<< Back
" มุ่งไกลในรอยทราย วันจันทร์ที่ 16 เมษายน 2533 "
(น.233) รูป 145. เมื่อดูถ้ำแล้วอาจารย์ต้วนให้หนังสือเป็นข้อมูลเกี่ยวกับตุนหวง และให้เขียนอักษรจีนอีก
After examining the caves, Professor Duan gave me books on Dunhuang, and asked me to do more Chinese calligraphy.
(น.233) ค้นคว้าเห็นจะต้องใช้เวลานาน ต้องขอความกรุณาจากครุกู้หรืออาจารย์สารสิน ดังนั้นข้าพเจ้าขออนุญาตเขียนอย่างย่นย่อไว้เท่านี้
การค้นคว้าเกี่ยวกับพุทธศิลป์ของข้าพเจ้าในครั้งนี้ไม่ค่อยสมบูรณ์ เนื่องจากข้าพเจ้าต้องการพิมพ์หนังสือออกมาให้ทันเวลา เรามีเวลาดูภาพ
(น.234) ที่ถ้ำตุนหวงนี้น้อยมาก ถ้ำก็มืด มองไม่ค่อยชัด และไม่ได้ถ่ายรูปมาดู อีกอย่างหนึ่งข้าพเจ้าไม่ค่อยเข้าใจคำอธิบาย
ข้าพเจ้าต้องการทราบชื่อคัมภีร์ที่เป็นแนวในการวาดภาพก็ยังไม่สามารถค้นหาได้ครบถ้วน บางทีในอนาคตอาจจะนำเอาเอกสารที่ได้รับมาศึกษาและเขียนบทความวิชาการให้ดีกว่านี้
มีพู่กัน กระดาษ เตรียมให้ข้าพเจ้าเขียนหนังสืออีก คราวนี้ครูกู้กับอาจารย์สารสินช่วยกันคิดว่า “ตุนหวงอี้ชู่ หมิงอี้ฉวนฉิว” แปลว่าศิลปะตุนหวงเป็นที่เลื่องลือทั่วโลก
กลับจากตุนหวงเห็นป้ายประกาศอยู่ข้างหน้า เป็นภาษาจีนและอังกฤษ ข้าพเจ้าจดมาได้เฉพาะภาษาอังกฤษ ว่า
To cherish cultural relics is everybody’s duty.
นายกเทศมนตรีเมืองตุนหวงเป็นเจ้าภาพเลี้ยงอาหารกลางวัน หน้าห้องอาหารมีผักทำเป็นรูปนกยูง
ตอนรับประทานอาหารดื่มน้ำชาซานเผ้าอีก ที่นี่ใส่ลูกแอปปริคอต (ลูกเฮ้ง) เขาบอกสรรพคุณว่าป้องกันมะเร็ง
(น.235) รูป 146. งานเลี้ยงอาหารกลางวัน นายกเทศมนตรีตุนหวงเป็นเจ้าภาพ ที่นี่จัดอาหารเป็นงานศิลปะสวยงาม พ่อครัวที่นี่สลักผักผลไม้เก่งมาก
Lunch hosted by the mayor of Dunhuang. The food was artistically presented. The carving of vegetables and fruits here is an exquisite art.
(น.235) ก่อนอาหารนายกเทศมนตรีกล่าวต้อนรับในนามของชาวเขตเทศบาลตุนหวง สถานที่นี้เป็นโบราณสถานที่มีประวัติมายาวนาน สวยงาม
มีชื่อเสียงดีงามในการติดต่อระหว่างจีนกับต่างประเทศ เมืองนี้มีโบราณสถาน 27 แห่ง มีสถานที่ที่น่าไปทัศนศึกษา เช่น เยว่ยาซาน หมิงซาซาน
เนื้อที่ของเขตเทศบาล 31,200 ตารางเมตร ประชากร 120,000 คน ตามที่ทราบมาไทยก็มีทัศนียภาพสวยงาม พุทธศาสนาเจริญ สถานท่องเที่ยวมีชื่อ หวังว่าในการเยือนครั้งนี้เทศบาลตุนหวงกับไทยจะได้มีการแลกเปลี่ยนกันมากขึ้น
ข้าพเจ้ากล่าวตอบ แล้วก็เริ่มรายการอาหาร เริ่มต้นด้วยออร์เดิร์ฟทำเป็นรูปนกยูง อาหารหลักคือ
1. อุ้งตีนอูฐกับภูเขาฉีเหลียน (ทำด้วยไข่ดาว) เขาอธิบายว่าเดี๋ยวนี้อูฐที่นำมารับประทานเป็นอูฐเลี้ยงในฟาร์มเพื่อเอาเนื้อ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
(น.236) รูป 147. งานเลี้ยงอาหารกลางวัน นายกเทศมนตรีตุนหวงเป็นเจ้าภาพ ที่นี่จัดอาหารเป็นงานศิลปะสวยงาม พ่อครัวที่นี่สลักผักผลไม้เก่งมาก
Lunch hosted by the mayor of Dunhuang. The food was artistically presented. The carving of vegetables and fruits here is an exquisite art.
(น.236) อุ้งตีนมารับประทานและเอาขนมาใช้ ที่ทำเป็นรูปฉีเหลียนซาน เพราะมีความสำคัญในด้านเป็นแหล่งน้ำ
2. เจดีย์ม้าขาว ไก่ทอดกับกุ้งจัดเป็นรูปเจดีย์ อธิบายว่าเจดีย์ม้าขาวเป็นโบราณสถานอนุรักษ์ระดับเทศบาล ไก่กับกุ้งก็ประดิษฐ์เป็นรูปเครื่องดนตรีพีพ่า เอาแบบจากภาพในถ้ำตุนหวง
3. ขนมเค้ก เป็นของคั่น
4. เอ็นหอย ประดิษฐ์เป็นรูปน้ำพุเสี้ยววงเดือนในฤดูชุนเทียน ทำเป็นรูปเก๋ง คุณเช่าอธิบายว่าเก๋งสมัยราชวงศ์หมิงทำหลังคาเรียบๆ เก๋งสมัยซ่งทำหลังคาโค้ง
5. ปลากู่หยางปวนในทะเลสาบหลานหู (อยู่ใกล้ด่านหยางกวน)
6. เป็นของคั่นรายการ เกี๊ยวนึ่ง ประดิษฐ์เป็นรูปผักกาด
7. ขาแกะทอดกรอบ คุณเช่าชอบแกะ เพราะไปอยู่ปากีสถานนาน
(น.237)
8. เป็นของคั่นรายการ ขนมพันชั้น ตอนที่ทาเคชิตะมาชอบขนมชนิดนี้มาก
9. เห็ดหอมผัดผัก
10. ซาลาเปา (คั่นรายการ)
11. พุทราเชื่อม (อั้งจ้อ) ทำเป็นเนินทรายหมิงซา พุทราเชื่อมนี้ร้อนจังเลย มีสรรพคุณบำรุงเลือดให้เดินคล่อง
สุดท้ายเป็นบะหมี่อายุยืน พวกบะหมี่ที่ทำด้วยมือ ที่เรียกว่าลาเมี่ยนพวกนี้จะนุ่มอร่อยมาก
อาหารมื้อนี้ก็อร่อยดี ท่านนายกเทศมนตรีก็พยายามให้เร็วๆ เพราะทราบว่าเรามีรายการตอนบ่ายต่อ นอกจากจะอร่อยแล้วยังจัดและสลักเสลาด้วยฝีมืออันประณีตอย่างยิ่ง ได้ความว่าพวกในครัวไม่ได้นอนกันทั้งคืน
ระหว่างอาหาร นายกเทศมนตรีกับอาจารย์ต้วนก็เล่าอะไรต่อมิอะไรให้ฟังหลายอย่าง นายกเทศมนตรีมาจากซีอาน เป็นวิศวกรพลังงาน เมื่อเรียนจบแล้วมาบรรจุในโรงงานทำปุ๋ยเคมีที่นี่ อยู่มา 20 ปีแล้ว เคยเป็นรองเลขาธิการพรรคของเทศบาล เพิ่งมาเป็นนายเทศมนตรีได้ 2 ปี
อาจารย์ต้วนยังเตือนว่าอยากเชิญคนไทยมาประชุม ตุนหวงมีที่อยู่ให้แต่ต้องออกค่าใช้จ่ายเอง มีพระจากญี่ปุ่นและไต้หวันมาด้วย
พักผ่อนนิดหน่อย เวลา 15.20 น. ออกรถไปหมิงซาซาน คุณหวางคนขับรถสอนวิธีขี่อูฐว่าต้องจับเหล็กข้างหน้า ทำแขนตรงๆ คุณเฉิงชี้ให้ดูว่าตามบ้านของชาวบ้านจะปลูกองุ่นของตัวเอง แต่ต้องถึงเดือนสิงหาคมจึงจะออกผล วันที่ 15 สิงหาคมมีเทศกาลเกี่ยวกับองุ่น
(น.238) รูป 148. เตรียมตัวเพื่อมุ่งไกลในรอยทราย
Preparation for the desert traching.
(น.239) รูป 149. เตรียมตัวเพื่อมุ่งไกลในรอยทราย
Preparation for the desert traching.
(น.240) รูป 150. เตรียมขึ้นอูฐก่อนจะเริ่มการเดินทาง
Preparing to mount the camel before the departure.
(น.240) ถึงบริเวณภูเขาหมิงซา มีฝูงอูฐโตคอยท่าเราอยู่แล้ว ข้าพเจ้าขี่ตัวหน้าสุด มีเจ้าของอูฐเป็นผู้จูง การขี่อูฐไม่ยากอะไรเพราะขี่แบบให้คนจูง
อยากจะลองขี่อูฐชนิดที่มีอานและบังเหียน ขี่เองเหมือนขี่ม้า แต่เปียนเหมยเขาคงไม่ยอมแน่ๆ ขนาดอูฐอย่างนี้เขายังกังวล เมื่อขี่ไปถึงทะเลสาบเสี้ยววงพระจันทร์ก็หยุดอูฐ
แทนที่ข้าพเจ้าจะไปชมทะเลสาบ กลับชวนเปียนเหมยปีนภูเขาทราย แต่แรกก็วิ่งขึ้นไปได้ไม่ยากนัก พอขึ้นไปสูงๆ ชักปีนไม่ขึ้น หนังสือนำเที่ยวเขาแนะนำให้ถอดรองเท้าปีน
แต่เราปีนขึ้นไปกันทั้งรองเท้าลำบากหน่อย ขึ้นไปครึ่งเดียวก็ปีนไม่ขึ้นแล้ว เลยคิดว่าลงดีกว่า ชักจะเหนื่อย ตาชักจะลายๆ สงสัยว่าอาจารย์สารสินเห็นท่าไม่ดีเลยมาขอกระเป๋าและกล้องไปช่วยถือ ซึ่งข้าพเจ้าหมดแรงก็เลยให้ไป ขาลงเราใช้วิธีนั่งปล่อย
Next >>