<< Back
ตู้มู่
ประเภทคำ
บุคคลสำคัญ
คำอธิบายเพิ่มเติม
กวีจีน,นักประพันธ์
จากหนังสือ
เจียงหนานแสนงาม
เจียงหนานแสนงาม หน้า 95
(น. 95) วันนี้เป็นวันชิงหมิงหรือเช็งเม้ง ทำให้นึกถึงบทกวีจีนชื่อ ชิงหมิง ของ ตู้มู่ (ค.ศ. 803 – ค.ศ. 852) กวีเอกสมัยราชวงศ์ถังซึ่งรับราชการเป็นขุนนางระดับสูงด้วย บทกวีมีความว่า
เทศกาลชิงหมิงฝนตกพรำๆ
ในหว่างวิถี คนเดินทางใจขาดรอน
ขอถามร้านเหล้าอยู่ที่ใด
เด็กเลี้ยงวัวชีไปหมู่บ้านซิ่งฮวาไกลโพ้น
ชิงหมิงหรือที่ภาษาจีนแต้จิ๋วออกเสียงว่า เช็งเม้งนั้น เป็นหนึ่งใน 24 เทศกาลของจีน ในวันนี้ชาวจีนจะไปกราบไว้สุสานบรรพบุรุษ จะรวมกันไปทั้งครอบครัว จะปัดกวาดหลุมฝังศพให้สะอาด ตัดหญ้าที่ขึ้นรก เช็ดฝุ่นที่จับอยู่บนตัวอักษรที่จารึกไว้ในแผ่นหิน หากตัวอักษรเลือนก็จะเขียนใหม่ให้ชัดๆ นอกจากนั้นจะไปเที่ยวป่าเขาด้วย ให้สนุกสนานเบิกบานใจ เป็นวันที่รื่นรมย์ได้ไหว้บรรพบุรุษ ได้ชุมนุมพบปะญาติๆ แต่ในวันนี้ กวีกลับต้องเดินทางไปราชการ ไม่ได้ไปร่วมชิงหมิงจึงรู้สึกเป็นทุกข์ ใจขาดรอนๆ ระหว่างเดินทาง
เจียงหนานแสนงาม หน้า 190,193
(น. 190) ส่วนสะพานห้าศาลา สร้างขึ้นใน ค.ศ. 1757 เป็นปีที่ 22 ในรัชกาล สถาปนิกผู้เชี่ยวชาญด้านการสร้างสะพานยกย่องว่า เป็นสะพานที่คงความงามแห่งศิลปะภาคใต้ ผสานกับความสง่างามของศิลปะภาคเหนืออย่างกลมกลืนลงตัว เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า สะพาน 24 ตามบทกวีของตู้มู่ที่พรรณนาความว่า
เขาเขียวเห็นลางๆ สายน้ำเห็นไกลๆ
ที่เจียงหนานปลายชิวเทียน แมกไม้เหี่ยวเฉา
สะพานยี่สิบสี่ ยามราตรีจันทร์กระจ่าง
สอนนางแก้วเป่าขลุ่ยอยู่หนใด
(น. 193) กวีมีอิสระในการเขียน และย่อมหวังให้ผู้อ่านได้ใช้จินตนาการและปัญญากลั่นกรองตีความกวีนิพนธ์ของตน เสรีภาพนี้เป็นการให้ชีวิตอันสมบูรณ์แก่บทกวีจากภาษาใจที่สื่อกันได้โดยไม่มีขอบเขตจำกัด ไร้พรมแดน เป็นภาษาสากล
จากศาลาตกปลาของจักรพรรดิเฉียนหลง ลงเรือล่องต่อไป เรือขึ้นที่ท่าตำหนักว่อชุนไถ ซึ่งจักรพรรดิเฉียนหลงสร้างถวายพระราชชนนีในงานเฉลิมพระชนมพรรษา 5 รอบ หน้าตำหนักมีศิลาจารึกฝีมือเขียนตัวอักษรจีนของประธานเหมาเจ๋อตง เขียนบทกวี จี้หยังโจวหานชั่วพั่นกวน ของ ตู้มู่ ข้างในมีการแสดงดนตรีด้วยเจิง เพลงแม่น้ำหลิวหยังและหยังโจวหมินเกอ (เพลงชาวบ้านของหยังโจว) เป็นการแสดงหมู่
เย็นสบายชายน้ำ
เย็นสบายชายน้ำ หน้า 179
(น.179) ฝาห้องติดลายมือเขียนต่างๆ มีบทประพันธ์ของนักปราชญ์สมัยราชวงศ์ถัง ใช้ตัวอักษร 246 ตัว รำลึกถึงการสร้างหอนี้ในสมัยราชวงศ์ถัง มีหนังสือที่เขียนเกี่ยวกับประวัติของหอนี้ไว้ด้วย เดินขึ้นมาถึงข้างบน ได้เห็นว่าหอนี้สร้างด้วยเหล็กกล้าผสมคอนกรีต แม้แต่หน้าต่างประตูก็เป็นเหล็กดัด แต่ทำเหมือนไม้ทาสีแดงแบบเก๋งจีน มีรูปกวีต่างๆ เช่น ลู่โหยว สมัยราชวงศ์ซ่ง งักฮุย (เยว่เฟย) สมัยราชวงศ์ซ่ง เลี้ยงเสือดำ ที่จริงไม่ได้มีประวัติว่างักฮุยเลี้ยงเสือดำ แต่เป็นการเปรียบเทียบว่าสังคมมืดมิด สมัยราชวงศ์ถังมีกวี เช่น เมิ่งฮ่าวหราน หลี่ไป๋ ตู้ฝู่ ตู้มู่ ชุยเฮ่า หวังเหวย ไป๋จูอี้ กวีแต่ละคนก็มีบทกวีที่คนเองแต่งเขียนไว้ ทุกคนเขียนบทกวีเกี่ยวกับหอนกกระเรียนเหลืองนี้ บทที่ข้าพเจ้าท่องได้เป็นของหลี่ไป๋ แต่หลี่ไป๋เองก็ยอมแพ้บทของชุยเฮ่า
ตู้มู่
ประวัติ
ตู้มู่ (ค.ศ. 803 – ค.ศ. 852) กวีเอกสมัยราชวงศ์ถังซึ่งรับราชการเป็นขุนนางระดับสูง[1] สมัยราชวงศ์ถังมีกวี เช่น เมิ่งฮ่าวหราน หลี่ไป๋ ตู้ฝู่ ตู้มู่ ชุยเฮ่า หวังเหวย ไป๋จูอี้ และกวีแต่ละคนก็มีบทกวีที่คนเองแต่งเขียนไว้ [2]
ตัวอย่างบทกวี
ชิงหมิง
เทศกาลชิงหมิงฝนตกพรำๆ ในหว่างวิถี คนเดินทางใจขาดรอน ขอถามร้านเหล้าอยู่ที่ใด เด็กเลี้ยงวัวชีไปหมู่บ้านซิ่งฮวาไกลโพ้น[3]
สะพานห้าศาลา
เขาเขียวเห็นลางๆ สายน้ำเห็นไกลๆ ที่เจียงหนานปลายชิวเทียน แมกไม้เหี่ยวเฉา สะพานยี่สิบสี่ ยามราตรีจันทร์กระจ่าง สอนนางแก้วเป่าขลุ่ยอยู่หนใด[4]
อ้างอิง
1. เจียงหนานแสนงาม หน้า 95
2. เย็นสบายชายน้ำ หน้า 179
3. เจียงหนานแสนงาม หน้า 95
4. เจียงหนานแสนงาม หน้า 190