<< Back

ซูตงโพ

จากหนังสือ

เกล็ดหิมะในสายหมอก
เกล็ดหิมะในสายหมอก เล่ม 3 จี๋หลิน หน้า 90 - 91

(น.90) หนังสืออีกเล่มเป็นบทกวีของซูตงโพ (ค.ศ. 1037 - 1101) กวีเอกสมัยซ้องเหนือ มีหลายบท อะไรบ้างไม่ทราบ เขาเปิดเร็วมากจดไม่ทัน แต่ที่เห็นเกี่ยวกับสุรา ชื่อสุราต้งถิง มีคำภาษาจีนโบราณที่น่าสนใจคือ (ตัวอักษรจีน) อ่านว่า “เหลา” ความหมายหนึ่งแปลว่า เหล้า อีกความหมายหนึ่งหมายถึงเหล้าที่หมักจากผลไม้ คำนี้พ้องเสียงและความหมายในภาษาไทย สุดท้ายเซ็นชื่อว่า ซูตงโพ จวีซื่อ คุณขลุ่ยแปลคำ “จวีซื่อ” ว่า “ธรรมดา” ข้าพเจ้าก็เลยว่าราษฎรเต็มขั้น เพราะตอนนั้นกวีผู้นี้ไปขัดแย้งกับวงราชการ ถูกเนรเทศมาสู่ชนบททางใต้ เขาได้มาพบกับชีวิตที่เงียบสงบเป็นตัวของตัวเอง แต่ก็คงยังมีความรู้สึกที่ไม่ดีต่อความอยุติธรรมของวงการเมืองสมัยนั้นอยู่บ้าง ท้ายเล่มกวีท่านอื่น ๆ มาเขียนต่อท้ายเช่น สมัยราชวงศ์หมิงมีกวี 2-
(น.91) รูป 161 ดูหนังสือโบราณและภาพเขียนสำคัญที่ไม่ได้นำออกแสดงในพิพิธภัณฑ์
(น.91) พี่น้องตระกูลหวัง ข้าพเจ้าเคยศึกษาบทกวีของซูตงโพบางบทรู้สึกว่ายากมาก เป็นบทกวีประเภทฉือ ซึ่งจำนวนคำในบรรทัดไม่แน่นอน ที่จริงแล้วมีหนังสือให้ดูอีกหลายเล่ม แต่ว่าไม่มีเวลาแล้ว ทางพิพิธภัณฑ์ให้หนังสือรวมภาพของสำคัญในพิพิธภัณฑ์ แคตาล็อกของที่ไปจัดแสดงในต่างประเทศ

ย่ำแดนมังกร
ย่ำแดนมังกร หน้า 144

ท่านหันก็เล่าถึงเมืองต่างๆ ที่ข้าพเจ้าจะได้ดูบอกว่า เฉิงตู เป็นเมืองเก่า มีกวีจำนวนมากเขียนบทกลอนพรรณนาเอาไว้ ท่านยกตัวอย่าง มีกวีสมัยฮั่นชื่อ หยางฉยุง (เขียนถูกหรือเปล่าก็ไม่รู้) หลี่ไป๋ ไป๋จูอี้ ตู้ฝู่ กวีสมัยราชวงศ์ ถัง และ ซูตงโพ กวีสมัยซ้อง ที่ เฉิงตู (นครหลวงของมณฑลเสฉวน) ยังมีที่พักของ ตู้ฝู่ และ หลี่ไป๋ จีนมีหนังสือรวมบทกวีของกวีหลายสมัยโดยเฉพาะอย่างยิ่งราชวงศ์ถัง ข้าพเจ้าบอกว่าข้าพเจ้าเคยอ่านบทกวีจีนที่แปลเป็นภาษาอังกฤษ ไม่ทราบว่าเขาจะแปลได้ตรงหรือไม่ แต่ก็เห็นว่ามีความไพเราะมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งบทที่กล่าวถึงธรรมชาติ มีความละเอียดอ่อนมาก

จัดหมวดหมู่สารสนเทศ

ซูตงโพ

ซูตงโพ (ค.ศ. 1037 - 1101) กวีเอกสมัยซ้องเหนือ [1]
ชีวิตและบทกวีของซูตงโพ
บทกวีของซูตงโพ (ค.ศ. 1037 - 1101) กวีเอกสมัยซ้องเหนือ มีหลายบท อะไรบ้างไม่ทราบ เขาเปิดเร็วมากจดไม่ทัน แต่ที่เห็นเกี่ยวกับสุรา ชื่อสุราต้งถิง มีคำภาษาจีนโบราณที่น่าสนใจคือ (ตัวอักษร-จีน) อ่านว่า “เหลา” ความหมายหนึ่งแปลว่า เหล้า อีกความหมายหนึ่งหมายถึงเหล้าที่หมักจากผลไม้ คำนี้พ้องเสียงและความหมายในภาษาไทย สุดท้ายเซ็นชื่อว่า ซูตงโพ จวีซื่อ คุณขลุ่ยแปลคำ “จวีซื่อ” ว่า “ธรรมดา” ข้าพเจ้าก็เลยว่าราษฎรเต็มขั้น เพราะตอนนั้นกวีผู้นี้ไปขัดแย้งกับวงราชการ ถูกเนรเทศมาสู่ชนบททางใต้ เขาได้มาพบกับชีวิตที่เงียบสงบเป็นตัวของตัวเอง แต่ก็คงยังมีความรู้สึกที่ไม่ดีต่อความอยุติธรรมของวงการเมืองสมัยนั้นอยู่บ้าง [2]
ข้าพเจ้าเคยศึกษาบทกวีของซูตงโพบางบทรู้สึกว่ายากมาก เป็นบทกวีประเภทฉือ ซึ่งจำนวนคำในบรรทัดไม่แน่นอน [3]


อ้างอิง

1. เกล็ดหิมะในสายหมอก หน้า 90
2. เกล็ดหิมะในสายหมอก หน้า 90
3. เกล็ดหิมะในสายหมอก หน้า 91