<< Back

สิบสองปันนา

จากหนังสือ

เกล็ดหิมะในสายหมอก
เกล็ดหิมะในสายหมอก หน้า 18

(น.18) การอนุรักษ์พืชพรรณธรรมชาติเขตร้อน ซึ่งสามารถร่วมงานกับไทยได้นั้นมีอยู่ 2 แห่ง คือ ที่สิบสองปันนา และที่เกาะไหหลำ อยากให้มีการขยายงานเพิ่ม และแลกเปลี่ยนผู้เชี่ยวชาญกับไทย ในจีนเริ่มทดลองปลูกยางพารา โดยเอาพันธุ์จากไทยและพม่า ส่วนมากซื้อจากไทย (ว่าท่านรัฐมนตรีกู้เป็นผู้ซื้อ) หลายแสนตัน น้ำมันปาล์มซื้อจากมาเลเซีย ท่านรัฐมนตรีกู้ (เคยเป็นผู้แทนอยู่มณฑลเจียงซู) เล่าว่าปีที่แล้วไปเมืองไทย ทำความตกลงซื้อยางพารา และได้ไปสวนยางพาราทางด้านตะวันออกได้ไป EASTERN SEABOARD ด้วย

คืนถิ่นจีนใหญ่
คืนถิ่นจีนใหญ่ หน้า 37

เมื่อตอนที่สร้างเสร็จใหม่ๆ คุ
ณปรีชาเคยเอาภาพวัดนี้มาให้ข้าพเจ้าดู ข้าพเจ้ายังนึกอยู่ว่าเขาจะทำเป็นวัดไทย ทำนองเดียวกับวัดไทยในต่างประเทศทั้งหลาย หรือวัดจีนแบบวัดจีนนิกายในเมืองไทย นึกภาพไม่ออกเพราะไม่เคยไปแถวนั้น ที่สิบสองปันนานั้นมีวัดแบบไทยลื้อ มาดูที่นี้เห็นว่าสถาปัตยกรรมไทยปนจีน ไม่มีพระสงฆ์อยู่ประจำ กรมการศาสนาจีน (ซัวเถา) มอบหมายให้พระหลวงจีนจากวัดไคหยวน (จีน) มาดูแล 2 รูป หลวงจีนจากวัดไคหยวนนี่เองเป็นผู้อธิบายนำชม

ใต้เมฆที่เมฆใต้
ใต้เมฆที่เมฆใต้ หน้า 121

ถึงโรงแรมรับประทานอาหารกลางวันเสร็จแล้วมีเวลาพักผ่อนครู่หนึ่งจึงเขียนบันทึกนี้ ถึงเวลาไปสนามบิน ขึ้นเครื่องบินสายการบินยูนนาน เครื่องบินช้า (delay) ไปหน่อยหนึ่ง ก่อนเครื่องบินขึ้นพนักงานต้อนรับอธิบายเรื่องการสูดอากาศในกรณีฉุกเฉิน และเรื่องอื่นๆ จิปาถะ ตามธรรมเนียมเครื่องบินโดยสาร เธอพูดเป็นภาษาจีนและภาษาอังกฤษคล่องปรื๋อไม่ต้องอ่านเลย มองจากเครื่องบินเห็นภูเขา ป่าไม้ถูกตัดเป็นส่วนมาก ยิ่งใกล้ๆ จะถึงสนามบินเชียงฮุ่ง (เชียงรุ่ง) หรือที่ภาษาจีนเรียกว่าจิ่งหง ซึ่งอยู่ในเขตปกครองตนเองชนชาติไต่สิบสองปันนายิ่งเห็นถูกตัดมาก

ย่ำแดนมังกร
ย่ำแดนมังกร หน้า 23

(น.23) หลังจากนั้นเขาให้ไปดูห้องที่เขาฝึกบัลเลต์เด็กๆ ครูจบจากวิทยาลัยนาฏศิลป์ เขาให้เด็กๆ เต้นระบำนกยูงของสิบสองปันนาเหมือนอย่างที่นาฏศิลป์จีนมาแสดงที่กรุงเทพฯ