่าเกลียดแสนน่าเกลียด เช่น ไส้เดือน กิ้งกือ หนอน แม้แต่บุ้งก็เคยจับ กลัวอยู่ 2 อย่างคือ ตุ๊กแก กับคางคก วันนี้เลยลองจับตุ๊กแก ตุ๊กแกตัวของข้าพเจ้าโตมาก ตัวสีออกฟ้าๆ มีจุดสีแสด เขาเตือนว่า อย่าจับตุ๊กแกที่ปาก เพราะมันดุมาก อาจจะกัดเอาได้ ให้จับที่ตัว ตุ๊กแกที่เขาเอามาให้ดูนั้นตัวไม่โตนัก ยาวประมาณคืบหนึ่ง เป็นสีเทา หนังเรียบกว่าตุ๊กแกบ้านเรา ตาสีเหลือง เมื่อข้าพเจ้าดูเสร็จแล้วเขาเอาโชว์ตามโต๊ะต่างๆ ภุชชงค์ถึงกับเอาแว่นขยายขึ้นมาส่อง ได้ความว่ากสิณให้ตุ๊กแกอ้าปาก และตรวจดูคอ แอ๋วจัดการขอตุ๊กแกมาให้กสิณเลี้ยง ซึ่งกสิณได้แก้มัดแล้วเอาไปปล่อยไว้ที่ก้อนหิน ตกลงกสิณเป็นคนเดียวที่ได้ทำบุญในวันวิสาขบูชาโดยการปล่อยตุ๊กแกแทนการปล่อยนกปล่อยปลาแบบธรรมดาๆ[3]
ส่งท้าย
ตุ๊กแกนี้เป็นของแพงราคาตั้งแต่ 5-6 หยวน เล่นเอาข้าพเจ้าอยากขายตุ๊กแกส่งออกนอก เมื่อข้าพเจ้าเด็กๆ ได้มีโอกาสไปเมืองอังกฤษเห็นตุ๊กแกขายในร้านสัตว์ราคาแพงถึงตัวละ 2 ปอนด์ เล่นเอาอยากขายตุ๊กแกอยู่พักหนึ่ง ได้ทราบว่าทางอีสานของไทยมีคนจับตุ๊กแกส่งขายนอกประเทศเหมือนกัน[4]
อ้างอิง
1. ย่ำแดนมังกร หน้า 293
2. ย่ำแดนมังกร หน้า 293,294
3. ย่ำแดนมังกร หน้า 293-294
4. ย่ำแดนมังกร หน้า 294